Την τελευταία εβδομάδα, σε δημοσιεύματα εφημερίδων (Eλεύθερος Τύπος, Καθημερινή) αλλά και ρατσιστικών ιστοσελίδων που ανήκουν στο χώρο της «Νέας Δημοκρατίας», εμφανίζεται η Πρυτανεία του Πολυτεχνείου Κρήτης να παραχωρεί με άτυπες «εν κρυπτώ» δημοπρασίες κτίρια της πόλης σε αφεντικά του τουρισμού. Ανάμεσα στα κτίρια αυτά είναι και το κτίριο της Κατάληψης “Rosa Nera”. Η κίνηση αυτή εντάσσεται στην ευρύτερη επίθεση ενάντια στα κοινωνικά και εργατικά κινήματα – και με τις πλάτες της σημερινής κυβέρνησης.
Η κατάληψη Rosa Nera, εδώ και 13 χρόνια, αποτελεί μια εργατική μηχανή υποστήριξης και οργάνωσης για σημαντικές πτυχές των κοινωνικών και εργατικών κινημάτων στα Χανιά. Μέσα από μία ελευθεριακή και αναρχική κουλτούρα που υποστηρίζει την οργάνωση στη βάση, η πολιτική δουλειά της κατάληψης προσφέρει τόσο ένα φιλόξενο «σπίτι» για τους κοινωνικούς αγώνες, όσο και ένα κρίσιμο ανθρώπινο δυναμικό για τις περισσότερες κοινωνικές, εργατικές, περιβαλλοντικές και δικαιωματικές διεκδικήσεις στα Χανιά.
Αυτό το γνωρίζουν καλά τόσο στα χωριά του νομού, που πλήγηκαν από το πλιάτσικο και την καταστροφή του περιβάλλοντος από την «πράσινη ανάπτυξη», όσο και στην πόλη: Στον κόσμο από τα εργατικά σωματεία, τα συντονιστικά των μαθητών, τις πρωτοβουλίες μεταναστών και μεταναστριών, τις καλλιτεχνικές ομάδες και παραγωγές, τις πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης και τις πρωτοβουλίες για τη διεκδίκηση δημόσιων χώρων που υποστηρίχτηκαν από ή/και συνεργάστηκαν με την Rosa Nera. Η κατάληψη, σε αντίθεση με κάποιους άλλους, έχει φιλοξενήσει οικογένειες προσφύγων όταν οι φορείς της πόλης αδυνατούσαν ή αδιαφορούσαν. Και μαζί με άλλες συλλογικότητες – όπως το Στέκι Μεταναστών, το Φόρουμ Μεταναστών και η Κοινωνική Κουζίνα – η Rosa Nera υπήρξε υπολογίσιμη δύναμη σε ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της σύγχρονης ταξικής πάλης: την υπεράσπιση της μεταναστευτικής ζωής και των αγώνων για τα δικαιώματα και τη ζωή που αρνούνται στις μετανάστριες και τους μετανάστες τα ίδια ρατσιστικά αφεντικά, που σήμερα θέλουν να πλιατσικολογήσουν το χώρο της κατάληψης.
Είναι λογικό, λοιπόν, τα αφεντικά να τα έχουν με τη Rosa Nera. Από τη μία μεριά ο κόσμος του αγώνα για την ταξική και κοινωνική ανατίμηση της ζωής, και από την άλλη οι εκμεταλλευτές και το πολιτικό τους προσωπικό. Πόσο μάλλον, όταν μιλάμε για τα αφεντικά που εκμεταλλεύονται την εργασία σε επιχειρήσεις του τουρισμού, τα αφεντικά που 20 χρόνια τώρα έχουν παγώσει τους μισθούς, με πιο πρόσφατες τις μειώσεις μέχρι και 40%, που έχουν εξαφανίσει τα ένσημα, τα επιδόματα και την ασφάλιση. Λογικό επίσης είναι οι συγκεκριμένες μπίζνες να γίνονται με πλασιέ τον επίδοξο πολιτευτή της δεξιάς και τώρα πρύτανη Διγαλάκη σε συνεργασία με το κόμμα της Ν.Δ. που εμπλέκεται σε σωρεία σκανδάλων, με πιο πρόσφατο την υπόθεση των δανείων του «Κήρυκα Χανίων» και των «χρυσών κτιρίων» της Παγκρήτιας Τράπεζας.
Πριν την κατάληψη, ο συγκεκριμένος χώρος ήταν πάντα στα χέρια της εξουσία της πόλης ως διοικητικό ή στρατιωτικό κέντρο, και η ιστορία του είναι βαριά: στα υπόγεια του έχουν βασανιστεί αγωνιστές από την γκεστάπο κατά την κατοχή και από την ΕΣΑ, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Όταν το κτίριο παραδόθηκε στο πολυτεχνείο, αφέθηκε στην τύχη του ως ένας κλειστός ερειπωμένος χώρος. Χάρη στη συλλογική δουλειά πολλών ανθρώπων, για πρώτη φορά το κτίριο και ο χώρος της κατάληψης έγιναν προσιτοί και άνοιξαν με ασφάλεια στην κοινωνία. Για πρώτη φορά μπορεί κανείς να χαρεί τη βόλτα και την παρέα του, σε ένα χώρο που πάντα ήταν κλειδωμένος από την εξουσία. Και τέλος, 13 χρόνια τώρα, η κατάληψη Rosa Nera είναι ένα ακόμα κοινωνικό οδόφραγμα απέναντι στην άνοδο της άκρας δεξιάς και την προσπάθεια των ρατσιστών, των μιλιταριστών και των νεοναζί να εμφανιστούν με αξιώσεις στους δρόμους και τους εργασιακούς χώρους της πόλης.
Η αλληλεγγύη και η υποστήριξη μας είναι δεδομένη.
-Κάτω τα χέρια από την κατάληψη Rosa Nera και τις κοινωνικές καταλήψεις
-Αλληλεγγύη στους κοινωνικούς χώρους που μάχονται ενάντια στον φασισμό, τον μιλιταρισμό, την εκμετάλλευση
-Μηδενική ανοχή στην κρατική καταστολή
