Ανακοίνωση της κλαδικής ένωσης Υγείας της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε
Σε απαντητικό έγγραφο του Ε.Ο.Δ.Υ προς το υπουργείο υγείας, σχετικά με ερώτηση που είχε κατατεθεί τον Νοέμβριο του 2021 στη βουλή, αναφέρεται ότι 16.519 άνθρωποι πέθαναν από κορωναϊό εκτός Μ.Ε.Θ. όταν ως τις 30 Νοέμβρη οι συνολικοί θάνατοι από covid-19 ήταν 18.157. Άλλα στοιχεία δεν δίνονται, όπως το αν ήταν διασωληνωμένοι/ες σε απλούς θαλάμους ή δεν διασωληνωθηκαν ποτέ ή αν απεβίωσαν στο σπίτι τους πριν προλάβουν να έχουν πρόσβαση στο ΕΣΥ.
Επιπλέον στο συγκεκριμένο έγγραφο αναφέρεται ότι ο μέσος όρος αναμονής των ασθενών που χρειάζονταν κρεβάτι εντατικής θεραπείας, από την στιγμή που οι θεράποντες ιατροί υπέβαλαν το σχετικό αίτημα στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, ήταν 4,7 ημέρες, ενώ μόλις λίγες μέρες νωρίτερα ο υπουργός υγείας είχε δηλώσει στη βουλή ότι η αναμονή για κρεβάτι σε Μ.Ε.Θ. δεν ξεπερνά τις 36 ώρες. Όπως ο Μητσοτάκης που με περισσό θράσος αγανακτούσε όταν δήλωνε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η θνησιμότητα εκτός Μ.Ε.Θ. ήταν μεγαλύτερη από τους εισαχθέντες/ούσες σ’ αυτές, έτσι και οι υπουργοί υγείας γνωρίζουν το μέγεθος της αναμονής εκτός Μ.Ε.Θ.. Επέλεξαν να πουν ψέματα καθώς όλες οι έρευνες σχετικά με τη διαχείριση της πανδημίας, συμπεριλαμβανομένης κι αυτής που συνυπέγραφε ο Τσιόδρας, καταδεικνύουν ότι οι θάνατοι χιλιάδων ανθρώπων μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν κριτήριο αντιμετώπισης της πανδημίας ήταν η ανθρώπινη ζωή κι όχι η προστασία των ιδιωτικών κεφαλαίων στην υγεία και η λειτουργία της οικονομίας γενικά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι που έφυγαν εκτός Μ.Ε.Θ. θα ζούσαν αν είχαν πρόσβαση σ’ αυτές. Σημαίνει όμως ότι το δημόσιο σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει, παρ’ όλο που η κυβέρνηση είχε όλο το χρόνο να το ενισχύσει, από το πρώτο λοκ-ντάουν (αυτό ήταν το μόνο πραγματικό νόημά του άλλωστε), ώστε να σωθούν αφενός όσοι περισσότεροι ασθενής από τον ιό, αφετέρου να μηδενιστούν οι ανθρώπινες απώλειες από ιάσιμες περιπτώσεις που δεν αντιμετωπίστηκαν επαρκώς λόγω αυτής της κατάρρευσης και της μετατροπής του Ε.Σ.Υ. σε σύστημα υγείας της μία νόσου. Κι αυτές οι απώλειες δεν είναι πουθενά καταγεγραμμένες ως προϊόν της κρατικής/καπιταλιστικής διαχείρισης της πανδημίας.
Τα παραπάνω στοιχεία μας επιτρέπουν να μιλάμε για κρατικές δολοφονίες, που την έκτασή τους δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε ακριβώς, συμβολικά όμως μπορούμε να δώσουμε, κατ’ ελάχιστο, τον αριθμό τους στις 16.519 ως τα τέλη του 2021.
Το εργατικό και υγειονομικό-συνδικαλιστικό κίνημα αγωνίστηκε ενάντια σ’ όλες τις παράλογες, αντιφατικές, αυταρχικές, δολοφονικές, αντικοινωνικές πολιτικές της κυβέρνησης, κι οι υγειονομικοί αγωνίστηκαν να σώσουν όσους περισσότερους συνανθρώπους μας σε συνθήκες σχεδόν εμπόλεμες, πληρώνοντας κι οι ίδιοι ανάλογο τίμημα. Ζούμε σε μια ιστορική συνθήκη που το Κεφάλαιο έχει μπει διαδοχικά σε οικονομική ύφεση, έχει οξύνει την οικολογική καταστροφή γεννώντας τις προϋποθέσεις ξεσπάσματος πανδημιών και τέλος πολλαπλασιάζει τα πολεμικά μέτωπα απειλώντας την υφήλιο με παγκόσμια, ακόμη και πυρηνική, σύρραξη. Αποδεικνύεται αφενός ότι είμαστε απλά εργαλεία προς χρήση του Κεφαλαίου και αν περισσεύουμε είμαστε στα αζήτητα ή μας αναλογεί ο θάνατος, αφετέρου ότι μπορεί να χρησιμεύουμε ως κρέας για τα κανόνια των επιμέρους ανταγωνιζόμενων εθνικών κρατών. Έχει αποδειχτεί ότι αυτός ο καπιταλιστικός-εξουσιαστικός πολιτισμός μας διαλύει τη ζωή και μας σκοτώνει σε πόλεμο και ειρήνη. Ο αγώνας για ζωή φωνάζει ότι η μοναδική εφικτή στάση είναι αυτή που εναντιώνεται σ’ αυτόν.
