Το πρωί της Παρασκευής (20/4), ένα άτυπο πραξικόπημα, που ξυπνά μνήμες από την περίοδο της χούντας, έλαβε χώρα στην περιοχή των Εξαρχείων. Με εντολή εισαγγελέα, αστυνομικές δυνάμεις σφράγισαν την είσοδο του «Κοινωνικού Κέντρου Βοξ» ενώ την ίδια στιγμή, η περιοχή γέμισε ασφυκτικά από δυνάμεις καταστολής αποκλείοντας όλους τους δρόμους που οδηγούν σε αυτή. Παράλληλα οι εξονυχιστικοί έλεγχοι σε όσους έμπαιναν ή έβγαιναν από τα Εξάρχεια ήταν το «κερ
ασάκι στην τούρτα» στο σκηνικό ολοκληρωτισμού που είχε στηθεί.
Η προσπάθεια καταστολής του συγκεκριμένου εγχειρήματος, μόλις μια μέρα μάλιστα πριν το «επίσημο» άνοιγμα του, στέλνει προς πάσα κατεύθυνση ένα μήνυμα ηχηρό από πλευράς Κράτους: Οποιοσδήποτε αντιστέκεται στοχοποιείται, οτιδήποτε προάγει την συλλογικοποίηση και την αλληλεγγύη από τα κάτω είναι εν δυνάμει «ύποπτο» και όποιος δεν κρατά την «απαραίτητη» στάση νομιμοφροσύνης είναι στόχος για τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.
Βέβαια, τίποτα από αυτά δεν προκαλεί ουσιαστική έκπληξη. Ο πόλεμος από πλευράς Κράτους και Κεφαλαίου στα εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας έχει ενταθεί και η καταστολή απέναντι σε οτιδήποτε κινείται απειλητικά προς τα σχέδια τους δεν θα μπορούσε παρά να αναβαθμιστεί αντίστοιχα. Ο πολιτικός φασισμός συμπληρώνει όσο καλύτερα μπορεί τον οικονομικό και απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα οφείλουμε να μην μείνουμε θεατές.
Ο εκφασισμός του συστήματος εξουσίας πρέπει να μας βρει όλους στον δρόμο. Με τις δικές μας αντιιεραρχικές δομές σαν όχημα αντεπίθεσης. Μακριά από τις θεσμολαγνικές αυταπάτες και τις κρατικές διαμεσολαβήσεις. Να αγωνιστούμε για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας πριν μας τις πάρουν οι επιβολές τους. Να σπάσουμε τον τρόμο που πάνε να διαχύσουν στην κοινωνία.