Πιστός στις δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία στην ομιλία του από τη ΔΕΘ πως θα ολοκληρώσει τη λυσσαλέα επίθεση που δέχεται την τελευταία δεκαετία ο κόσμος της Εργασίας, δίνοντας γη και ύδωρ στο Κεφάλαιο. Η κυβέρνηση, ικανοποιώντας τα σκληρά αιτήματα του ΣΕΒ, ετοιμάζει σειρά μέτρων και νομοθετικών παρεμβάσεων, που θα ρυθμίζουν και τις τελευταίες λεπτομέρειες της άγριας καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Σημείο αναφοράς των εξαγγελιών, ήταν οι φοροελαφρύνσεις των επιχειρήσεων και οι προκλητικές περαιτέρω μειώσεις των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, με τις οποίες βέβαια θα αποτελειώσει τα ήδη κατεστραμμένα και λεηλατημένα ταμεία της τάξης μας. Παράλληλα, ως απαραίτητο συμπλήρωμα σε αυτά είναι βέβαια το πέταγμα στο δρόμο, χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο.
Κι επειδή κάπως πρέπει να μας χρυσώσουν και το χάπι, πέταξε και μερικά ξερολούκουμα, όπως η μείωση (και όχι κατάργηση) του ΕΝΦΙΑ, η διατήρηση των επιδομάτων και -κυρίως- η εξασφάλιση μιας ασαφούς και απροσδιόριστης «κανονικότητας» στις εργασιακές σχέσεις, η οποία σε κάθε περίπτωση θα εξαρτάται από την ίδια την πορεία της κάθε επιχείρησης και θα εντάσσεται στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Τι «ξέχασε» να αναφέρει όμως ο πρωθυπουργός; Μα φυσικά την πρόθεση της κυβέρνησης να τελειοποιήσει και να επεκτείνει τον αντεργατικό, αντισυνδικαλιστικό νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, που βάζει στο στόχαστρο το δικαίωμα στην απεργία και να αφοπλίσει ουσιαστικά τις οργανώσεις των εργαζομένων.
Με τις απαραίτητες τροπολογίες, ετοιμάζουν την ωμή και απροκάλυπτη παρέμβαση του Κράτους και των εργοδοτών στη ζωή και τη δράση των σωματείων και του συνδικαλιστικού κινήματος. Θα φακελώνουν και θα ελέγχουν όποιον και όποια επιλέγει να αγωνιστεί και να διεκδικήσει, θα ποινικοποιούν και θα καταστέλλουν τη συνδικαλιστική δράση.
Με το πρόσχημα της απαρτίας στις διαδικασίες των εργατικών οργανώσεων, επιδιώκουν να ξεμπερδέψουν με οτιδήποτε ενοχλητικό για την εργοδοσία και πολύ περισσότερο να μην επιτρέψουν την αναγέννηση ενός συνδικαλιστικού κινήματος, που θα μπορούσε να μπλοκάρει την ομαλή κερδοφορία του Κεφαλαίου.
Άμεσος στόχος τους είναι η καθυπόταξη και η προσαρμογή του συνδικαλισμού στο δικό τους αστικό πλαίσιο. Σύμμαχους σε αυτή την προσπάθεια έχουν ασφαλώς τους εκπροσώπους του εργοδοτικού συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ, οι οποίοι με κάθε ευκαιρία δίνουν διαπιστευτήρια πειθάρχησης στις κομβικές επιλογές των αστών.
Όμως, το συνδικαλιστικό κίνημα και οι οργανώσεις του απολογούνται μόνο στην εργατική τάξη. Δεν είχαν και δε θα έχουν καμία σχέση με το κράτος και την εργοδοσία και δεν πρόκειται να λογοδοτήσουν, ούτε να αποδεχτούν τους νόμους και τις παρεμβάσεις τους. Δεν νομιμοποιούμε καμία δική τους εμπλοκή, καμία μορφή καταστολής και δεν τρομάζουμε. Ούτως ή άλλως, τα πρώτα βήματα του συνδικαλισμού, έγιναν μέσα στην παρανομία!
-Κάτω τα χέρια από την απεργία.
-Έξω το κράτος και η εργοδοσία από τα σωματεία.
-Στηρίζουμε τις αποφάσεις σωματείων και ομοσπονδιών, για απεργία τη μέρα της κατάθεσης της τροπολογίας από την κυβέρνηση και καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις ομοσπονδίες του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα να πάρουν αντίστοιχες αποφάσεις.
-Εμπρός να «καλωσορίσουμε» τη νέα κυβέρνηση με την πρώτη απεργία.
