Καμία ανακωχή με το υπουργείο- Καμία έκπτωση στις ανάγκες μας!
Ανακοίνωση της Κλαδικής ένωσης Εκπαίδευσης της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε
Το πανεκπαιδευτικό κίνημα, αυτούς τους τέσσερις μήνες της κυβέρνησης εθνικής ενότητας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο από την αμηχανία του καθώς αναμένει την υλοποίηση των προγραμματικών δηλώσεων του Υπουργείου. Εν τέλει, μια μέρα, πριν από τις φοιτητικές εκλογές ψηφίστηκε στην βουλή το νομοσχέδιο Μπαλτά για την παιδεία.
Διακρίνουμε σίγουρα μια ταύτιση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης με την συνολική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, αφού η γενική ιδέα του νομοσχεδίου είναι μια “ανέλπιδη” προσπάθεια για επιστροφή σε μια προηγούμενη κατάσταση, προ Νόμου Διαμαντοπούλου. Εντοπίζουμε επίσης μια “δημιουργική ασάφεια” σε ότι αφορά το όριο φοίτησης, το άσυλο και τις διαγραφές- η κατάλυση του ασύλου, στην περίπτωση της Πρυτανείας, μας αφήνει το ελεύθερο να φανταζόμαστε πως θα ερμηνευθεί αυτή η “ασάφεια” και στα υπόλοιπα ζητήματα.
Στα πλαίσια της επαναφοράς του “αυτοδιοίκητου”, καταργείται το Συμβούλιο Ιδρύματος, με την Σύγκλητο και τα όργανα να κληρονομούν τις αρμοδιότητες του. Επίσης επαναφέρεται η συνδιοίκηση, προλογίζοντας ένα “δημοκρατικότερο” πανεπιστήμιο, αφού ο Πρύτανης πλέον θα εκλέγεται και από τους φοιτητές, ενώ θα μπορεί ένας εκπρόσωπος των φοιτητών να παρίσταται στις συνεδριάσεις της συγκλήτου με δικαίωμα ψήφου. Στην πράξη βέβαια, θα έχουμε τα ιδρύματα να λειτουργούν με όρους που θέτει το Κράτος και το Κεφαλαίο, και η ευθύνη για την υποβάθμιση της εκπαίδευσης να βαραίνει τους φοιτητές και τους εργαζόμενους ως μέρη της νέας υποτυπώδους συνδιαχείρισης της κατάστασης.
Δεν χρειάζεται να πούμε πως τίποτα από τα παραπάνω δεν κοστίζει τίποτα στο Κράτος, αφού “λεφτά δεν υπάρχουν” όπως με ειλικρίνεια είχε δηλώσει ο κ. Μπαλτάς, λίγο πριν δοθούν τα αποθεματικά των ιδρυμάτων στις τράπεζες, υπονοώντας ότι οι ανάγκες των φοιτητών για στέγαση, σίτιση, μεταφορές είναι εκτός προϋπολογισμού. Το οικονομικό ζήτημα αιωρείται χωρίς απαντήσεις για το μέλλον των ΤΕΙ/ΑΕΙ και ο νόμος πλέον Μπαλτά δεν απαντά σε τίποτα πάνω στα κρίσιμα ζητήματα περί ιδιωτικοποίησης όπως και έρευνας προς όφελος ιδιωτών.
Για εμάς αυτό που προηγείται είναι η μάχη για τις ανάγκες, η οποία περνάει μόνο μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων και τις πρωτοβουλίες των αγωνιζόμενων φοιτητών. Γνωρίζουμε πως τα πάντα είναι κατακτήσεις μας και οι ανάγκες δεν ικανοποιούνται έπειτα από συνδιαλλαγή με το Υπουργείο, αλλά επιβάλλονται κόντρα σε αυτό.
