Την Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη, έχουμε χιλιάδες (τουλάχιστον) λόγους να απεργήσουμε και θα το κάνουμε.
- Επειδή η κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση ένα κατάπτυστο αντεργατικό νομοσχέδιο που νομιμοποιεί τους εργοδότες να μας κάνουν τη ζωή λάστιχο, όπως ακριβώς το έκαναν μέχρι τώρα δηλαδή, αλλά παράτυπα.
- Επειδή το φέρνει προς ψήφιση την ίδια περίοδο που ολόκληρες πόλεις και χωριά στη Θεσσαλία είναι θαμμένα μέσα στις λάσπες, εξαιτίας της πολιτικής που θέλει τις ανθρώπινες ζωές και την προστασία μας να μετριούνται με βάση το κέρδος και τη ζημιά για το κεφάλαιο.
- Επειδή βλέπουμε το πραγματικό μας εισόδημα να μειώνεται μέρα με τη μέρα και τα κέρδη των επιχειρήσεων στις οποίες δουλεύουμε να καταγράφουν ιστορικά ρεκόρ.
- Επειδή παράγουμε όλο τον πλούτο και ζούμε με τα ψίχουλα που μας πετάνε.
- Επειδή παρουσιάζουν τη νύχτα ως μέρα προσπαθώντας να μας πείσουν για τα μυστικά οφέλη που θα έχει αυτή η πιο μοντέρνα εκδοχή της σύγχρονης εργασιακής πραγματικότητας, για τους εργαζόμενους. Ισχυρίζονται πως μας απαλλάσσουν από τα δεσμά της υποχρεωτικής εργασίας και μας δίνουν την ευκαιρία να αυξήσουμε το μισθό μας, αν δείξουμε λίγη κατανόηση. Καλό το αφήγημα αλλά δεν έχει δράκο!
Το νομοσχέδιο – γνωστό και ως τερατούργημα του Γεωργιάδη – έρχεται να συμπληρώσει και να «τελειοποιήσει» το νόμο Χατζηδάκη και να επιβάλλει την ευέλικτη απασχόληση, το 13ωρο, την 6μερη εργασία, την ποινικοποίηση της απεργίας. Εκπληρώνει τις πάγιες απαιτήσεις του κεφαλαίου, ακολουθώντας πιστά το δόγμα της ανάπτυξης χωρίς έλεος.
Αν περάσει δε θα σταματήσουν εκεί. Το κεφάλαιο ζητάει κι άλλα. Μην τους αφήσουμε.
Η απεργία της Πέμπτης θα πραγματοποιηθεί μέσα σε δύσκολες συνθήκες.
Έχει απέναντί της εκτός από τα αφεντικά και την κυβέρνηση, την εργοδοτική κλίκα της ΓΣΕΕ η οποία αντί για συμμετοχή στην κινητοποίηση, θα βομβαρδίσει το κοινοβούλιο με προτάσεις καλυτέρευσης του νομοσχεδίου! Δεν οργανώθηκε, ούτε άνοιξε μέσα στους χώρους δουλειάς και τα σωματεία, με συνελεύσεις των εργαζομένων, οι οποίοι θα αποφάσιζαν και για το πλαίσιο αλλά και το σχεδιασμό.
Οι ηγεσίες σε μια σειρά από ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα αρνούνταν να συνεδριάσουν και να ορίσουν ημερομηνία, περιμένοντας καρτερικά το κονκλάβιο του Παναγόπουλου. Το ΠΑΜΕ έπαιρνε αργά αργά αποφάσεις με ανοιχτή ημερομηνία, μέχρι εντέλει να το προλάβει ο Άδωνης και να τρέχει ελάχιστες μέρες πριν την ψήφιση, μετατρέποντας τα συλλαλητήρια σε απεργιακές κινητοποιήσεις.
Ακόμα κι έτσι όμως, οφείλουμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να οργανώσουμε την απεργία και να δώσουμε αγωνιστική συνέχεια για να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο. Να συγκληθούν γενικές συνελεύσεις στα σωματεία από την επομένη της απεργίας.
Να μη ψηφιστεί το νομοσχέδιο Γεωργιάδη.
–Συλλογικές Συμβάσεις με μείωση του χρόνου εργασίας και αυξήσεις που να καλύπτουν τις ανάγκες μας.
–Μόνιμη, σταθερή εργασία για όλους και όλες με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Όλο το κόστος της ασφάλισης στην εργοδοσία και το κράτος.
–Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας .
–Ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη
–Καμιά ποινικοποίηση του Συνδικαλισμού.
Όλες, όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις της Πέμπτης 21 Σεπτέμβρη.
Προπύλαια 10.30 π.μ.
