Δε χάνει χρόνο η κυβέρνηση στην προσπάθεια που καταβάλει να θωρακίσει από όλες τις πλευρές και με κάθε δυνατό τρόπο την καπιταλιστική ανάπτυξη και την άκρατη κερδοφορία του κεφαλαίου. Η τελευταία πράξη (μέχρι την επόμενη) του δράματος γράφεται πάνω στο κουφάρι πλέον, ενός χρεοκοπημένου και απαξιωμένου ασφαλιστικού συστήματος. Η νέα επίθεση στα εναπομείναντα πενιχρά ασφαλιστικά δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, αποτελεί συνέχεια των ωμών παρεμβάσεων και χτυπημάτων των τελευταίων τριάντα χρόνων και σίγουρα πατάει στο έδαφος που έστρωσε ο αμέσως προηγούμενος νόμος Κατρούγκαλου, ο οποίος στα βασικά του σημεία διατηρήθηκε ακέραιος και σε άλλα «τελειοποιήθηκε»!
Ο αντιασφαλιστικός νόμος, που θα κατατεθεί τις επόμενες μέρες στη βουλή προς ψήφιση, ανακουφίζει την εργοδοσία από το «βαρίδι» της ασφάλισης και συνολικότερα του μη μισθολογικού κόστους εργασίας και το ρίχνει στην πλάτη των εργαζομένων:
-Διατηρεί τα ακραία όρια συνταξιοδότησης στα 67 έτη για την πλειονότητα των εργαζομένων, καθώς και το διαχωρισμό της σύνταξης σε εθνική και ανταποδοτική. Επικυρώνει την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης σε ποσοστά αναπλήρωσης κάτω του 40%, κάτι που μετατρέπει το συντάξιμο μισθό σε φιλοδώρημα των 400-500 ευρώ. Καταργεί οριστικά και αμετάκλητα την 13η και 14η σύνταξη.
-Συνδέει ευθέως τη σύνταξη με την πορεία της οικονομίας και των επιχειρήσεων, αφήνοντας ανά πάσα στιγμή ανοιχτό το ενδεχόμενο κι άλλου χτυπήματος.
-Μετατρέπει ακόμα και αυτό το φιλοδώρημα σε προσωπική υπόθεση αμφισβητώντας τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος και εισάγοντας την ιδιωτική ασφάλιση, όχι απλά συμπληρωματικά όπως διαρρέουν οι πρόθυμοι παπαγάλοι, αλλά ως βασικό πυλώνα του νέου συστήματος ασφάλισης.
-Προχωράει στην ενσωμάτωση των επικουρικών στον ΕΦΚΑ και την έμμεση κατάργηση τους.
-Μειώνει τις εργοδοτικές εισφορές, ανοίγει το δρόμο σε περαιτέρω αποχαρακτηρισμούς ειδικοτήτων από τα βαρέα και ανθυγιεινά.
-Διαλύει τους εργαζόμενους με μπλοκάκι, αφού τους αναγκάζει να επωμιστούν το κόστος των εργοδοτικών ελαφρύνσεων.
Το πακέτο των ανατροπών στον τομέα της ασφάλισης είναι το απαραίτητο συστατικό για την ολοκλήρωση της αντεργατικής επίθεσης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση και οι καπιταλιστές στην εργασία και τον κόσμο της, με στόχο την απρόσκοπτη λειτουργία του επενδυτικού και αναπτυξιακού προγράμματος. Είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα του «αναπτυξιακού» πολυνόμου που ψηφίστηκε λίγους μήνες πριν και καταργούσε τις συμβάσεις και μείωνε περαιτέρω τους μισθούς (άλλωστε όσο πιο χαμηλός είναι ο μισθός και οι παροχές, τόσο πιο χαμηλές είναι και οι συντάξεις), χτύπαγε το συνδικαλισμό, έφερνε φοροελαφρύνσεις για την εργοδοσία, κατοχύρωνε όλες τις ελαστικές μορφές εργασίας και υποαπασχόλησης, νομιμοποιούσε τη μαύρη εργασία.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, ας μην γελιόμαστε. Το ασφαλιστικό σύστημα που σήμερα πνέει τα λοίσθια, ήταν κομμένο και ραμμένο από την αρχή της συγκρότησής του πάνω στις ανάγκες του κεφαλαίου και της ανάπτυξής του. Ήταν ο κουμπαράς για το μακρύ χέρι του κράτους και των καπιταλιστών, πότε με τις παρακρατήσεις, πότε με τα δανεικά κι αγύριστα θαλασσοδάνεια, πότε με το τζογάρισμα και μόνιμα με την κλοπή από την ανασφάλιστη εργασία. Οι μόνοι που πλήρωναν κανονικά ήταν οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες, μέσα από τις εισφορές τους, μέσα από τον παραγόμενο πλούτο που καρπώνεται η εργοδοσία και από αυτόν επιστρέφει ένα μέρος στα ταμεία (όταν το επιστρέφει ως εισφορά), μέσα από την άμεση και έμμεση φορολόγηση από το κράτος.
Η τριμερής χρηματοδότηση ήταν πάντα μονομερής και εργατική. Αυτό πρέπει να αλλάξει!
Όλες και όλοι στην απεργία στις 18 Φλεβάρη που καλούν η ΑΔΕΔΥ και εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού τομέα, χωρίς τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ.
-Να μην αφήσουμε να περάσει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Ανατροπή όλων των προηγούμενων αντιασφαλιστικών και αντεργατικών νόμων
-Κατάργηση της εργατικής εισφοράς – Όλο το κόστος σε κράτος και εργοδοσία.
-Δημόσια καθολική ασφάλιση για όλες και όλους τους εργαζόμενους, ντόπιους και μετανάστες.
-Συμβάσεις εργασίας με αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Μείωση του χρόνου εργασίας.
-Μόνιμη και σταθερή δουλεία για όλες και όλους. Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας.
