Εχουν συμπληρωθεί δύο χρόνια από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε υπερήφανα την συμφωνία Ευρωπαικής Ένωσης–Τουρκίας, ίσως την πιο ρατσιστική συμφωνία στην ιστορία της Ευρωπαικής Ένωσης. Σε όλο αυτό το διάστημα το ελληνικό κράτος συνεχίζει να εφαρμόζει αταλάντευτα αυτή την αντιπροσφυγική πολιτική.
Οι πρόσφυγες βιώνουν την βαρβαρότητα, την περιστολή των δικαιωμάτων και των ελευθεριών τους, που καθορίζουν καθημερινά τις ζωές τους. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, απλωμένα σε όλη την ελληνική επικράτεια, συγκροτούν με τη σειρά τους μια από τις πιο ρατσιστικές πραγματικότητες της ελληνικής ιστορίας, αποτελώντας ένα μόνο κομμάτι από την συμφωνία της ντροπής. Οι άθλιες συνθήκες διαμονής στα στρατόπεδα, οι θάνατοι, οι κρατικές δολοφονίες εντός αυτών, οι απελάσεις προσφύγων στην Τουρκία, η άρνηση παροχής ασύλου όπως και η άρνηση επανένωσης προσφυγικών οικογενειών είναι οι επιπτώσεις στην ζωή των προσφύγων από τη σύναψη της συμφωνίας και μετά.
Σήμερα, η αντιπροσφυγική πολιτική των κλειστών συνόρων, των περιπολιών στο Αιγαίο και των επαναπροωθήσεων κόστισε ακόμα έξι ζωές στο Φαρμακονήσι, ανάμεσά τους 4 παιδιά. Η ασκούμενη πολιτική έχει μετατρέψει το Αιγαίο σε ένα υγρό νεκροταφείο προσφύγων.
Απέναντι στο κόσμο της ξενοφοβίας και του κρατικού αυταρχισμού που αναπαράγει την επιβολή, ο κόσμος της αλληλεγγύης και του αντιρατσισμού τοποθετεί σταθερά μια ασπίδα προστασίας για τους πρόσφυγες. Οι καταλήψεις στέγασης προσφύγων είναι οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις δομών συνύπαρξης και αλληλεγγύης. Δομές, που αποδεικνύουν με την ύπαρξη τους πως η αλληλεγγύη απλώνει γέφυρες και ενώνει τους ανθρώπους, που τα περιφραγμένα στρατόπεδα καταστέλλουν. Οι τοπικες συλλογικότητες αλληλεγγύης σε όλη την Ελλάδα που με την δράση τους αντιστέκονται στην κυβερνητική πολιτική, οι αυτοοργανωμένες κουζίνες που παρέχουν δωρεάν και αξιοπρεπή σίτιση όπως και ο καθένας και η καθεμία που στέκεται στο πλευρό των προσφύγων, έχουν δημιουργήσει μια κοινωνική κίνηση έμπρακτης στήριξης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων των προσφύγων.
Το κίνημα αλληλεγγύης μπορεί και οφείλει να αποκτήσει ξανά τη δυναμική, τα κοινωνικά χαρακτηριστικά και αντακλαστικά τα οποία δεν άφησαν περιθώρια ανάπτυξης εθνιστικής κίνησης στο προσφυγικό ζήτημα. Το εργατικό και αντικαπιταλιστικό κίνημα μπορεί και οφείλει να λειτουργήσει ως ενοποιητικό στοιχείο της αυθόρμητης και μαζικής έκφρασης αλληλεγγύης διαδηλώνοντας απέναντι σε κάθε δολοφονική ρατσιστική πολιτική, σε κάθε λογική διαχωρισμού των ανθρώπων σε «έλληνες» και «ξένους», στην καταπίεση που βιώνουμε από τους κοινούς καταπιεστές μας. Για να διεκδίκησουμε μαζί με τους πρόσφυγες μια κοινωνία πολυπολιτισμικότητας με την αρμονική συνύπαρξη κάθε κουλτούρας, άροντας τις σχέσεις εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο για την εγκαθίδρυση ενός κόσμου αλληλεγγύης και ισότητας.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε συμμετέχει στη διεθνή κινητοποίηση κατά του ρατσισμού και του φασισμού και καλεί:
-Aθήνα, Πλατεία Ομονοίας στις 15:00.
-Λαμία, Πλατεία Πάρκου στις 12:00.
-Xανιά, Πλατεία αγοράς στις 12:00.
-Πάτρα, Πλατεία Όλγας στις 12:00.
-Κάτω η ευρωτουρκική συμφωνία της ντροπής
-Στέγαση όλων των προσφύγων σε σπίτια στον αστικό ιστό, κλείσιμο όλων των στρατοπέδων
-Άσυλο και χαρτιά για όλους – Καμία απέλαση, καμία «επαναπροώθηση»
-Ανοιχτά σύνορα για όλους τους πολιτικούς και οικονομικούς πρόσφυγες
