Κάλεσμα Α.Π. Ροσινάντε στην πορεία ενάντια στην ανεργία
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙΣ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ
Εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, η ανεργία σε όλα τα κράτη του πλανήτη αρχίζει να αυξάνεται ρυθμούς γεωμετρικής προόδου. Στην Ελλάδα αγγίζει περίπου το 17% του εργατικού δυναμικού και το 48% στους νέους (18 με 25). Είναι ξεκάθαρο ότι το Κεφάλαιο έχει εξαπολύσει ολοκληρωτική επίθεση απέναντι στην Εργασία. Αυτό μεταφράζεται στο ότι όχι απλά γίνονται μαζικές απολύσεις σε όλους τους κλάδους αλλά χάνονται και οι θέσεις εργασίας οριστικά, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται στρατιές μακροχρόνιων άνεργων.
Βέβαια, η κρίση δεν έφερε την ανεργία, απλά μεγάλωσε το ποσοστό των ανέργων και αυτό γιατί η ανεργία είναι δομικό στοιχείο του καπιταλισμού και βασίζεται στο ότι τα αφεντικά αγοράζουν μόνο όση Εργασία τους είναι απαραίτητη προκειμένου να πετύχουν την μέγιστη παραγωγικότητα, άρα και το μέγιστο κέρδος. Ανέκαθεν, την χρησιμοποιούσαν ως εργαλείο για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματός. Όσο μεγαλύτερη είναι ανεργία και η φτώχεια, τόσο πιο εύκολα ο άνεργος θα συμβιβαστεί με τις μικρότερες απολαβές και όταν η εργοδοσία ξέρει πως μπορεί να βρει κάποιον που κάνει την ίδια δουλειά και φθηνότερα, ο εργαζόμενος κινδυνεύει να χάσει την θέση του και σταματά να διεκδικεί.
Αυτομάτως, αυτό δημιουργεί έναν διαχωρισμό μεταξύ των εργατών, οπού οι άνεργοι γίνονται μελλοντικοί εργαζόμενοι και οι εργαζόμενοι μελλοντικά άνεργοι, αλλά βέβαια και οι δύο γίνονται θύματα του εκβιασμού των αφεντικών. Είναι προφανές πως η κόντρα που παράγεται από αυτόν τον διαχωρισμό μόνο τα αφεντικά μπορεί να βοηθήσει μιας και καταφέρνουν να συμπιέσουν προς τα κάτω το κόστος εργασίας, δηλαδή μειώνονται οι μισθοί όλων.
Γι’ αυτό και είναι αναγκαία η συμμετοχή των εργατών στο σωματείο του κλάδου τους ανεξαρτήτως αν είναι εργαζόμενοι ή άνεργοι, και η ένωση με τους αγώνες και τις οργανώσεις ολόκληρης της εργατικής τάξης για όσους είναι άνεργοι που εισέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας ή και πρώην εργαζομένων χωρίς επαγγελματικό αντικείμενο, ώστε να αναπτυχθούν ουσιαστικοί δεσμοί αλληλεγγύης και αλληλοϋποστήριξης αλλά και συντονισμός για κοινή δράση.
Εργαζόμενοι ή όχι, προκειμένου να επιβιώσουμε από αυτήν την επίθεση των αφεντικών και να διατηρήσουμε την αξιοπρέπεια μας, είναι αναγκαίο να περάσουμε στην αντεπίθεση της τάξης μας. Αν η εξαθλίωσή μας είναι μονόδρομος για τη σωτηρία του συστήματος, η ανατροπή του είναι μονόδρομος για την εργατική τάξη. Οφείλουμε να δώσουμε τη μάχη συλλογικά και συγκροτημένα μέσα από τα σωματεία μας και τους χώρους δουλειάς, που διεξάγεται καθημερινά η αποκορύφωση του ανταγωνισμού ανάμεσα σε όσους παράγουμε τον πλούτο και σε όσους τον καρπώνονται, μέχρι να πάρουμε στα χέρια μας ό,τι μας ανήκει- τον πλούτο – τα μέσα παραγωγής- τις επιχειρήσεις.
– Αύξηση επιδόματος ανεργίας για όλο το διάστημα της ανεργίας
– Ασφαλιστική κάλυψη για όλο το διάστημα της ανεργίας
-Ενοικιοστάσιο για τους ανέργους, σπίτια για τους άστεγους
και δήμευση περιουσιών για λογαριασμό τους
– Κάτω τα χέρια από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
-Αυξήσεις μισθών, Μείωση ωρών εργασίας
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
Ενάντια στην Ανεργία
(15/12-18:00 Πλατεία Συντάγματος)