Μετά την στροφή του κινέζικου κράτους στη διαχείριση της πανδημίας του κορωναϊού ξεκίνησε ένα νέο κύμα της πανδημίας με εκατοντάδες χιλιάδες νέα κρούσματα, μια νέα μετάλλαξη και εκατόμβες θυμάτων (κυρίως ηλικιωμένων ανθρώπων) με κατάρρευση του συστήματος υγείας. Από κει που η Κίνα εφάρμοζε την απόλυτη καραντίνα με όρους δυστοπίας του «1984» πέρασε στο πλήρες άνοιγμα της οικονομίας και της κυκλοφορίας χωρίς μέτρα. Αυτό το νέο κύμα όμως δεν θα περιοριστεί στην Κίνα, ούτε από την άλλη τα ευρωπαϊκά ή αμερικάνικα συστήματα υγείας πρόκειται να αποδειχτούν καλύτερα οχυρωμένα στη νέα πραγματικότητα. Άλλωστε βιώνουμε ακόμη τους όρους με τους οποίους διαχειρίστηκαν αυτά τα κράτη την πανδημία, πόσο μάλλον που συνεχώς πίεζαν την Κίνα να ανοίξει την οικονομία και τώρα υποκριτικά την κατηγορούν ότι κρύβει την πραγματικότητα μετά το άνοιγμα.
Από τη μεριά του το ελληνικό κράτος συνεχίζει να πορεύεται στο τρίπτυχο: η αγορά να μην θιχτεί-επίθεση στο δημόσιο σύστημα υγείας-ατομική ευθύνη. Άλλωστε αυτό επιβεβαιώνει και βαθαίνει ο πρόσφατα ψηφισμένος νόμος του «νέου Ε.Σ.Υ.», που μεταξύ άλλων περιορίζει την προσβασιμότητα σ’ αυτό και μετατρέπει ολόκληρα περιφερειακά νοσοκομεία σε κλινικές. Ως αποτέλεσμα είδαμε την εξωφρενική κατάσταση το 6χρονο παιδί από τα Γρεβενά να διακομίζεται στη Θεσσαλονίκη, όπου δεν υπήρχε ελεύθερη Μ.Ε.Θ., για να διακομιστεί εκ νέου στο Ρίο, χάνοντας πολύτιμο χρόνο για την ίδια του τη ζωή. Κι αν αυτό συνέβη αυτές τις μέρες, υπό την έξαρση του νέου κύματος πανδημίας που αναμένεται να βιώσουμε το Φλεβάρη, παράλληλα με την έξαρση των άλλων ιώσεων (κλασική γρίπη, Η1Ν1 κ.λπ.), μπορούμε να φανταστούμε που θα μας οδηγήσει, κι ενώ κανένα υγειονομικό μέτρο δεν παίρνεται, καμιά προετοιμασία του Ε.Σ.Υ. δεν δρομολογείται.
Αντίθετα βρισκόμαστε σε μια φάση έλλειψης καθημερινής χρήσης φαρμάκων από τα φαρμακεία και τις φαρμακαποθήκες. Φαινόμενο όχι τωρινό, αλλά όλο και πιο συχνό τα τελευταία 10 χρόνια, που στην παρούσα συγκυρία είναι οξυμμένο. Ο ακροδεξιός υπουργός υγείας, σε αγαστή συνεργασία με τα Μ.Μ.Ε., είχε έτοιμη την αφήγηση της ατομικής ευθύνης, αρχικά προσάπτει την έλλειψη στην υπερσυνταγογράφηση των γιατρών, μετά στον πανικό των γονιών που αγοράζουν ποσότητα φαρμάκων και καταλήγει στο ότι ευθύνονται οι χαμηλές τιμές των φαρμάκων στην Ελλάδα οπότε για να μην έχουμε ελλείψεις σε φάρμακα αυτά πρέπει να ακριβύνουν, προκειμένου οι αυξημένες τιμές τους να αποφέρουν αυξημένο κέρδος άρα και κίνητρο για να παραχθούν από τις φαρμακοβιομηχανίες. Κι αυτήν τη θέση υιοθέτησε κι ο πρώην υφυπουργός υγείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Αύξηση των τιμών ώστε πάλι να μην είναι προσβάσιμα σε πλήθος κόσμου, ιδού η λύση! Καπιταλιστική κυνικότητα και ανοησία, δύο σε ένα! Επιπλέον ο ίδιος υπουργός πρότεινε ως μέτρο την αύξηση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης γενόσημων φαρμάκων (τίποτα για την παραγωγή τους), το οποίο όμως ήδη συνέβαινε με αποτέλεσμα τεράστιες ελλείψεις στα γενόσημα, ενώ περιορίστηκε να εφησυχάσει ότι υπάρχει επάρκεια φαρμάκων στα νοσοκομεία. Οι μόνοι που δεν αγγίζονται είναι η «ελεύθερη αγορά», τα κέρδη των φαρμακευτικών εταιρειών, ενώ ουδεμία ευθύνη φέρει η κυβέρνηση και το υπουργείο!
Από τη μεριά μας μπορούμε να αντιτάξουμε:
∙ Επίταξη του ιδιωτικού τομέα της υγείας και ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. εν όψει της όξυνσης του νέου κύματος της πανδημίας
∙ Μείωση των τιμών των φαρμάκων με επιβολή πλαφόν – παραγωγή φαρμάκων με κριτήριο τις ανάγκες, έτσι όπως θα καταδείξουν τα σωματεία των υγειονομικών και οι εργαζόμενοι στο φάρμακο
∙ Κατάργηση του νόμου για το νέο Ε.Σ.Υ.
