Συνάδελφοι οικοδόμοι κι εργαζόμενοι στις κατασκευές.
Η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, πραγματοποιείται σε περίοδο ξέφρενου ρυθμού ανάκαμψης του κατασκευαστικού τομέα και τρομακτικής αύξησης των κερδών του μικρού και μεγάλου κεφαλαίου, η οποία συντελείται στην πλάτη μας, αφού είναι προϊόν της δικής μας εργασίας.
Για εμάς το «άνοιγμα της δουλειάς» έχει φέρει κάποιες σχετικές μικρές αυξήσεις στο ημερομίσθιο, οι οποίες φυσικά δε φτάνουν για να καλύψουν τις βασικές μας ανάγκες, ενώ οι απανωτές ανατιμήσεις έχουν οδηγήσει σε μείωση του πραγματικού εισοδήματος.
Κάθε χρόνο χάνουμε δεκάδες συναδέλφους και βλέπουμε εκατοντάδες να σακατεύονται στους χώρους της δουλειάς, εξαιτίας της εντατικοποίησης, της έλλειψης μέτρων ασφαλείας, της καταπάτησης των στοιχειωδών αστικών νόμων και κανόνων υγιεινής ή και της ανάθεσης σε φθηνό ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό, δύσκολων εργασιών. Κι όλα αυτά στο βωμό του κέρδους!
Το ωράριο έχει γίνει λάστιχο, το 7ωρο μετατρέπεται σταδιακά σε 10ωρο και 12ωρο, τα ένσημα «δεν περισσεύουν» (κυρίως στα μικρά έργα) κι όταν μπαίνουν, δεν αντιστοιχούν στο πραγματικό μεροκάματο.
Μια σειρά αντεργατικών νόμων των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών, έχουν λύσει τα χέρια στους εργοδότες, οι οποίοι εκβιάζουν, προκαλούν, τρομοκρατούν και ζητάνε περισσότερα.
Το επόμενο διάστημα είναι αντικειμενικά και η περίοδος προετοιμασίας του κλάδου για την διεκδίκηση νέας ικανοποιητικής σύμβασης εργασίας. Όχι μόνο επειδή λήγει το φθινόπωρο, αλλά πολύ περισσότερο επειδή το επιβάλλουν οι συνθήκες διαβίωσης για όλους μας.
Οι εταιρίες μπορεί να φανούν πρόθυμες να πετάξουν κανένα ψαροκόκαλο, με τίμημα τη μείωση των ασφαλιστικών τους εισφορών και συνολικά του μη μισθολογικού κόστους, αλλά και τη διασφάλιση της απρόσκοπτης συνέχισης των έργων.
Να τους το κόψουμε!
Η μάχη της νέας Σύμβασης δε θα είναι μια εύκολη ιστορία. Πρέπει να γίνει υπόθεση της ίδιας της βάσης του κλάδου και για να γίνει αυτό, θα πρέπει να εμπνεύσει, θα πρέπει να έχει ως στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων πραγματικών αναγκών των μισθωτών του κλάδου.
Είναι μια μάχη της οποίας η έκβαση θα εξαρτηθεί τόσο από την τακτική που θα ακολουθήσουμε στους μεγάλους χώρους όσο και από τη μέγιστη συσπείρωση και κινητοποίηση του κλάδου στα γιαπιά και τους μικρότερους χώρους.
Οι αυξήσεις στα μεροκάματα στο ύψος των αναγκών και ακόμα περισσότερο, ως μέρος της παραγόμενης υπεραξίας που καρπώνονται τα αφεντικά, το ζήτημα του ξεχειλωμένου ωραρίου, το ζήτημα της κλοπής των ενσήμων μας, της ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας και το κομβικό θέμα των εργοδοτικών εγκλημάτων – «εργατικών ατυχημάτων» θα (πρέπει να) είναι η κόκκινη γραμμή.
Να απαιτήσουμε από τους εργοδότες:
• Αύξηση του κατώτερου μεροκάματου στα 60 ευρώ καθαρά.
• 7ωρο σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Να διεκδικήσουμε από την κυβέρνηση:
• Σύνταξη στα 55.
• Κατάργηση της εργατικής εισφοράς.
• Διανομή των υπερ αγνώστων. Καθημερινή ηλεκτρονική καταγραφή των εργαζομένων στην οικοδομή.
• Ενεργοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών.
Να προχωρήσουμε σε 24ωρη προειδοποιητική απεργία μέσα στο καλοκαίρι, πλατιές συσκέψεις σε χώρους δουλειάς και τις γειτονιές για τη μέγιστη ενεργοποίηση και συσπείρωση των συναδέλφων. Να γίνουν συνελεύσεις σε όλους τους χώρους και νέα απεργιακή κινητοποίηση το Σεπτέμβρη, σε συντονισμό με τους μηχανικούς και τους ηλεκτρολόγους.
Συνέλευση 19 Μάη στα γραφεία του Συνδικάτου 10 π.μ..
