Την Δευτέρα 2/11 πραγματοποιήθηκε τηλεδιάσκεψη μεταξύ των πρυτάνεων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας και των υπουργών Χρυσοχοϊδη, Κεραμέως καθώς και τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη. Η συζήτηση αυτή προέκυψε μόλις λίγες μέρες έπειτα από την επίθεση στο γραφείο του Πρύτανη της ΑΣΟΕΕ και τις εικόνες που κυκλοφόρησαν, σε μία προσπάθεια χρησιμοποίησης των γεγονότων ώστε να συνεχιστούν με ένταση οι αλλαγές-τομή που έχει ήδη ξεκινήσει η κυβέρνηση με το νόμο για το άσυλο. Στη «συνάντηση» προτάθηκαν μέτρα για την αναβάθμιση της καταστολής και του ελέγχου μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους με βασικό πυλώνα την ίδρυση ενός σώματος πανεπιστημιακής αστυνομίας. Εκτός των πανεπιστημιόμπατσων όμως τα προτεινόμενα μέτρα αφορούσαν την υποχρεωτική επίδειξη πανεπιστημιακής ταυτότητας για την είσοδο στους χώρους των σχολών, την επιβολή face control, την παρακολούθηση των φοιτητών/τριών από κύκλωμα καμερών και την αυστηροποίηση των ποινών για τυχόν «πειθαρχικά παραπτώματα».
Δεν είναι περίεργη όμως αυτή η προσπάθεια διαμόρφωσης εκ νέου του πανεπιστημιακού χώρου, καθώς όπως θυμόμαστε ένα από τα πρώτα νομοσχέδια που ψήφισε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το καλοκαίρι του 2019 ήταν η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Όπως γίνεται φανερό, το δόγμα «Νόμος και Τάξη» που έχει σαν μπούσουλα το ελληνικό κράτος, χωράει πολλές αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις ακόμα. Από την απαγόρευση των διαδηλώσεων και της απεργίας μέχρι την απονομιμοποίηση του ασύλου και την αστυνόμευση των πανεπιστημίων, η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι δεν έχει κανένα «δημοκρατικό» δισταγμό. Αντίθετα οι πολιτικές, οι νέοι νόμοι και οι μεταρρυθμίσεις που ευαγγελίζεται και πραγματοποιεί είναι βγαλμένες από τα όνειρα της Θάτσερ, καθώς ξεχειλίζουν νεοφιλελεύθερη αντίδραση και τσάκισμα της εργατικής τάξης και των κινημάτων της με κάθε μέσο. Χαρακτηριστική είναι άλλωστε και η δήλωση του Κ.Μητσοτάκη που συμμετέχοντας στη σύνοδο των πρυτάνεων δεν έχασε την ευκαιρία να ενισχύσει τη θεωρία των δύο άκρων, εξισώνοντας τους νεοναζί της Χ.Α. με τα φοιτητικά κινήματα: «Νομίζω ότι μετά την τιμωρία της Χρυσής Αυγής έχει έρθει και η ώρα να αντιμετωπίσουμε την άλλη όψη του παρακράτους, αυτού που αυτή τη φορά, φορά αριστερό προσωπείο και ο φασισμός μπορεί να αλλάζει χρώματα αλλά έχει την ίδια ουσία».
Επίσης πολύ ενδιαφέρον έχει η δήλωση του πρωθυπουργού που εξέφρασε οτι: επιτέλους με τη νέα αυτή πρωτοβουλία θα λάβει τέλος ένα σημαντικό πρόβλημα των ελληνικών πανεπιστημίων. Τι κι αν τα ελληνικά πανεπιστήμια λειτουργούν με τεράστια μείωση προϋπολογισμών τις τελευταίες δεκαετίες. Τι κι αν δεν εφαρμόστηκε ούτε ένα ουσιαστικό μέτρο και δεν πάρθηκε καμία αντίστοιχη πρωτοβουλία για το ασφαλές και υπό υγιεινές συνθήκες άνοιγμα των σχολών. Τι κι αν αποκλείστικαν εκατοντάδες φοιτητές/ριες τόσο από την εκπαιδευτική διαδικασία της τηλεκπαίδευσης όσο και από τηλεξετάσεις. Τι κι αν τα τελευταία χρόνια οι σπουδές και τα πτυχία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων συνεχώς υποτιμούνται με υπουργική και κρατική ευθύνη. Για τον Έλληνα πρωθυπουργού το σημαντικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί άμεσα είναι πως θα οξυνθεί η καταστολή, ο έλεγχος και η αποστείρωση των ελληνικών πανεπιστημίων.
Παρόλα αυτά, έχουμε εμπιστοσύνη στην ελληνική αστυνομία πως θα τα καταφέρει με το νέο της «εκπαιδευτικό» έργο. Άλλωστε ο κατασταλτικός ζήλος που έδειξε το προηγούμενο διάστημα με τις επιθέσεις στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια, τις βόλτες με κουμπούρια στα προαύλια σχολών, τα χημικά, το ξυλοφόρτωμα και τις συλλήψεις ακόμη και ανήλικων μαθητών/ριών-διαδηλωτών, είναι μια σημαντική παρακαταθήκη για το επερχόμενο πανεπιστημιακό σώμα ασφαλείας.
Το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων αντί να βρει τρόπους για να δημιουργήσει ασφαλείς συνθήκες για το άνοιγμα των σχολών, προτίμησε να κατηγορεί τους περασμένους μήνες τους/τις εκπαιδευτικούς και τους/τις μαθητές/ριες, για τον αγώνα τους, για ολιγομελή-ασφαλή τμήματα, εξαπολώντας εναντίον τους μια τεράστια κατασταλτική-δυσφημιστική επίθεση. Έτσι τώρα, μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα, το μείζον θέμα κατά τη γνώμη του είναι με ποιο τρόπο θα οξυνθεί η αστυνόμευση και η καταστολή των φοιτητών/ριων στο εσωτερικό των πανεπιστημίων.
Όμως για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες η πραγματικότητα είναι άλλη και αυτή την αντιλαμβανόμαστε καθημερινά. Όσο και να φλυαρούν για την «ασφάλεια» και «προστασία» των φοιτητών/ριών, γνωρίζουμε καλά ότι το μόνο που τους νοιάζει είναι να επιβάλλουν ένα αποστειρωμένο πανεπιστήμιο, μακριά από διεκδικήσεις και αγώνες, τέλεια εναρμονισμένο στο δυστοπικό κοινωνικό περιβάλλον που δημιουργούν με τις αντιδραστικές διατάξεις τους και τις αντεργατικές και αντικοινωνικές πολιτικές τους. Το φοιτητικό κίνημα όμως, θα δώσει ξανά το παρόν όποτε και για όσο χρειαστεί απέναντι στην αστυνομοκρατία που θέλει η κυβέρνηση να επιβάλλει στις σχολές. Φοιτητικοί σύλλογοι, συλλογικότητες, φοιτητικά σχήματα, εργαζόμενοι/ες και φοιτητές/ριες στις σχολές θα απαντήσουν συλλογικά και μαχητικά στις χουντικής εμπνεύσεως σκέψεις για πανεπιστημιακή αστυνομία, ώστε να παραμείνει μια ονείρωξη των ακροδεξιών που βρίσκονται στη κρατική εξουσία.
-Καμία σκέψη για πανεπιστημιακή αστυνομία.
-Επαναφορά και διεύρυνση του ασύλου.
-Άμεσες προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού-Επίταξη του ιδιωτικών κλινικών υγείας
-Πρόσληψη μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού.
-Να μην μονιμοποιηθεί η τηλεκπαίδευση.