Μέσα σε συνθήκες αδιανόητης τρομοκρατίας του Κεφαλαίου, εργοδοτικές απειλές και εκβιασμούς, επαπειλούμενα και πραγματικά λοκ-άουτ, έχοντας απέναντι μια πρωτοφανή προπαγάνδα ακόμα και για τα αισχρά ελληνικά δεδομένα και σε ένα γήπεδο που είναι ούτως ή άλλως εχθρικό για την εργατική τάξη –αυτό των γενικών εκλογών- η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων απέρριψε όχι μόνο την «πρόταση των δανειστών της 25ης Ιουνίου», αλλά συνολικά τις πολιτικές λιτότητας και επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα της εποχής της κρίσης.
Η επικράτηση του ΟΧΙ αποτελεί μια καθαρή ήττα των σχεδιασμών του ντόπιου και διεθνούς Κεφαλαίου, που με ορμή και αγριότητα έριξε όλες τις δυνάμεις του στη νίκη του ΝΑΙ. H ψήφος στο ΟΧΙ ήταν συντριπτικά ταξική και ο ρόλος τμημάτων του Κεφαλαίου ή φασιστών σε αυτό ήταν ανύπαρκτος.
Όμως, αυτή η ήττα του Κεφαλαίου δεν είναι αυτόματα και νίκη της εργατικής τάξης. Για να γίνει αυτό πρέπει ο κόσμος ο οποίος με ταξικά κριτήρια πλαισίωσε αυτή τη μάχη την τελευταία εβδομάδα, αντιστεκόμενος στην εργοδοτική και καπιταλιστική τρομοκρατία, ακυρώνοντας την προσπάθεια του Κεφαλαίου να συγκροτήσει «κίνημα» στο δρόμο, συμμετέχοντας σε διαδηλώσεις και δράσεις και τελικά προσερχόμενος να ψηφίσει, να οργανώσει τις δυνάμεις του σε διπλή κατεύθυνση.
Σε πρώτο επίπεδο, πρέπει να ακυρώσουν, στον δρόμο, στους χώρους δουλειάς και στα σωματεία, κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης να ερμηνεύσει το ΟΧΙ ως αποδοχή ενός λιγότερο επώδυνου συμβιβασμού και να επανέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με προτάσεις ανάλογες αυτών που έκανε το τελευταίο 5μηνο.
Σε δεύτερο επίπεδο, πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά το Κεφάλαιο για το οικονομικό πραξικόπημα που πραγματοποιήθηκε την τελευταία εβδομάδα. Αυτό σημαίνει: άμεση κοινωνικοποίηση των τραπεζών και όλων των περιουσιακών τους στοιχείων, δήμευση των περιουσιών όλων των επιχειρήσεων που εκβίασαν και απείλησαν εργαζόμενους και προέβησαν σε άτυπα ή πραγματικά λοκ-άουτ και απόδοσή τους στους εργαζόμενους, απόδοση στην κοινωνία των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων, εργατικό έλεγχο σε όλες τις επιχειρήσεις.
Η άμεση εφαρμογή αυτών των μέτρων, σε συνδυασμό με την πλήρη αποκατάσταση της εργατικής δύναμης και η αποζημίωση των εργαζομένων για όλα όσα έχασαν αυτή την πενταετία, δεν μπορεί να είναι υπόθεση της κυβέρνησης. Είναι υπόθεση του οργανωμένου εργατικού κινήματος, το οποίο πρέπει άμεσα να ανασυγκροτηθεί σε νέα σωματεία, σχήματα, πρωτοβουλίες, σε κλαδικό, τοπικό και συνομοσπονδιακό επίπεδο.
Κανένας εφησυχασμός – καμία κοινωνική ειρήνη. Το Κεφάλαιο έχασε μια μάχη, αλλά θα συνεχίσει τον πόλεμο. Το ίδιο θα κάνουμε και εμείς. ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ!
-ΤΟ ‘’ΟΧΙ’’ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΚΗΡΥΞΗ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
-ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥΣ ‘’ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥΣ’’ ΚΑΙ ‘’ΕΝΤΙΜΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ’’
-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, ΔΗΜΕΥΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ, ΑΠΟΔΟΣΗ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
-ΑΜΕΣΟΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΣΕΕ
-ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
