Ο θαυμαστός κόσμος της Inf(o)assist
Η Infoassist είναι μια ηγέτιδα εταιρία στο χώρο των call centers που παρέχει εργολαβικά τις υπηρεσίες της σε διάφορους εταιρικούς πελάτες. Αναλαμβάνει, δηλαδή, ως μεσάζοντας την λειτουργία του επικοινωνιακού διαύλου μεταξύ εταιρίας-πελάτη και πελάτη-καταναλωτή. Σφράγισε το περσινό οικονομικό έτος με γιγαντιαίο τζίρο, κυρίως χάρη στο ευκαιριακό εργατικό δυναμικό χαμηλού αντιτίμου (βασικό μισθό) που απασχολεί.
Η πολιτική της εταιρίας είναι να ανακυκλώνει όσο το δυνατόν συχνότερα το προσωπικό της, βάζοντας το να υπογράφει συμβάσεις 15 ημερών στην αρχή, ώστε να εξετάζει και να αξιολογεί την αποδοτικότητα του. Αναλόγως, λοιπόν, της παραγωγικότητας καθενός εξ ημών, κρίνει ποιος «αξίζει» να μείνει (δηλαδή αποφέρει κέρδη στην εταιρία και συντελεί ενεργά στην ανάπτυξη του Κεφαλαίου της) και ποιος θα πρέπει να πάρει πόδι γιατί δεν επιτελεί σωστά το ανατιθέμενο σε αυτόν έργο. Στη συνέχεια, ο εργαζόμενος θα περάσει σε συμβάσεις ενός μήνα και πιθανώς μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος. Πάντα, χωρίς καμία προσαύξηση και εγγύηση σταθερής δουλειάς.
Στην σύμβαση που υπογράφουμε, οι όροι έχουν αντληθεί από βιβλίο επιστημονικής φαντασίας πάνω στην εργατική (ή καλύτερα εργοδοτική) νομοθεσία του μέλλοντος. Αυτό που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και θρασύ, πέρα από τους αχαρακτήριστους όρους περί ανεξέλεγκτης δυνατότητας του εργοδότη να μετακινεί το εργατικό δυναμικό κατά το δοκούν σε project και χώρους εργασίας, τις αναγκαστικές υπερωρίες και άλλα ανέκδοτα, είναι η δέσμευση του νεοπροσλαμβανόμενου να μην συμμετέχει σε Διοικητικά Συμβούλια (Δ.Σ.) εργατικών σωματείων. Αν κατά τη διάρκεια της απασχόλησης του γίνει μέλος Δ.Σ, τότε θα πρέπει να το ανακοινώσει εντός 7 ημερών στην εργοδοσία, πράγμα που όπως κατανοεί ο καθείς (δεδομένου του καθεστώτος «ομηρίας») συνεπάγεται ΜΗ ανανέωση και λήξη της «συνεργασίας».
Ειδικά, στο τμήμα των πωλήσεων, οι απαιτήσεις και οι παροχές είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Τα αφεντικά της εταιρίας δεν προσλαμβάνουν εργαζόμενους για οκτάωρη καθημερινή εργασία, παρά μόνο για τετράωρη, προκειμένου να μην πληρώνουν εργαζόμενους στις μη παραγωγικές ώρες του μεσημεριού. Όσους δούλευαν σε καθεστώς πλήρους απασχόλησης, τους αλλάζουν project και ωράρια, εξασφαλίζοντας τους στην καλύτερη περίπτωση εξάωρη εργασία και αντίστοιχες καθαρές αποδοχές στα 515 € (αυτό ονομάζεται άραγε μισθός αυτοσυντήρησης;), αμοιβή που κατ’ αυτούς δικαιολογεί το να γυρνάς σπίτι με μάτια πρησμένα, κεφάλια κουραμπιέδες και νεύρα τσίτα.
Κωστής ΠΑΛΗΚΑΡΗΣ
https://rocinante.gr/o-thavmastos-kosmos-tis-infoassist/ΕργατικάΦύλλο 1