Την Παρασκευή, χιλιάδες εργαζόμενοι στη γενική και στην ειδική εκπαίδευση απέργησαν σε όλη τη χώρα ενάντια στο νέο σχέδιο που προωθεί την ευάλωτη/ ευέλικτη εργασία, τις εσωτερικές διακρίσεις στον κλάδο και την επανεμφάνιση της «αξιολόγησης», έπειτα από μαζικές συνελεύσεις και αποφάσεις των κατά τόπους συλλόγων διδασκόντων, των ΕΛΜΕ και του Ειδικού Επιστημονικού Προσωπικού. Στην Αθήνα, ειδικότερα, οι μπάτσοι επιτέθηκαν με χημικά, ξύλο και ρίψη κρότου λάμψης πάνω στο σώμα της διαδήλωσης, με αποτέλεσμα τραυματισμούς. Εργαζόμενοι στην εκπαίδευση, φοιτητές και μαθητές κατέλαβαν την πρυτανεία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ νέα απεργία καλείται για τη Δευτέρα.
Το λεξιλόγιο των εκμεταλλευτών και των πολιτικών τους λακέδων έχει περίεργα συνώνυμα: όπου ακούει κανείς «προσοντολόγιο» και «αξιολόγηση», θα πρέπει να αναγνωρίζει τα παρακάτω περιεχόμενα: «απόλυση», «εκμετάλλευση», «εντατικοποίηση», «πειθάρχηση», «υποτίμηση της εργασίας», «μείωση μισθού, αύξηση ωραρίου». Για τη νέα χρονιά, η αριστεροδεξιά κυβέρνηση των αφεντικών (την οποία θα διαδεχτεί ένα νέο αριστεροδεξιό προσωπικό) διαλύει τις ζωές χιλιάδων αναπληρωτών εργαζόμενων στην εκπαίδευση, που στηρίζανε τις δύσκολες τοποθεσίες στην υπηρεσία χωρίς να τους αναγνωρίζονται ίσα δικαιώματα στην εργασία. Πλέον, δεν τους αναγνωρίζεται ούτε η προϋπηρεσία. Μια νέα ταξική αξιολόγηση θα λαμβάνει υπόψη «προσόντα» όπως το εξής: όποιος έχει φράγκα για ιδιωτικοποιημένα, πανάκριβα μεταπτυχιακά, θα έχει ανώτερα «προσόντα» από την δουλειά ανθρώπων που με μια βαλίτσα στο χέρι κάθε χρόνο αλλάζουν τον τόπο της υποτιμημένης τους εργασίας και στηρίζουν το δημόσιο σχολείο στα δύσκολα.
Λίγα χρόνια πριν, μετά την εκλογή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, γράφαμε για την εκπαίδευση:
«…H αξιολόγηση ”παγώνει”, με υποσχέσεις για μια ”σοβαρή και αριστερή αξιολόγηση”! Δεν υπάρχει καμία ”καλή” αξιολόγηση: από την αξιολόγηση του υπάλληλου και του καθηγητή ή όποιου άλλου εργάτη μέχρι τη βαθμολογία και την εξέταση του μαθητή, η αξιολόγηση έχει ένα ρόλο και μόνο: την εντατικοποίηση της εργασίας, τον ιεραρχικό έλεγχο, την προσαρμογή σε μορφές και χρόνους εκμετάλλευσης απλήρωτης εργασίας (…) Η μάχη ενάντια στην αξιολόγηση αφορά διαδικασίες αντίστασης μέσα στο ίδιο το ταξικό ίδρυμα της εκπαίδευσης…»
Η κατάσταση στον κλάδο των εργαζομένων στην ειδική και στη γενική εκπαίδευση είναι ένας σημαντικός «δείκτης» της κατάστασης της εργατικής τάξης: Από το 2010, ο μισθός έπεσε έως και 40 %. Παράλληλα, χιλιάδες αναπληρωτές έμειναν στις υποσχέσεις. Το ωράριο εργασία και ο αριθμός των μαθητών στην τάξη αυξήθηκαν. Παράλληλα αυξήθηκαν τα έξοδα των οικογενειών σε ιδιαίτερα και φροντιστήρια. Ως προς το διδακτικό έργο, οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες αντιμετώπισαν την υποστήριξη των νέων που ανήκαν στα πιο αδύναμα κομμάτια της εργατικής τάξης, την εμφάνιση ρατσιστικών ομάδων στα σχολεία, τη συμπίεση των πιο δημιουργικών παιδαγωγικά και πολιτιστικά δράσεων, λόγω της εντατικοποίησης. Στα ζητήματα του (άμεσου και του έμμεσου) μισθού, τα τελευταία χρόνια μόνο οι αποφασιστικές, μαζικές και πολυήμερες απεργίες έβαλαν φραγμούς σε ζητήματα μειώσεων μισθών, απολύσεων, κλεισίματος σχολικών μονάδων. Οι μονοήμερες «τουφεκιές στον αέρα» δεν ενοχλούν όσους απεργάζονται μεθόδους εντατικοποίησης/υποτίμησης της εργατικής δύναμης… Γι΄αυτό εμείς λέμε:
– Πανεκπαιδευτικό ταξικό μέτωπο, μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών, μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών και Ειδικού Επιστημονικού Προσωπικού
– Μειώσεις στα ωράρια, αυξήσεις στους μισθούς, μέσα από αγώνες όλων των εργατικών κλάδων και των ανέργων
– Ενότητα στη βάση όλων όσων εργάζονται για την άρση των ταξικών χαρακτηριστικών της εκπαίδευσης
– Οργάνωση απεργιακών ταμείων για την υποστήριξη απεργιών διαρκείας
– Συνδικαλιστική συνοχή των αιτημάτων, απόρριψη εθνικιστικών και διαταξικών ερμηνειών, πόλεμος στα ντόπια μεγάλα και μικρά αφεντικά
– Δημιουργία σταθερών διαδικασιών διαλόγου στη βάση του κλάδου και τους συλλόγους με όσους επιβιώνουν στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τις καθαρίστριες, τους άλλους εργαζόμενους, τους μαθητές και τις μαθήτριες και τη γειτονιά γύρω από τον ταξικό ρόλο του σχολείου στο κοινωνικό εργοστάσιο και τις πιθανές συλλογικές και δημιουργικές αντιστάσεις.
Όλοι και όλες στην 24ωρη Απεργία, τη Δευτέρα 14 Γενάρη!
H Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε καλεί στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, στις προσυγκεντρώσεις των σωματείων στις 13:30 την Δευτέρα 14/1 στην Πρυτανεία στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου