Το κεφάλαιο απαιτεί και η κυβέρνηση παραχωρεί. Η εργασία μας, τα δικαιώματά μας, η ζωή κι ο αέρας που αναπνέουμε θυσιάζονται καθημερινά στο βωμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Εμείς παράγουμε τον πλούτο που καρπώνονται οι εργοδότες μας και ως αντάλλαγμα παίρνουμε τα ψίχουλα που περισσεύουν.
Οι αντεργατικές επιθέσεις των τελευταίων ετών, έχουν ανατρέψει πλήρως την εργασιακή πραγματικότητα, η εκμετάλλευση και η εργοδοτική τρομοκρατία έχουν αυξηθεί, οι νόμοι Χατζηδάκη και Άδωνι έχουν μετατρέψει τη δουλειά και το ωράριο σε λάστιχο που τεντώνουν όσο και όταν θέλουν οι εργοδότες μας. Η ακρίβεια στα βασικά είδη έχει εξανεμίσει τις όποιες μικροαυξήσεις με αποτέλεσμα να έχει μειωθεί ο πραγματικός μισθός και το εισόδημά μας.
Ο ελάχιστος κατώτατος μισθός εξακολουθεί να καθορίζεται από τις ορέξεις των αφεντικών και του υπουργού με κριτήριο πάντα το επιχειρηματικό συμφέρον. Το χτύπημα των συμβάσεων και η καθήλωση της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας με ευθύνη και της εργοδοτικής παρασιτικής συνδικαλιστικής ηγεσίας της Γ.Σ.Ε.Ε, αποτελεί τροχοπέδη στην όποια προσπάθεια διεκδίκησης καλύτερων όρων εργασίας σε κλαδικό επίπεδο.
Ετοιμάζονται να φέρουν νέο μεταναστευτικό εργατικό δυναμικό, με ελάχιστα δικαιώματα για να προχωρήσουν τα έργα τους και να καλύψουν τις ανάγκες του τουριστικού και αγροτικού κεφαλαίου, μικρού και μεγάλου.
Καταργούν την δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση επιτρέποντας την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων ενώ παράλληλα συνεχίζεται σταθερά η υποχρηματοδότηση των δημόσιων. Ενισχύουν τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση αφού η πρόσβαση στην τριτοβάθμια θα γίνεται άνευ όρων μόνο από όσους έχουν την δυνατότητα πληρωμής διδάκτρων. Αδιαφορούν για την ποιότητα των σπουδών και την επιστημονική πρόοδο καθώς εκπληρώνουν την επιθυμία του ΣΕΒ οι σχολές να βρίσκονται στενά συνδεδεμένες με την επιχειρηματικότητα, την αγορά εργασίας και την εξειδίκευση.
Εκχωρούν στο κεφάλαιο βουνά, δάση και ακτές στο όνομα της προστασίας και της πράσινης ανάπτυξης που μόνο καταστροφή, λεηλασία της γης και κόστος θα φέρει για τον κόσμο της εργασίας.
Αυτές τις μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από το βαθύτατα ταξικό έγκλημα των Τεμπών. 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους επειδή οι κυβερνήσεις, το κεφάλαιο και το κράτος αποφάσισαν ότι αυτές δεν έχουν αξία. Επειδή έβαλαν στη ζυγαριά των κερδών και του κόστους την ασφάλειά μας. Επειδή απαξίωσαν, υποβάθμισαν, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τις δημόσιες συγκοινωνίες και μετέτρεψαν τις μεταφορές σε εμπόρευμα κι επιχείρηση, μακριά κι έξω από τις πραγματικές μας ανάγκες και το αυτονόητο δικαίωμα στην ασφαλή, σίγουρη κι άνετη μετακίνηση.
Απέναντι στο δολοφονικό σύστημά τους, δεν αρκεί η απλή διαμαρτυρία. Να αρνηθούμε την πραγματικότητα που μας επέβαλλαν. Να πάψουμε να βάζουμε πλάτη για τα κέρδη τους. Δεν είναι μονόδρομος η ανάπτυξή τους.
Να υπερβούμε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, να πάρουμε τους αγώνες στα χέρια μας, διεκδικώντας αποφασιστικά, δυναμικά και σχεδιασμένα ό,τι μας χρειάζεται για να καλύψουμε τις σύγχρονες πραγματικές μας ανάγκες.
Η επαναφορά και υπογραφή συμβάσεων σε όλους τους κλάδους και χώρους δουλειάς είναι το αναγκαίο πρώτο βήμα, αλλά δεν αρκεί αν δεν επιβάλλουμε την κατάργηση των νόμων που καταστρατηγούν το ωράριο κι αλλάζουν τα χαρακτηριστικά της εργασίας.
- Συμβάσεις με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς – μείωση του χρόνου εργασίας.
- Κατάργηση των αντεργατικών νόμων Βρούτση, Αχτσιόγλου, Χατζηδάκη, Γεωργιάδη.
- Κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
- Ίσα δικαιώματα για όλους τους μετανάστες και τις μετανάστριες – όχι στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρό.
- Κοινωνικοποίηση των μέσων μεταφοράς, υγείας, παιδείας.
- Όλες όλοι στην απεργία στις 28 Φλεβάρη, χωρίς τη Γ.Σ.Ε.Ε.
- Συνελεύσεις σε όλους τους χώρους δουλειάς και τα σωματεία, αμέσως μετά την απεργία για τη συνέχιση του αγώνα και την κλιμάκωση.
Συγκέντρωση Τετάρτη 28 Φλεβάρη
Αθήνα: Χαυτεία 10.30 π.μ.
Θεσσαλονίκη: Καμάρα 10.30 π.μ.
Πάτρα: Εργατικό Κέντρο 10.30 π.μ.
