Μετά από εννέα χρόνια μνημονιακών πολιτικών που κατέστρεψαν κάθε έννοια εργασιακής κανονικότητας στο χώρο της ιδιωτικής υγείας υπέρ της αυθαιρεσίας και της ευελιξίας του Κεφαλαίου στον χώρο αυτόν, μετά από άπειρα «δωράκια» όλων των κυβερνήσεων προς τα αφεντικά, οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων εμφανίζονται αδιάλλακτοι και ριγμένοι προβαίνοντας ακόμη και σε λοκ-άουτ στις 23 με 25 Μάη. Αφορμή ήταν το νέο-εφαρμοζόμενο σύστημα της αυτόματης επιστροφής του ποσού που θεωρείται ότι υπερβαίνει αυτό που έχει οριστεί για διαγνωστικές δαπάνες ανά χρόνο (clawback και rebate), και μέσω αυτού γενικότερα για τη συνθήκη της οικονομικής ύφεσης του συστήματος του οποίου οι ίδιοι αποτελούν ενεργούμενο και ενεργό κομμάτι. Ταυτόχρονα μετακυλύουν το κόστος των διαγνωστικών πράξεων στους χρήστες υγείας και ταυτόχρονα επιτίθενται καθημερινά σε όσα δικαιώματα έχουν ακόμα απομείνει στους εργαζομένους του κλάδου.
Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η μείωση των μισθών ανέδειξε με τον καλύτερο τρόπο το «όραμα» των αφεντικών για το παρόν και το μέλλον της τάξης μας: ατομικές συμβάσεις εργασίας, «μπλοκάκια», απλήρωτοι εργαζόμενοι, ελεύθερες απολύσεις και ούτε λόγος για ειδικά επιδόματα ανθυγιεινής εργασίας. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα και στο κάλεσμα για διάλογο, με σκοπό την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων (συμβάσεων που ήταν καταδικασμένες να μην ισχύουν καθολικά για όλο τον κλάδο) οι πρώτοι που αρνήθηκαν ήταν τα αφεντικά των διαγνωστικών κέντρων και των ιατρικών εργαστηρίων.
Οι εργαζόμενοι/ες στην ιδιωτική υγεία έχουν τους δικούς τους λόγους να απεργήσουν και να συγκρουστούν με τις κρατικές πολιτικές, και σ’ αυτήν τους την πάλη έχουν φυσικό σύμμαχο τους χρήστες των υπηρεσιών υγείας που πλειοψηφικά ανήκουν στην εργατική τάξη και που πλέον επωμίζονται όλο και περισσότερο το κόστος των παροχών υγείας, δεδομένου της υποβάθμισης του δημόσιου συστήματος υγείας. Σε αντιδιαστολή λοιπόν με τα λοκ-άουτ των αφεντικών το σωματείο Προσωπικού Ιδιωτικής Υγείας Αθήνας αποφάσισε απεργία στις 11 του Ιούνη με βασικό αίτημα την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Αυτή η απεργία αποτελεί μια ακόμη ευκαιρία της οργανωμένης εργατικής τάξης να ξαναπιάσει το νήμα των συλλογικών διεκδικήσεων, αρχής γενομένης από τις συλλογικές συμβάσεις ως ένα πρώτο μέτωπο αγώνα για τους όρους εργασίας μας, μέχρι να περάσουμε στην κατάσταση που δεν διαχειριζόμαστε απλώς τη μιζέρια μας αλλά θα επαναοικειοποιηθούμε τα πάντα.
Αποτελεί επίσης εν δυνάμει και μια ευκαιρία για τους εργαζόμενους/ες του κλάδου να αποδείξουν ότι η οριζόντια οργάνωση είναι το μόνο ανάχωμα απέναντι στις λυσσαλέες επιθέσεις Κράτους και Κεφαλαίου, ώστε να ενωθούν τόσο με τους άνεργους του κλάδου σε κοινά σωματεία, όσο και με τους χρήστες των παροχών υπηρεσιών υγείας στη βάση των κοινών μας συμφερόντων, και να αποτελέσουν παράδειγμα σε όλα εκείνα τα κομμάτια της τάξης μας που θέλουν να αυτονομηθούν από τις τακτικές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Μόνο μέσα από τη σύγκρουση με τα διάφορα λοκ-άουτ των αφεντικών και μέσα από την οριζόντια οργάνωση των σωματείων, τη συμμετοχή στην απεργία και τη σωστή οργάνωση της, μακριά από λογικές παρέλασης, και τελικά με το συντονισμό από τα κάτω μπορούμε να πάρουμε πίσω όλα όσα χάσαμε αλλά κι όλα όσα αξίζουμε.
•Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας.
•Ενσωμάτωση στο βασικό μισθό όλων των επιδομάτων που έχουν καταργηθεί ή «παγώσει» την τελευταία δεκαετία.
•Επαναφορά των ωραρίων και των αδειών που στην πράξη έχουν καταργηθεί.
•Απαγόρευση των απολύσεων.
Καλούμε όλους και όλες τους/τις εργαζόμενους/ες στην απεργιακή συγκέντρωση έξω από το υπουργείο εργασίας στις 11:30 π.μ. την Τρίτη 11 Ιούνη.
