Πριν ένα χρόνο, η ελληνική κυβέρνηση έβαζε με περηφάνια το λιθαράκι της στην σύναψη μιας από τις πιο ρατσιστικές και απάνθρωπες συμφωνίες που έχουν προκύψει στην ευρωπαϊκή ιστορία: την συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας, η οποία επικύρωσε την πρόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να κρατάει ομήρους στα ευρωπαϊκά σύνορα τους πρόσφυγες που επιχειρούσαν να μπουν σε αυτή. Ακριβώς ένα χρόνο μετά η συμφωνία αυτή συνεχίζει να ισχύει και η βαρβαρότητα που την διέπει καθορίζει τις ζωές των προσφύγων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα.
Η ύπαρξη των στρατοπέδων προσφύγων που βρίσκονται σε όλη την ελληνική επικράτεια συγκροτώντας μια από τις πιο ρατσιστικές πραγματικότητες στην ιστορία του ελληνικού κράτους είναι μόνο ένα από τα επιμέρους χαρακτηριστικά της συμφωνίας της ντροπής. Οι θάνατοι ανθρώπων μέσα στα στρατόπεδα καθώς και οι κρατικές δολοφονίες που έχουν λάβει χώρα στα θαλάσσια σύνορα, οι επαναπροωθήσεις προσφύγων στην Τουρκία, δηλαδή μια από τις πιο επικίνδυνες χώρες που θα μπορούσαν να βρεθούν καθώς και οι συνεχόμενες αρνήσεις παροχής ασύλου στους πρόσφυγες είναι οι καθημερινές επιπτώσεις της ευρωτουρκικής συμφωνίας.
Στον αντίποδα του κρατικού αυταρχισμού και της ρατσιστικής βαρβαρότητας που επιβάλλεται διαρκώς, το ρεύμα της αλληλεγγύης συνεχίζει κάθε μέρα να απλώνει ένα κοινωνικό πέπλο προστασίας πάνω από τους πρόσφυγες. Παρά τον κρατικό πόλεμο που δέχονται, οι καταλήψεις στέγασης προσφύγων συνεχίζουν να αποτελούν ένα παράδειγμα συνύπαρξης και αλληλεγγύης και το γεγονός ότι διαρκώς πληθαίνουν δίνει την καλύτερη απάντηση στις ρατσιστικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, οι αυτοοργανωμένες κουζίνες που εξασφαλίζουν αξιοπρεπή σίτιση για τους πρόσφυγες, οι τοπικές συλλογικότητες αλληλεγγύης που φτιάχνονται διαρκώς σε όλη την χώρα καθώς και οι συνεχόμενες παρεμβάσεις αλληλέγγυων στα στρατόπεδα προσφύγων που έχουν δημιουργήσει μόνιμους δεσμούς επικοινωνίας ανάμεσα σε ντόπιους και πρόσφυγες, δομούν έναν κόσμο που αντιπαρατίθεται διαρκώς στον ρατσισμό και την ξενοφοβία.
Κάθε μέρα, δυο αντιτιθέμενες κοινωνικές δυνάμεις, εκείνη του μίσους από τη μία και εκείνη της αλληλεγγύης από την άλλη, συγκρούονται με άξονα το προσφυγικό ζήτημα. Και είναι η δυναμική της αλληλεγγύης και τα κοινωνικά χαρακτηριστικά που αυτή έχει αποκτήσει που έχει εμποδίσει την ουσιαστική παρέμβαση των ναζί στο προσφυγικό ζήτημα και τους έχει μετατρέψει σε θλιβερούς κομπάρσους στον αντίστοιχο κοινωνικό διάλογο. Την ίδια στιγμή που η κοινωνία στέκεται στο πλάι των προσφύγων ωστόσο, οι κυβερνητικές πολιτικές της βίας και του εγκλεισμού δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων μέσα σε στρατόπεδα νομιμοποιούν τον ρατσισμό και εντάσσουν στην κοινωνική ατζέντα την βία απέναντι στους πρόσφυγες. Περιθώρια για παρερμηνείες δεν υπάρχουν: το κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες ή θα είναι ανοιχτά και επιθετικά αντικυβερνητικό ή δεν θα είναι τίποτα.
Η μαζική και συγκινητική αλλά αυθόρμητη και διασκορπισμένη έκφραση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες οφείλει να ενοποιηθεί και το ταξικό και αντικαπιταλιστικό κίνημα οφείλει να είναι το συγκολλητικό στοιχείο αυτής της διαδικασίας. Το Σάββατο (18/3), την ημέρα της συμπλήρωσης ενός χρόνου από την σύναψη της συμφωνία της ντροπής, ο κόσμος της αλληλεγγύης οφείλει να δείξει την δυναμική του, να διαδηλώσει μαζικά, να φωνάξει ενάντια στις πολιτικές του θανάτου, να συνυπάρξει στον δρόμο με τους πρόσφυγες, να στείλει ένα μήνυμα στην εξουσία πως παρά τις μεθοδεύσεις της, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες θα ζήσουμε και θα αγωνιστούμε μαζί ενάντια στους κοινούς καταπιεστές μας. Πως θα αγωνιστούμε ώστε οι διαχωρισμοί ανάμεσα σε «Έλληνες» και «ξένους» να εξαφανιστούν όσο πιο άμεσα γίνεται. Πως θα διεκδικήσουμε μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης, μια κοινωνία όπου τα χρώματα του δέρματος, οι διάλεκτοι και οι πολιτισμικές κουλτούρες θα μπερδεύονται μεταξύ τους και θα συνυπάρχουν αρμονικά. Θα διεκδικήσουμε και θα εγκαθιδρύσουμε στο σήμερα, στο εδώ και στο τώρα, μια κοινωνία όπου ο καθένας θα είναι ελεύθερος και όλοι θα είμαστε ίσοι. Και αυτή η κοινωνία θα συγκρουστεί με τους δυνάστες της και θα τους ανατρέψει.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε συμμετέχει στη διεθνή κινητοποίηση κατά του ρατσισμού και του φασισμού και καλεί στην συγκέντρωση στην Ομόνοια το Σάββατο 18/3, στις 15:00 και την πορεία προς την Βουλή και τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
-ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
-ΚΑΜΙΑ ΑΠΕΛΑΣΗ ΠΡΟΣΦΥΓΑ Ή ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ/ΡΙΑΣ – ΑΜΕΣΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΑΣΥΛΟΥ ΣΕ ΟΠΟΙΟΥΣ/ΕΣ ΤΟ ΖΗΤΟΥΝ
-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ
–ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, ΠΛΗΡΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ
