Στις 17 του Απρίλη απεργούμε και βάζουμε φρένο στο ρυθμό ανάπτυξης των επιχειρήσεών τους και την κερδοφορία τους.

Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς! Με τα αφεντικά δεν έχουμε τίποτα κοινό! Όσο βάζουμε πλάτη για να «ορθοποδήσουν» τόσο βλέπουμε να συντρίβονται τα δικαιώματά μας, να απαξιώνεται η δουλειά μας, να μειώνεται ο πραγματικός μισθός μας, να τρέχουμε όλη μέρα για να καλύψουμε τις ελάχιστες βασικές ανάγκες μας. Για αυτούς υπάρχουν μόνο κέρδη και για εμάς ξεζούμισμα.

Υπάρχουν δύο κόσμοι διαφορετικοί. Αυτός του κεφαλαίου είναι ένας κόσμος  παρασιτικός που ζει και υπάρχει χάρη στον ιδρώτα και την εργατική δύναμη του δικού μας κόσμου.

Μας έχουν επιβάλλει συνθήκες σύγχρονης γαλέρας, με ξεχειλωμένα ωράρια, μισθούς ανέχειας έως και πείνας, χωρίς συμβάσεις, με ελαστικές και «ευέλικτες σχέσεις», μας υποχρεώνουν να κυνηγάμε τις προσφορές στο σούπερ μάρκετ και στο τέλος  μας κοροϊδεύουν πετώντας ένα χαρτζιλίκι που ονομάζουν με θράσος αύξηση του κατώτατου μισθού, το οποίο υπολείπεται των ανατιμήσεων.

Κάθε δύο μέρες μετράμε κι ένα νεκρό συνάδελφό μας, χωρίς να υπολογίζουμε δεκάδες θανάτους που δεν καταγράφονται ως «εργατικά ατυχήματα» ή παρουσιάζεται ότι οφείλονται σε παθολογικά αίτια.

Η πλειονότητα από εμάς εργάζεται σε χώρους που δεν υπάρχει σύμβαση εργασίας και λίγες δυνατότητες διαπραγμάτευσης με την εργοδοσία. 

Με τη νέα επίθεση, στο ούτως ή άλλως διαλυμένο ημι-δημόσιο  σύστημα υγείας, μας αποδεικνύουν ότι δεν έχουν όριο μπροστά στην κερδοφορία του κεφαλαίου και  μετατρέπουν τη ζωή και την υγεία σε εμπόρευμα.

Στο ίδιο πλαίσιο, έχουν μετατρέψει τις σχολές σε θυγατρικές εταιριών κι επιχειρήσεων, και την εκπαίδευση σε μηχανισμό που έχει επιστρατευτεί για  την παραγωγή και τις ανάγκες του κεφαλαίου.   

Δε φτάνουν όμως αυτά για τους εργοδότες. Απαιτούν συνεχώς νέα μέτρα, νέες ρυθμίσεις και ευνοϊκούς όρους εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Τώρα και παρά τα τεράστια ποσά κερδοφορίας και περαιτέρω ενίσχυσής τους από το ταμείο ανάπτυξης, θέτουν ως προαπαιτούμενα για την ομαλή λειτουργία των επιχειρήσεων,  τη μείωση της φορολόγησης και τη νέα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Απαιτούν δηλαδή και νέα μείωση του εισοδήματός μας.

Υπάρχουν χώροι και κλάδοι στους οποίους δόθηκαν αυξήσεις και οι μισθοί είναι πάνω από το μέσο όρο. Αυτό έγινε λόγω της μεγάλης ζήτησης κυρίως εξειδικευμένων εργατικών χεριών και προφανώς  δεν είναι τίποτα μπροστά στην τεράστια αύξηση της παραγωγής υπεραξίας προς όφελος της εργοδοσίας.  

Μην τους αφήσουμε να συνεχίσουν το φαγοπότι εις βάρος μας. Μη βάλουμε άλλο πλάτη.  Μόνο εμείς μπορούμε  να ανατρέψουμε την κατάσταση.

Η απεργία στις 17 Απρίλη, αποφασίστηκε από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ για να υπονομεύσει την κινητοποίηση που αποφάσισαν ομοσπονδίες και σωματεία τον περασμένο Φλεβάρη και να μη δώσει τη δυνατότητα άμεσης συνέχειας και κλιμάκωσης. Η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ … το τερματίζει, παίρνοντας απόφαση απεργιακής κινητοποίησης σχεδόν για το καλοκαίρι, αγνοώντας τις διαθέσεις της βάσης  και τις συλλογικές αποφάσεις σε πολλούς κλάδους.

Χιλιάδες εκπαιδευτικοί σε συλλόγους και ΕΛΜΕ έχουν πάρει ήδη αποφάσεις συμμετοχής κλιμακώνοντας με αυτό τον τρόπο τον αγώνα τους ενάντια στην αξιολόγηση και την ποινικοποίηση της δράσης τους.

Η  επιτυχία της απεργίας  και η αναζήτηση προοπτικής δεν μπορεί αντικειμενικά να γίνει υπόθεση των αντεργατικών συνδικαλιστικών ηγεσιών,  ή να μείνει στα χέρια δυνάμεων όπως το ΠΑΜΕ (και όχι μόνο), που αρνούνται να διαμορφώσουν ένα πραγματικό πλαίσιο πάλης, με σχεδιασμό κλιμάκωσης, ενώ εναποθέτουν τις ελπίδες στο νέο ραντεβού των ευρωεκλογών!

Η απεργία πρέπει να γίνει δική μας υπόθεση!

Με συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς και τα σωματεία, να πάρουμε όλοι κι όλες θέση και να διαμορφώσουμε το πλαίσιο αιτημάτων με βάση τις πραγματικές μας ανάγκες.

Να προχωρήσουμε σε σχεδιασμό και σε νέες απεργίες με στόχο:

  • Την επαναφορά των Συμβάσεων
  • Αυξήσεις στους μισθούς – μείωση των ωρών εργασίας.
  • Κατάργηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης- σταθερή εργασία για όλες κι όλους.
  • Ανατροπή των νόμων Βρούτση, Αχτσιόγλου, Χατζηδάκη, Γεωργιάδη.
  • Κατάργηση της εργατικής εισφοράς – όλο το κόστος ασφάλισης σε κράτος κι εργοδοσία.

Αθήνα: 10.30 π.μ. Προπύλαια.

Θεσσαλονίκη: 10.30 π.μ. Καμάρα.

Πάτρα: 10.30 π.μ. Εργατικό Κέντρο.

adminΑνακοινώσειςαναρχοσυνδικαλιστική πρωτοβουλία Ροσινάντε
Στις 17 του Απρίλη απεργούμε και βάζουμε φρένο στο ρυθμό ανάπτυξης των επιχειρήσεών τους και την κερδοφορία τους. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς! Με τα αφεντικά δεν έχουμε τίποτα κοινό! Όσο βάζουμε πλάτη για να «ορθοποδήσουν» τόσο βλέπουμε να συντρίβονται τα δικαιώματά μας, να απαξιώνεται η δουλειά μας, να μειώνεται...