Η εργατική τάξη καλείται για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, να σηκώσει στην πλάτη της τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής κρίσης η οποία τώρα έχει φτάσει στο ανώτερο στάδιο της, προκαλώντας έναν ακόμα καταστροφικό πόλεμο. Η ακρίβεια έχει χτυπήσει το ήδη λεηλατημένο εισόδημα. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες, βιώνουν καθημερινά τις επιπτώσεις των ανατιμήσεων σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης, στη διατροφή, στις τιμές στο ηλεκτρικό ρεύμα, στη θέρμανση, στη βενζίνη.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία δε δημιούργησε τα προβλήματα, αλλά τα επέτεινε. Η βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας και η σύγκρουσή της με τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., η ενεργοποίηση αντιδραστικών και φασιστικών δυνάμεων, οι βομβαρδισμοί και οι δολοφονίες αμάχων, τα εκατομμύρια προσφύγων, είναι το αποτέλεσμα της όξυνσης των καπιταλιστικών ανταγωνισμών, το τίμημα των οποίων καλούμαστε να πληρώσουμε εμείς. Η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτή τη σφαγή, θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες στο άμεσο μάλλον.
Ο δικός μας καθημερινός πόλεμος βρίσκεται εδώ! Μέσα στους χώρους δουλειάς, στο σπίτι, στο δρόμο. Τον ζούμε όλη την περίοδο της πανδημίας μετρώντας χιλιάδες νεκρούς και διαλυμένο το δημόσιο σύστημα υγείας, προς όφελος των ιδιωτών και των επιχειρήσεων.
Το κεφάλαιο για να τη βγάλει καθαρή απαίτησε και έλαβε γενναίες χρηματοδοτήσεις μέσω των προγραμμάτων στήριξης και ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και του ταμείου ανάκαμψης, μέσω των φοροελεφρύνσεων, της επιδότησης του μισθολογικού κόστους για νέους εργαζόμενους, του κουρέματος των χρεών και της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών. Μετά το αντεργατικό νομοθετικό μπαράζ και τη θεσμοθέτηση της ελαστικής εργασίας, των απλήρωτων υπερωριών της υποαπασχόλησης και το χτύπημα της ασφάλισης, η εργοδοτική ασυδοσία οργίασε μέσα στους χώρους δουλειάς.
Ο νόμος Χατζηδάκη χτύπησε και τα ελάχιστα εναπομείναντα δικαιώματά μας, επιβάλλοντας τα 10 ωρα, τη δουλειά την Κυριακή, την επέκταση του δελτίου παροχής υπηρεσιών, την περαιτέρω απελευθέρωση των απολύσεων. Παράλληλα έδωσε τη χαριστική βολή στο ήδη εξασθενημένο συνδικαλιστικό κίνημα, απαιτώντας το φακέλωμα, τον έλεγχο και την κρατική εποπτεία των διαδικασιών του. Ουσιαστικά ωθεί τις οργανώσεις μας στην παρανομία ή στο ξεπούλημα και τις δηλώσεις νομιμοφροσύνης.
Ήδη συμπληρώνουμε 13 χρόνια με τις Συμβάσεις εργασίας στο γύψο και τους μισθούς καθηλωμένους από την εποχή των μνημονίων. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε συναντήσει τόσο μακρά περίοδο εργασιακής ειρήνης με την φαρδιά πλατιά υπογραφή του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Η σιγή να σπάσει τώρα! Η απεργία στις 6 Απρίλη, να γίνει δική μας υπόθεση.
Η ανάγκη ενοποίησης των επιμέρους κλαδικών αγώνων στην κατεύθυνση της αγωνιστικής και απεργιακής κλιμάκωσης είχε γίνει επιτακτική εδώ και καιρό. Χάσαμε αδικαιολόγητα πολύτιμο χρόνο αναμένοντας να πάρει απόφαση για απεργία η ΓΣΕΕ όταν και όπως βόλευε αυτήν και τους συνεργάτες της.
Η επιτυχία της απεργίας περνάει μέσα από την οργάνωσή της στους χώρους δουλειάς και τα σωματεία, με ζωντανές και μαζικές διαδικασίες, παρεμβάσεις και συνελεύσεις, κόντρα στις πιέσεις και τις απειλές των εργοδοτών και με την προβολή των πραγματικών προβλημάτων και την υιοθέτηση αιτημάτων που θα προωθούν την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης σήμερα.
Η υπογραφή αξιοπρεπούς Εθνικής Σύμβασης Εργασίας, με ταξικούς όρους και όχι της συναίνεσης και της υποταγής, θα ανοίξει το δρόμο για την μάχη των κλαδικών συμβάσεων το επόμενο διάστημα.
- Αυξήσεις στους μισθούς – μείωση του χρόνου εργασίας
- Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλες και όλους.
- Ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη στο σύνολό του.
- Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων των τελευταίων χρόνων.
- Να σταματήσει τώρα η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο.
Αμέσως μετά την απεργία, να πραγματοποιηθούν συνελεύσεις σωματείων και ομοσπονδιών, για την ενημέρωση των εργαζομένων, τον ευρύτερο συντονισμό και το σχεδιασμό της αγωνιστικής κλιμάκωσης.
Αυτός ο πόλεμος να είναι ο μόνος που θα συνεχιστεί μέχρι να εκπληρωθούν οι στόχοι του.
Συμμετοχή όλων μας στην απεργία στις 6 Απρίλη με προσυγκέντρωση στις 11 π.μ στα Προπύλαια.
