Κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης ποτέ και πουθενά!
Ανακοίνωση της Α.Π. Ροσινάντε αναφορικά με το στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αμυγδαλέζα.
«Κάποτε ήρθανε και πιάσαν τους Εβραίους.
Εσιώπασα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Ύστερα πιάσαν τους επαναστάτες, δεν μίλησα διότι ήμουν φιλήσυχος πολίτης.
Ήρθαν μετά και πιάσαν τους χριστιανούς.Πάλι δεν μίλησα,ποιός νοιάζεται για θρησκείες και άλλα τέτοια!
Στο τέλος ήρθαν και πήρανε κι εμένα.
Εσιώπασα, δεν φώναξα, έσκυψα το κεφάλι.
Δεν ζήτησα βοήθεια,γιάτι τότε που ήταν να φωνάξω,να διαμαρτυρηθώ,να παλέψω,συνέχιζα αδιάφορος τη σκυφτή ζωή μου…»
(Μάρτιν Νίμελερ)
Γεγονός είναι πλέον η ύπαρξη του πρώτου στρατοπέδου συγκέντρωσης μεταναστών στην Αμυγδαλέζα. Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης προορίζονται να βρεθούν 220 μετανάστες ενώ μόλις την πρώτη μέρα λειτουργίας του, 56 άνθρωποι κλείστηκαν μέσα σε αυτό. Πρόκειται για μια εξέλιξη που, αν μη τι άλλο, προκαλεί οργή αλλά και απόγνωση. Το κερασάκι στην τούρτα δε, ήταν οι προκλητικές δηλώσεις του Χρυσοχοΐδη, ο οποίος είπε πανηγυρίζοντας πως «με την Αμυγδαλέζα αποδεικνύουμε ότι μια κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να λειτουργεί ακόμα και λίγο πριν τις εκλογές».
Το γεγονός αυτό είναι, για την ώρα, το αποκορύφωμα μιας πέρα για πέρα φασιστικής αντίληψης που εκφράζεται από την μεριά της κυβέρνησης κατά την προεκλογική περίοδο. Μιας αντίληψης που φανερώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πως τα πολιτικά αποτελέσματα του… «καιρού τη κρίσης» φλερτάρουν επικίνδυνα με ναζιστικές λογικές. Σε αυτή την συγκυρία, οι μετανάστες είναι απλά ο πρώτος στόχος σαν πιο αδύναμη κοινωνική ομάδα. Εν δυνάμει, τα κομμάτια της κοινωνίας που αποτελούν στόχο του όλο και πιο πολύ εκφασισμένου κράτους είναι πολύ ευρύτερα.
Ανέκαθεν, ένα από τα βασικότερα σχέδια της εξουσίας μέσα στον ταξικό πόλεμο δεν ήταν άλλο από την προσπάθεια διαχωρισμού της εργατικής τάξης, από την διαίρεσή της με βάση την εθνικότητα και την… «φυλή». Το σχέδιο αυτό εφαρμόζεται αυτή την στιγμή και δυστυχώς για εμάς, πετυχαίνει. Αν δεν το ανατρέψουμε το μέλλον μας θα είναι ζοφερό…
Τα λόγια του Μάρτιν Νίμελερ ποτέ δεν ήταν πιο επίκαιρα απ΄ ότι σήμερα. Όποιος σωπάσει απέναντι στο φαινόμενο των στρατοπέδων συγκέντρωσης, όποιος μείνει απλά να κοιτάει αυτή την εξελισσόμενη κτηνωδία στρώνει το χαλί σε οτιδήποτε πρόκειται να ακολουθήσει. Άλλωστε αν δεν υπερασπιστούμε τώρα τους μετανάστες σαν ταξικά μας αδέρφια, αν δεν παλέψουμε ενωμένοι μακριά από επίπλαστους διαχωρισμούς, αύριο κανείς δεν θα έχει μείνει για να φωνάξει.
http://rocinante.gr/gia-amugdaleza/Κείμενα αποφάσεων Ροσινάντε