Στις 9 Νοεμβρίου δύο εργάτες που εκτελούσαν εργασίες καθαριότητας πεζοδρομίων επί της λεωφόρου ΝΑΤΟ στον Ασπρόπυργο παρασύρθηκαν από αυτοκίνητο που έχασε τον έλεγχο. Ο ένας έχασε τη ζωή του και ο άλλος μεταφέρθηκε πολύ σοβαρά τραυματισμένος στο Θριάσιο νοσοκομείο. Ο εργάτης που έχασε τη ζωή του ήταν κωφός και είχε προσληφθεί πρόσφατα στο δήμο. Ο συνάδελφος του εργάζονταν στο δήμο επίσης λίγο καιρό με οχτάμηνη σύμβαση για 495€ το μήνα. Πώς βρέθηκε ένας άνθρωπος με ειδικές ανάγκες να εκτελεί εργασίες σε εξωτερικό χώρο και μάλιστα να καθαρίζει επί μιας λεωφόρου; Ποιος πήρε μια τέτοια απόφαση;
Ένα ακόμα «ατύχημα» που συμβαίνει στο τομέα καθαριότητας των δήμων αναδεικνύει με τον πιο μακάβριο τρόπο τι συμβαίνει σε ένα ακόμα εργασιακό κάτεργο. Λίγες μόλις μέρες μετά το θάνατο του εργάτη στον Ασπρόπυργο άλλος ένας εργάτης στο δήμο Αλίμου σκοτώθηκε εν ώρα εργασίας. Συνολικά τα τελευταία 3 χρόνια 43 εργάτες και εργάτριες στον τομέα της καθαριότητας στην τοπική αυτοδιοίκηση έχουν σκοτωθεί σε «εργατικά ατυχήματα». Οι δημοτικές αρχές με πρόσχημα τα μνημόνια και τις εντολές της τρόικα, λιγότερο ή περισσότερο πρόθυμες, τρέχουν να εκπληρώσουν κάθε απόφαση για περικοπές προϋπολογισμών, λιγότερες προσλήψεις, εντατικοποίηση της εργασίας, ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας μέσω των συμβάσεων περιορισμένου χρόνου, ακόμα και απολύσεις ή μη απόδοση δεδουλευμένων. Η πίεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από τους διοικούντες είναι τεράστια καθώς καλούνται να κάνουν δουλειές που δεν έχουν καμιά σχέση με την ειδικότητα τους αλλά και να μετακινούνται από θέση σε θέση ανάλογα με τις ανάγκες, χωρίς κανένα σεβασμό ακόμα και σε ιδιαιτερότητες για λογούς υγείας. Για μέτρα ασφαλείας και μέσα ατομικής προστασίας ούτε λόγος να γίνεται, είτε δεν υπάρχουν είτε είναι εντελώς στοιχειώδη και ελλιπή.
Στην περίπτωση όμως του Ασπροπύργου είχαμε ένα άλμα στους όρους ζωής και εργασίας που επιφυλάσσεται για τα πιο αδύναμα κομμάτια της τάξης μας κι αντίστοιχα στις πιο αδύναμες κοινωνικά ομάδες όπως είναι οι άνθρωποι με οποιαδήποτε αναπηρία. Σε έναν κωφό άνθρωπο ανατέθηκε να εκτελέσει εργασία καθαριότητας σε κεντρική λεωφόρο χωρίς προφανώς τα ανάλογα μέτρα ασφαλείας, αντί να εργάζεται σε μια θέση πιο προστατευμένη για ένα άτομο με στέρηση της ακοής του. Ως κλαδική ένωση υγείας που στις τάξεις της συμπεριλαμβάνει άτομα χρόνιους χρήστες των υπηρεσιών υγείας και άτομα με αναπηρία, υψώνουμε τη φωνή μας μαζί με τους εργαζομένους στην καθαριότητα των δήμων ενάντια στην τύχη που μας επιφυλάσσει το τοπικό κράτος, ιδίως όταν συμπλέει με τις επιταγές του κεντρικού κράτους, και εν προκειμένω ενάντια στην επιπλέον απαξία που επιφυλάσσει στα μέλη της τάξης μας με αναπηρικά προβλήματα.
Προτού λοιπόν γίνουμε πάλι θεατές στο παιχνίδι των ευθυνών που ακολουθεί πάντα ένα τέτοιο τραγικό περιστατικό πρέπει να καταλάβουμε ότι ο θάνατος ενός εργάτη ή μιας εργάτριας δεν μπορεί να είναι πάρα το αποτέλεσμα των δολοφονικών πολιτικών που μας ασκούνται. Είναι η πιο ακραία εκδοχή των αποτελεσμάτων που μπορεί να έχει ο καπιταλισμός στις ζωές μας, τουλάχιστον εν καιρώ ειρήνης. Τα εργατικά ατυχήματα είναι δολοφονίες των εργοδοτών, ιδιωτικών ή κρατικών, κι εμείς δεν πρέπει να συνηθίσουμε το θάνατο. Είναι προς το συμφέρον της τάξης μας λοιπόν όχι μόνο να μην επιτρέψει άλλες θυσίες αλλά να ανατρέψει οριστικά το σάπιο και ανθρωποφάγο αυτό σύστημα, που μας αντιμετωπίζει ως εργαλεία και συντελεστές παραγωγής.
- Καμιά συγκάλυψη της νέας αυτής δολοφονίας
- Καμιά ανοχή στο εργασιακό καθεστώς που έχει οδηγήσει 43 ανθρώπους της τάξης μας στους δήμους στο θάνατο.
- Ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά όλων των εργαζομένων στην καθαριότητα των δήμων.
- Ειδικά μέτρα προστασίας και κάλυψη των ανάλογων αναγκών και συνθηκών εργασίας για όλα τα άτομα με αναπηρία και αναλόγως αυτής.
