Από την κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την κοινωνική εξέγερση που ακολούθησε συμπληρώνονται 6 χρόνια και έκτοτε Κράτος και Κεφάλαιο δεν έπαψαν στιγμή να φοβούνται όλα όσα σημαίνει ο Δεκέμβρης του 2008 μαζί με όσα μπορούν να αμφισβητήσουν τα ταξικά ένστικτα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και ταυτόχρονα με την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης, που δημιουργεί συνθήκες κοινωνικού αναβρασμού, εξαπολύθηκε από το Κράτος τα τελευταία χρόνια μια άνευ προηγουμένου επίθεση για προληπτικούς και κατασταλτικούς λόγους σε κάθε εκμεταλλευόμενο και καταπιεζόμενο κομμάτι της κοινωνίας.
Οι λυσσαλέες δολοφονικές επιθέσεις της αστυνομίας σε κάθε διαδήλωση, οι επιστρατεύσεις εργαζόμενων, οι φυλακίσεις απεργών και κοινωνικών αγωνιστών, οι εισβολές ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας σε σπίτια των μαχόμενων κατοίκων της Χαλκιδικής, το «μαύρο» στην ΕΡΤ, οι απειλές της κυβέρνησης για εισβολές των ΜΑΤ στα πανεπιστήμια, οι βασανισμοί στα αστυνομικά τμήματα και μια σειρά άλλων παραδειγμάτων κρατικού ρεβανσισμού συνθέτουν την κοινωνία-φυλακή που βιώνουμε. Μια κοινωνία-φυλακή που έχει δημιουργηθεί για να εξασφαλίσει στο Κεφάλαιο την άσκηση της πιο στυγνής οικονομικής εκμετάλλευσης στο κόσμο της Εργασίας εγκαθιδρύοντας έναν εργασιακό μεσαίωνα κι ένα κλίμα τρομοκρατίας μέσα από τις συνθήκες έκτακτης ανάγκης και την κατασκευή εσωτερικών εχθρών. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα της αστικής δημοκρατίας του 2014, είναι η χώρα των εκατοντάδων νεκρών μεταναστών, ανατιναγμένων στις νάρκες του ελληνικού κράτους, πνιγμένων στις θάλασσές του ή μαχαιρωμένων από φασίστες, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των χιλιάδων ναζιστών που από κοινού με την αστυνομία εξαπολύουν θεσμικά και μη πογκρόμ, της δολοφονίας όσων δεν έχουν να πληρώσουν εισιτήριο για τη μεταφορά τους, των χουντικών Πρυτάνεων, της επίθεσης στους κοινωνικούς χώρους. Είναι η Ελλάδα των φυλακών υψίστης ασφαλείας για όποιον αγωνίζεται και της καταστροφής κάθε δημόσιου και κοινωνικού αγαθού που η γκεμπελικής φύσης προπαγάνδα των ΜΜΕ αναλαμβάνει να την πλασάρει για «ανάπτυξη».
Στην παραπάνω πραγματικότητα έρχεται να προστεθεί η μεθόδευση από το ελληνικό κράτος της δολοφονίας του πολιτικού κρατούμενου Ν. Ρωμανού και το φασιστικό παραλήρημα από τον ακροδεξιό συρφετό συνοδευόμενο από την απειλή από πλευρά της αστυνομίας ότι θα εκκενώσει το Σύνταγμα από τους Σύρους πρόσφυγες. Από τις 19 Νοέμβρη οι Σύροι πρόσφυγες διεκδικούν με την απεργία πείνας τους, να τους αναγνωριστεί η ιδιότητα του πρόσφυγα πολέμου στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση δίνοντας αγώνα για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΚΡΑΤΟΣ-ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Είναι ξεκάθαρο ότι οι παραπάνω εικόνες αποτελούν εικόνες ταξικού πολέμου που διεξάγουν το Κράτος και τα αφεντικά με ανεπανάληπτη ένταση, λαμβάνοντας χαρακτηριστικά δολοφονικής επίθεσης σε κάθε έκφραση κοινωνικής ζωτικότητας. Είναι, επίσης, ξεκάθαρο ότι η αντεπίθεση των εκμεταλλευόμενων αυτής της κοινωνίας θα έρθει από τους ίδιους ή δεν θα υπάρξει καθόλου. Απέναντι στις αυταπάτες περί θεσμικών λύσεων και με δεδομένο ότι στον καπιταλισμό δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε ανακωχή ή εκεχειρία, μεταφέρουμε τη μάχη στο πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, εκεί δηλαδή που οφείλεται να δίνεται. Τα γραφειοκρατικά συνδικάτα, ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός, οι πολιτικοί «προστάτες» που βλέπουν τους εργαζόμενους σαν εργαλείο για την αξιοθρήνητη κομματική τους στρατηγική , να βρουν απέναντι τους την ταξική, αντικαπιταλιστική κι ελευθεριακή οργάνωση της εργατικής τάξης. Χτίζουμε τις νέες ταξικές δομές, απεγκλωβισμένες από τον κρατικά ελεγχόμενο και γραφειοκρατικό συνδικαλισμό, κάνουμε τα συνδικάτα κοινωνικά υπεύθυνα, παρεμβαίνουμε ευρύτερα στη σχέση Κεφαλαίου-Εργασίας σπάζοντας κάθε επίπλαστο ταξικό διαχωρισμό, διευρύνουμε την ταξική αλληλεγγύη μέσα κι έξω από τους χώρους εργασίας, συνδέουμε τους αγώνες σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο, οργανώνουμε τον οριζόντιο κι επαναστατικό συνδικαλισμό.
Ο επαναστατικός κοινωνικός μετασχηματισμός είναι ένας στόχος που δεν μπορεί να παραπέμπεται στο μέλλον. Η καθημερινή μας δράση και η ανάπτυξη των αντι-ιεραρχικών, αντικαπιταλιστικών κοινωνικών δομών είναι η μοναδική ικανή συνθήκη για την προάσπιση των ζωών μας και τη δημιουργία των προϋποθέσεων της οικονομικής και κοινωνικής μας χειραφέτησης. Είναι αυτές ακριβώς οι δομές που θα γίνουν ο φορέας και ο οργανωτής της κοινωνικής αλλαγής.
Απέναντι στο κρεσέντο της κρατικής ασυδοσίας από το πρωί της 6ης Δεκέμβρη, αλλά και καθημερινά στεκόμαστε στο πλευρό των Σύριων προσφύγων, που δίνουν μια μάχη για τη ζωή, οργανώνοντας την ταξική, συλλογική μας αλληλεγγύη για να ανατρέψουμε τα σχέδια του κράτους. Παράλληλα, δείχνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στο αναρχικό πολιτικό κρατούμενο Ν. Ρωμανό και στους υπόλοιπους πολιτικούς κρατούμενους απεργούς πείνας σπάζοντας στην πράξη τον κρατικό τσαμπουκά. Εμπνεόμενοι από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε γειτονιά, κάθε πανεπιστήμιο, κάθε σχολείο δίνουμε στην επαναστατική-ταξική μας ενότητα οργανωτική υπόσταση δομώντας τα επαναστατικά συνδικάτα και την ομοσπονδιακή τους συγκρότηση, την Αντικαπιταλιστική Συνομοσπονδία της Εργασίας για να πραγματοποιήσουμε τον ταξικό πόλεμο όπως του αρμόζει. Παλεύουμε για την Γενική Αντικαπιταλιστική Απεργία Διαρκείας που θα παραλύσει και θα ρίξει το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
..ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ..
- ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
- ΟΜΟΣΠΟΝΔΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
- Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
- ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
-
ΚΑΛΕΣΜΑ: Βόλος, 18:00 Θόλος Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
