Παύλος Φύσσας; Παρών! – Κανένας εφησυχασμός απέναντι στο φασιστικό κτήνος – Όλοι/ες στην πορεία του Κερατσινίου
Τη 18η Σεπτέμβρη του 2013 ύστερα από ενέδρα τάγματος εφόδου νεοναζί, ο χρυσαυγίτης Γ.Ρουπακιάς θα δολοφονήσει τον αντιφασίστα Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι. Μια δολοφονία που αποτέλεσε την απόπειρα ουσιαστικά της Χρυσής Αυγής να αναβαθμίσει την δολοφονική δραστηριότητα της στις γειτονιές και τους εργασιακούς χώρους. Τέτοια υπήρξε έτσι και αλλιώς τα προηγούμενα χρόνια μέσα από την διαρκή στοχοποιήση μεταναστών/ριών εντός των γειτονιών που διαμένουν και των χώρων στους οποίους εργάζονται, από το στήσιμο πογκρόμ εις βάρος τους και την σύσταση ταγμάτων εφόδου, από την δολοφονία του Σ.Λουκμάν στα Πετράλωνα, από την επίθεση σε συνδικαλιστές στο Πέραμα αλλά και μέσω πολλών άλλων.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα γνωστού στη γειτονιά του για τις αντιφασιστικές του αντιλήψεις αλλά και την κοινωνική του δραστηριότητα δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός πόσο μάλλον αποτέλεσμα ενός «τσακωμού για το ποδόσφαιρο» όπως πολλά ΜΜΕ προσπάθησαν να μας πείσουν. Αντίθετα ήταν κομμάτι μιας στρατηγικής που ήθελε τους νεοναζί να κυριεύουν σε επίπεδο δρόμου αποκτώντας όλο και μεγαλύτερο πολιτικό ρόλο παριστάνοντας τον μπράβο στην ελληνική κοινωνία και στοχεύοντας στον νούμερο ένα εχθρό του, το εργατικό κίνημα. Το ότι τελικά η στρατηγική αυτή της Χ.Α. απέτυχε είναι αποτέλεσμα της δραστηριότητας του αντιφασιστικού κινήματος την περίοδο μετά την δολοφονία καθώς «απονομιμοποίησε» στο κοινωνικό πεδίο τη δράση των ναζί. Το κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες που κατάφερε τόσο μέσα από τις καταλήψεις στέγασης προσφύγων όσο και από την παρέμβαση που είχε στα νησιά του Αιγαίου να δημιουργήσει συνθήκες συνύπαρξης σε πολλές περιπτώσεις, να αποτυπώσει μια μεγάλη κοινωνική τάση που ήθελε να βρίσκεται στο πλευρό των προσφύγων με όποιο τρόπο μπορούσε και τελικά να σταθεί απέναντι στη σύσταση νέων πογκρόμ.
Πέντε χρόνια αργότερα και ενώ η Χ.Α. αυτό το διάστημα δεν κατάφερε να μπει ποτέ ξανά στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό με την ίδια δυναμική, κάποια δεδομένα φαίνεται να έχουν αλλάξει. Η ακροδεξιά στην Ελλάδα με αφορμή την ονομασία της γειτονικής χώρας σε Δημοκρατία της Μακεδονίας και τη συμφωνία της Ελλάδας με αυτή ανασυγκροτήθηκε και ξαναβγήκε επιθετικά στο δρόμο. Τα εθνικιστικά συλλαλητήρια για τη Μακεδονία αποτέλεσαν μια προσπάθεια ανασύνταξης του συνόλου της ακροδεξιάς στην Ελλάδα τόσο σε επίπεδο δρόμου όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Η Χ.Α. ξαναβγήκε στο δρόμο όπως και άλλες μικρότερες ναζιστικές γκρούπες που στη σκιά των συλλαλητηρίων ανέπτυξαν τη δολοφονική τους δραστηριότητα, ενώ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του εθνικιστικού παροξυσμού είχαν φορείς της εκκλησίας, πολιτιστικοί-πατριωτικοί σύλλογοι, ενώσεις αποστράτων κλπ. Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν έφτασαν τη δυναμική αντίστοιχων συλλαλητηρίων προηγούμενων δεκαετίων αναντίστοιχο της εικόνας που προσπάθησαν να προβάλλουν. Παρόλα αυτά τα συλλαλητήρια αποτέλεσαν έφορο έδαφος για την επανεμφάνιση φασιστικής δραστηριότητας με αποτέλεσμα τις επιθέσεις σε αυτοοργανωμένους κοινωνικούς χώρους σαν το κάψιμο της κατάληψης Libertatia και τις επιθέσεις στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Σχολείο στην Θεσσαλονική, τις απόπειρες εμπρησμού στο Αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός και της κατάληψης του πρώην ΠΙΚΠΑ.
Η αντιφασιστική δράση θα παραμένει πάντα επίκαιρη όσο ναζιστικές γκρούπες, ψεκασμένοι παπάδες και απόστρατοι ακροδεξιοί προσπαθούν να ανασυγκροτήσουν τον φασισμό και να σπείρουν το ρατσισμό και τον εθνικισμό στην ελληνική κοινωνία. Είναι σημαντικό το κοινωνικό κίνημα να παίξει ρόλο στη διατήρηση όλων αυτών των αντανακλαστικών συμβίωσης και αλληλεγγύης που αναπτύχθηκαν στην κοινωνία προς τους πρόσφυγες και να τα αναζωπυρώσει αν είναι δυνατό. Απέναντι στον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία είναι σημαντικό να προτάξουμε την ενότητα των καταπιεσμένων. Να απονομιμοποιήσουμε κάθε φωνή που θέλει να διαχωρίσει τους ανθρώπους με βάση την φυλή, το φύλο ή τη σεξουαλικότητα και να θέσουμε τις βάσεις για ένα κόσμο κοινωνικής δικαιοσύνης, ισότητας και αλληλεγγύης μακριά από τον ανταγωνισμό και την εκμετάλλευση. Να παλέψουμε το φασισμό και το σύστημα που τον θρέφει σε κάθε κοινωνική πτυχή τιμώντας τη μνήμη του Παύλου από το Κερατσίνι, του Clement από το Παρίσι, της Heather από τη Βιρτζίνια των ΗΠΑ και τόσων άλλων που δεν φοβήθηκαν το φασιστικό κτήνος αλλά αντίθετα υπερασπίστηκαν τον διπλανό/ή τους.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε συμμετέχει στην αντιφασιστική διαδήλωση στο Κερατσίνι, την Τρίτη 18/9, στις 17:30 στο μνημείο του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα που θα κινηθεί προς τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον Πειραιά.
