Στις 5 Μαΐου, στέλεχος του επιχειρησιακού σωματείου στο εργοστάσιο της Toyota, στην περιοχή Cumana της Βενεζουέλας, δολοφονήθηκε από «πληρωμένους εκτελεστές» της εργοδοσίας, καθώς έφευγε από το σπίτι του. Το περιστατικό έλαβε χώρα ακριβώς μετά από έναν μήνα σκληρής απεργίας, όπου οι εργάτες της Toyota διεκδικούσαν αύξηση των μισθών πείνας και βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας. Ο Argenis Vasquez ήταν γνωστός στην εργοδοσία για τη μαχητική συνδικαλιστική του δράση. Έτσι, οι δουλέμποροι της Toyota επέλεξαν να του δώσουν αυτήν την «ανεπίσημη» απάντηση στα πλαίσια παραδειγματισμού και επιβολής της εργοδοτικής τρομοκρατίας στους υπόλοιπους συναδέλφους του.
Στους προηγούμενους τρεις μήνες σκοτώθηκαν επίσης άλλοι δύο εργάτες στο ανατολικό τμήμα της χώρας. Οι απεργοί, στην προσπάθεια τους να περιφρουρήσουν το κατειλημμένο εργοστάσιο της Mitsubishi, συγκρούστηκαν με τις κατασταλτικές αρχές των κεφαλαιοκρατών αφεντάδων της περιοχής. Η κατάληψη είχε γίνει με αφετηρία την έντονη διαμαρτυρία των εργατών για την απόλυση 135 συναδέλφων τους και σκοπό την διεκδίκηση των αιτημάτων τους.
Αυτοί οι θάνατοι αποτελούν άλλον ένα κρίκο στην αλυσίδα των βάναυσων δολοφονιών τους τελευταίους 5 μήνες, με πρώτα θύματα, τρία στελέχη της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργατών της Βενεζουέλας –όλοι τους μέλη και του σοσιαλιστικού πολιτικού κόμματος USI. Είχαν πρωτοστατήσει στους εργατικούς αγώνες της περιοχής, συμμετέχοντας σε πολύμηνες απεργίες και σφυρηλατώντας το αίσθημα της εργατικής αλληλεγγύης μεταξύ των αγωνιζόμενων σε διάφορους χώρους δουλειάς.
Όλες αυτές οι δολοφονίες και επιθέσεις αποτελούν για τους εργοδότες μια μέθοδο «επίλυσης» των εργασιακών προβλημάτων. Είναι μια συνταγή «ξεπαστρέματος» ενός πολύ ενοχλητικού γι’ αυτούς μαχητικού συνδικαλισμού. Φυσικά, κανένας φυσικός ή ηθικός αυτουργός δεν έχει βρεθεί και οι φάκελοι των υποθέσεων περνάνε στο αρχείο. Αντίθετα, επιχειρείται να ποινικοποιηθούν οι μάχες των εργατών, αφού για περίπου 100 εργάτες εκκρεμούν δίκες ή έχουν επιβληθεί ήδη περιοριστικοί όροι, λόγω της συμμετοχής τους στις απεργίες και τις διαδηλώσεις.
Εργατικές οργανώσεις της Βενεζουέλας καταδικάζουν την αδίστακτη τακτική των αφεντικών, είτε να πληρώνουν μπράβους για να δολοφονούν εργάτες, είτε να περιμένουν από τις τοπικές αρχές να κάνουν τη βρώμικη «δουλειά». Ζητάνε άμεσα την εύρεση και καταδίκη των φυσικών και ηθικών αυτουργών:
«Αν αυτά τα εγκλήματα μείνουν ατιμώρητα, θα κυλήσουμε σε μια κατάσταση ανέλεγκτης εργοδοτικής ασυδοσίας, με τις αρχές να σιωπούν και να καταδικάζουν αυθαίρετα την ΔΙΚΑΙΗ πάλη των εργατών.
Αρκετά με τους θανάτους εργατών που αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα τους! Απαιτούμε την προσαγωγή και τιμωρία των υπευθύνων για τα εγκλήματα. Μέχρις ότου, προτείνουμε την σύσταση μιας επιτροπής, αποτελούμενης από ενώσεις εργατών, οργανώσεις για τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα και συγγενείς των θυμάτων, που να έχει την δυνατότητα πρόσβασης σε όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες και την ελευθερία να διεξάγει μια πραγματική διερεύνηση γύρω από το όλο θέμα.
Απαιτούμε την άμεση παύση όλων των κατηγοριών για τους διωκόμενους εργάτες.
Καλούμε σε πλατύ συντονισμό και άμεση κινητοποίηση όλων των εργατών, φοιτητών, πολιτικών οργανώσεων, καλλιτεχνών και πραγματικών δημοκρατικών υποκειμένων για να ενώσουμε τις προσπάθειες μας σε μια μεγάλη εγχώρια και διεθνή καμπάνια ενάντια σε αυτά τα εγκλήματα!»