H oρμή της αλληλεγγύης σβήνει τα σύνορα – Προσφύγισσες και μετανάστριες αυτή η φεμινιστική απεργία είναι για εσάς
Το αυγό επωάστηκε, το φίδι βγήκε και σέρνεται στα εδάφη του Έβρου και της Μυτιλήνης εδώ και μερικές μέρες σκοτώνοντας πρόσφυγες. Ο ελληνικός στρατός μέχρι στιγμής έχει δολοφονήσει έναν πρόσφυγα από την Συρία, τον Moχάμεντ αλ Άραμπ και το ελληνικό κράτος, έχοντας συμμάχους της καθάρματα των ΜΜΕ, διαψεύδουν ένα έγκλημα που έχει αποδειχθεί, αναγνωριστεί και καταδικαστεί διεθνώς. Ο ελληνικός στρατός, συνεχίζει να διψάει για αίμα και βασανίζει απελπισμένους φτωχούς ανθρώπους σε συνεργασία με φασίστες, οργανωμένους σε «συλλόγους κυνηγών λαθρομεταναστών».
Σε αυτό το κλίμα, των αλλεπάλληλων πογκρόμ, της συνολικής εκμηδένισης της ανθρώπινης ζωής, της κυριαρχίας στην ελληνική κοινωνία μιας φασιστικής κουλτούρας ακραίου ανταγωνισμού «να πεθάνουν οι πρόσφυγες, να ζήσουμε εμείς», όλες οι ευάλωτες κοινωνικά ομάδες ζουν σε κίνδυνο μιας αναβαθμισμένης υποτίμησης της ζωής τους. Διότι, η απαρχή του φασισμού είναι ότι η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας και όχι αγώνας για ζωή και συγκεκριμένα αγώνας για εξουδετέρωση οποιουδήποτε κοινωνικού υποκειμένου έχει καθιερωθεί ως διαφορετικό, ξένο ή αδύναμο. Οι γυναίκες, είμαστε ένα τέτοιο κοινωνικό υποκείμενο και αυτή την στιγμή οι προσφύγισσες και οι μετανάστριες είναι ο πρώτος στόχος αυτής της βαρβαρότητας.
Βάρβαροι ελληναράδες τραμπουκίζουν και βρίζουν με την χειρότερη σεξιστική φρασεολογία έγκυες και μη προσφύγισσες έχοντας δολοφονικές διαθέσεις για τις ίδιες και τα μωρά που θα γεννήσουν. Είναι οι ίδιοι που φωνάζουν πως η άμβλωση είναι δολοφονία, διεκδικούν από το ελληνικό κράτος την απαγόρευση της υπό την απειλή πως το ελληνικό έθνος «ισλαμοποιείται», ενώ παράλληλα κυνηγούν ανθρώπινες ζωές. Είναι αυτοί που δεν τους ενδιαφέρει η ανθρώπινη ζωή τελικά και πάνω από αυτήν βάζουν το έθνος, μία ιδέα που δεν υπάρχει πέρα από την ανάπτυξη του ελληνικού κεφαλαίου. Αυτοί είναι τα αφεντικά ή ταγοί των αφεντικών και βάλλονται κατά όλων των γυναικών, στο όνομα του έθνους.
Δεν έχουν καταλάβει όμως, διότι η ηλιθιότητα τους δεν τους το επιτρέπει, πως η ορμή της αλληλεγγύης σβήνει τα σύνορα και οι ντόπιες συντασσόμαστε απόλυτα στο πλευρό των προσφυγισσών. Διότι, εμείς οι γυναίκες, είτε ντόπιες είτε προσφύγισσες έχουμε κοινές πληγές στα σώματά μας, αυτές που η πατριαρχία και ο καπιταλισμός έχουν προκαλέσει. Από το 2017, αυτή η ορμή αλληλεγγύης έχει διαμορφώσει ένα ταξικό φεμινιστικό κίνημα χωρίς σύνορα, που έχει συμπεριλάβει μέσα του όλες τις γυναίκες: προσφύγισσες, μετανάστριες, ΛΟΑΤΚΙ+ και ανάπηρες, και με όπλο την γενική απεργία, την απεργία από την δουλειά και το σπίτι, διεκδικεί την ισότητα, την δικαιοσύνη και την ελευθερία όλων των ανθρώπων ενάντια στην πατριαρχία και τον καπιταλισμό.
Η ομάδα γυναικών της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε καλεί όλες τις γυναίκες την Κυριακή 8 Μάρτη στην πλ. Κλαυθμώνος στις 12.00, να απεργήσουν από την δουλειά και το σπίτι τους, να καταγγείλουν τις φασιστικές πολιτικές του ελληνικού κράτους, να αφιερώσουν αυτήν τους την απεργία στις προσφύγισσες και τις μετανάστριες που η ζωή τους κινδυνεύει από τον διάχυτο στην ελληνική κοινωνία ρατσισμό και φασισμό, να ανοίξουν τις αγκαλιές τους και να φωνάξουν: Είστε ευπρόσδεκτες-oι όλες και όλοι, είμαστε στο πλευρό σας!
-Ανοιχτά σύνορα και ελεύθερη μετακίνηση σε όλη την Ευρώπη, καμία αναστολή στη χορήγηση ασύλου, ταξιδιωτικά έγγραφα για τους πρόσφυγες και τις προσφύγισσες
-Να καταργηθεί τώρα η απάνθρωπη ευρω-τουρκική συμφωνία, κάτω η εργαλειοποίηση των προσφύγων-ισσών από την Τουρκία
-Κανένας άνθρωπος σε στρατόπεδο. Καμία κλειστή δομή. Κονδύλια για την υγεία, τη σίτιση, τη στέγαση και την εκπαίδευση των προσφύγων-ισσών και όχι για τη μιλιταριστική αποτροπή.
-Πλήρη οικονομική ισότητα ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες, καμία διάκριση λόγω φύλου, ίση αμοιβή για ίση εργασία, ίσες ευκαιρίες σε όλους τους κλάδους.
-Συλλογικές συμβάσεις για όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, η ατομική σύμβαση είναι κίνδυνος για διάκριση λόγω φύλου.
-Άμεση δικαίωση σε περιστατικά σεξιστικών, εργοδοτικών αυθαιρεσιών
-Καμία ποινικοποίηση της άμβλωσης, κάτω το σεξιστικό άρθρο 31 του Νόμου 3418/2005, σύμφωνα με το οποίο «ο ιατρός μπορεί να επικαλεσθεί τους κανόνες και τις αρχές της ηθικής συνείδησής του και να αρνηθεί να εφαρμόσει ή να συμπράξει στις διαδικασίες τεχνητής διακοπής κύησης, εκτός εάν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της υγείας της»
-Απαιτούμε οι εκτρώσεις να είναι προσβάσιμες για όλες τις γυναίκες, να είναι δωρεάν, ασφαλείς και να καλύπτονται πλήρως από το κράτος
-Υποχρεωτική σεξουαλική διαπαιδαγώγιση και ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις μορφές αντισύλληψης για όλες τις γυναίκες
-Πλήρη οικονομική προστασία της μητρότητας από το Κεφάλαιο και το Κράτος, καμιά έγκυος στον δρόμο, καμιά μητέρα οικονομικά εξαρτημένη, δωρεάν και ασφαλείς δομές για την φύλαξη παιδιών και ηλικιωμένων.
-Οργανώνουμε καμπάνιες κατά της σεξουαλικής καταπίεσης, αναδεικνύουμε το φαινόμενο της γυναικοκτονίας, του βιασμού και της σεξουαλικής παρενόχλησης σε όλες τις γειτονιές, ενημερώνουμε για τα γυναικεία δικαιώματα.
-Καλούμε όλους τους άντρες να σταματήσουν κάθε σεξιστική συμπεριφορά, η πατριαρχία καταπιέζει την ανθρωπότητα στο σύνολο της.
-Προτάσσουμε την σεξουαλική απελευθέρωση, τον επαναπροσδιορισμό της σεξουαλικής ηθικής και της αναπαραγωγικής διαδικασίας.
-Γυναίκες, οργανωνόμαστε σε φεμινιστικούς συντονισμούς, στα συνδικάτα μας, δημιουργούμε ομάδες γυναικών εντός αυτών, διεκδικούμε τα δικαιώματά μας.