Δύο περιστατικά που καθρεφτίζουν τον εκφασισμό της κοινωνίας πάνω στα σώματα αδύναμων και κατατρεγμένων ανθρώπων, των μεταναστών/ριών, έλαβαν μέρος μέσα σε δύο μέρες. Και στις δύο περιπτώσεις, κοινό σημείο αποτελεί το γεγονός ότι τα θύματα είναι μετανάστες εργάτες γης και οι δράστες -είτε άμεσα είτε έμμεσα- οι εργοδότες τους. Στις 27/1 δύο Ινδοί εργάτες γης σε κτήμα που καλλιεργεί μαρούλια στην περιοχή του Μαραθώνα, διαμαρτυρήθηκαν στο αφεντικό τους για την καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων τους. Ως απάντηση αυτός άνοιξε πυρ με την καραμπίνα του, τραυματίζοντας τους. Ο εργοδότης αυτός, ενώ αρχικά διέφυγε την σύλληψη τελικά παραδόθηκε την επόμενη μέρα, δηλώνοντας πως «βρισκόταν σε άμυνα μετά από επίθεση τους». Το ελληνικό κράτος ψάχνει διακαώς να βρει μετανάστες/ριες χωρίς χαρτιά για να εφαρμόσει όλους τους ρατσιστικούς και απάνθρωπους νόμους του, έτσι έστειλε τα σκυλιά του να φρουρήσουν τα θύματα στον Ερυθρό Σταυρό περιμένοντας το εξιτήριο για να προχωρήσουν σε απέλαση!
Στις 29/1, βρέθηκε απαγχονισμένος σε ερειπωμένο κτίριο από ομοεθνείς συναδέλφους του, σαραντάχρονος εργάτης γης. Μετανάστης και αυτός, με καταγωγή από το Μπαγκλαντές, στο γνωστό κάτεργο της Μανωλάδας. Στον νου μας, έρχονται σκληρές εικόνες όταν ακούμε το συγκεκριμένο τοπωνύμιο. Η Μανωλάδα, έγινε γνωστή σε πανελλαδικά τον Απρίλιο του 2013, όταν 200 περίπου εργάτες με καταγωγή κυρίως από το Μπαγκλαντές, έπραξαν το αυτονόητο: απαίτησαν τα δεδουλευμένα έξι μηνών από την εργοδοσία τους. Η συλλογική αυτή διεκδίκηση ποτίστηκε με αίμα, καθώς δύο επιστάτες πυροβόλησαν 31 μετανάστες με καραμπίνα, 8 εκ των οποίων σοβαρά. Η γνωστοποίηση αυτού του γεγονότος, έφερε στο φως τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης που επικρατούν για τους/ις μετανάστες/ριες εργάτες/ριες γης.
Πολλές ακόμα παρόμοιου περιεχομένου υποθέσεις βγήκαν στην επιφάνεια. Οι συνθήκες διαβίωσης μας φέρνουν στον νου εικόνες από άλλη εποχή, θυμίζοντας τις συνθήκες σκλαβιάς του αμερικανικού νότου. Η αγροτική παραγωγή αποτελεί συνολικά μέχρι και σήμερα ένα εργασιακό κάτεργο με κατά κανόνα Έλληνες εργοδότες και κατά βάση μετανάστες/ριες εργάτες/ριες, ειδικά σε περιοχές της Νότιας Ελλάδας. Άνθρωποι που κοιμούνται σε παραπήγματα και κοντέινερ, χωρίς πόσιμο νερό και με ατελείωτες ώρες εργασίας με σκοπό την εξασφάλιση ενός γεύματος και ενός πενιχρού μισθού. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες οι εργάτες/ριες έδιναν ακόμη και τον μισό τους μισθό στον ίδιο τον εργοδότη που τους ενοικίαζε την εν λόγω παράγκα. Τα αφεντικά, αξιοποιούν τον φόβο της απέλασης, δεδομένου ότι σε πολλούς/ες δεν έχουν χορηγηθεί τα απαραίτητα έγγραφα παραμονής, καθώς και την οικονομική ανέχεια ως εκβιασμό με σκοπό τον πλουτισμό τους.
Το σύνολο των μεταναστών/ριών, αποτελεί το πλέον εκμεταλλεύσιμο εργατικό δυναμικό και το γεγονός πως φασίστες-αφεντικά, με την πλήρη ανοχή και κάλυψη του ελληνικού κράτους, νιώθουν ότι έχουν την νομιμοποίηση να σηκώσουν όπλο και να πυροβολούν, να φέρονται σε αυτούς τους ανθρώπους λες και είναι σκλάβοι τους, να τους οδηγούν στην αυτοκτονία, σημαίνει πως ο φασισμός παίρνει όλο και περισσότερο χώρο στην κοινωνία και ο πρώτος στόχος τους είναι αυτοί οι άνθρωποι. Χρέος μας είναι να μην συνηθίσουμε αυτό το τέρας, μαζί ντόπιοι μετανάστες με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη να το τσακίσουμε υψώνοντας τείχη στον φασισμό και στο Κεφάλαιο που τον έχει ως εργαλείο για να επιβάλει τα συμφέροντα του.
-Άμεση δικαίωση των μεταναστών εργατών γης, να τους χορηγηθούν χαρτιά, στέγαση, σίτιση, υγειονομική κάλυψη και πλήρη δικαιώματα
-Κάτω όλοι οι αντιμεταναστευτικοί νόμοι που δημιουργούν χώρο για σύγχρονα δουλεμπόρια
-Ντόπιοι και μετανάστες/ριες είμαστε μαζί ενάντια στον εκφασισμό της κοινωνίας, ενάντια σε Κράτος και Κεφάλαιο
-Όποιος σπέρνει φόβο θα θερίσει την οργή
