Τα εργατικά δυστυχήματα δεν είναι «ανθρώπινα λάθη» – Είναι δολοφονίες του Κεφαλαίου
Η τελευταία δολοφονία – «εργατικό ατύχημα» του συναδέλφου μας στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος και ο σοβαρός τραυματισμός άλλων δύο, ήρθαν να επιβεβαιώσουν με τραγικό τρόπο πως η ανάπτυξη του κεφαλαίου περνάει κυριολεκτικά πάνω από τα κορμιά μας και φουλάρει με το αίμα μας! 57 εργαζόμενοι έχουν χάσει τη ζωή τους εν ώρα εργασίας μέσα στο 2023. Ο αριθμός έφτασε το 104 για το έτος 2022 και πλέον μιλάμε για ραγδαία αύξηση και πορεία προς μια μακάβρια πραγματικότητα.
Παράλληλα βιώνουμε μια χυδαία διαστρέβλωση της πραγματικότητας, από την πρόσφατη τηλε-παράσταση του βασιλιά Μητσοτάκη σχετικά με το Πέραμα μέχρι τη συστηματική φαφλατολογία του Αδώνιδος και διαφόρων άλλων αυλικών περί ανάπτυξης της ναυπηγικής βιομηχανίας. Παρατηρούμε τις κυβερνήσεις διαδοχικά να παραχωρούν χώρο και κέρδη στην COSCO, να διαγράφουν χρέη δίνοντας κοψοχρονιά ναυπηγεία όπως της Σύρου, Ελευσίνας και Σκαραμαγκά, ενώ ταυτόχρονα τους αφήνουν ανεξέλεγκτους να κερδοσκοπούν στην πλάτη των εργαζομένων, κατονομάζοντας τις κινήσεις αυτές εξυγίανση.
Μετά την εξυγίανση έρχεται η ανάπτυξή τους, COSCO/ΟΛΠ, ναυπηγεία, πλοιοκτήτες και ιδιωτικές εταιρείες αυξάνουν τις δουλειές τους με μηδαμινές επενδύσεις σε εξοπλισμό και ασφάλεια. Οι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να αγοράζουν τα Μέσα Ατομικής Προστασίας μόνοι τους, οι προσβάσεις στα πλοία γίνονται από κατεστραμμένες σκάλες, ασφαλείς έξοδοι διαφυγής προβλέπονται σπανίως, οι εργασίες εντατικοποιούνται χωρίς το περιθώριο εξειδίκευσης νέων εργαζομένων, χωρίς να υπάρχει χρόνος για λεπτομερή προεργασία και με τα ωράρια να γίνονται λάστιχο στα “κατεπείγοντα” των πλοιοκτητών.
Στα ναυπηγεία δεν υπάρχουν «χαμογελαστά πρόσωπα», υπάρχουν μόνο σκυφτά πρόσωπα, πρόσωπα που είναι πρώτα θύματα της περιρρέουσας κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης πριν γίνουν θύματα της εργασίας τους. Τα εργατικά δυστυχήματα δεν είναι μεμονωμένα γεγονότα, δεν είναι τυχαία γεγονότα και δεν είναι ανθρώπινα λάθη. Είναι αποτέλεσμα συστηματικής υποβάθμισης της εργατικής ασφάλειας και καλλιέργειας εργασιακής ανασφάλειας. Είναι αποτέλεσμα του κλεισίματος του ματιού από έναν Πρωθυπουργό προς τους εφοπλιστές μήπως και τελικά «δεν τον έχουν χεσμένο». Είναι αποτέλεσμα της επί δεκαετιών μηχανοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού από το ιδιωτικό κεφάλαιο και ένα πηγαία ταξικό (πρωτίστως οικονομικό κι εν συνεχεία πολιτικό) σύστημα στο όνομα της κερδοφορίας.
Να μην επιτρέψουμε την κανονικοποίηση ενός αναλώσιμου εργάτη/-ριας.
Μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στους χώρους δουλειάς. Αυστηρό πλαίσιο εργασίας που να μην θέτει σε κίνδυνο τους εργαζόμενους/-ες.
Να μπει τέλος στην ανασφάλεια και την εντατικοποίηση των εργασιών.
Στεκόμαστε δίπλα με αλληλεγγύη στα σωματεία και τα συνδικάτα εργαζομένων στην Ναυπηγοεπισκευή, αλλά και των Ναυτεργατών που βιώνουν παρόμοιες συνθήκες.