Κείμενο που μοίρασε η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία κατά την παρέμβασή της στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας για τον θάνατο της Γκαϊανέ Κασαρτζιάν
Στις 29 Ιουνίου 2019, η Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, μετανάστρια από την Αρμενία, εργαζόμενη ως αποκλειστική νοσοκόμα, πήδηξε από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου της Νίκαιας για να αποφύγει τον έλεγχο από το προσωπικό ασφαλείας του Νοσοκομείου. Από την πρόσκρουση στο έδαφος τραυματίζεται σοβαρά και πεθαίνει λίγη ώρα μετά στα επείγοντα του νοσοκομείου.
Ο έλεγχος από το προσωπικό ασφαλείας έγινε μετά από σχετικό αίτημα και σε συνεργασία με το επίσημο σωματείο των αποκλειστικών νοσοκόμων (!), το οποίο κατά παράβαση κάθε έννοιας συνδικαλισμού και εργατικής αλληλεγγύης αντί να παλεύει για τη νομιμοποίηση όλων των εργαζομένων και την προστασία τους, βρίσκει προτιμότερο να ρουφιανεύει τις εργαζόμενες χωρίς χαρτιά, δηλαδή το πιο αδύναμο κομμάτι των συναδελφισσών τους, ενισχύοντας τις πολιτικές διάσπασης της εργατικής τάξης που προωθούν τα αφεντικά.
Η ρουφιανιά αυτή έχει βέβαια κρατική νομιμοποίηση: Βασίζεται σε σχετικά εγκύκλιο που καλεί το προσωπικό των νοσοκομείων να καταδίδει τις «παράνομες» εργάτριες, η οποία εκδόθηκε πρώτα από τον Άδωνη Γεωργιάδη και την οποία έχει επαναφέρει η σημερινή διοίκηση του υπουργείου Υγείας. Οι καταδρομικοί έλεγχοι της 29ης Ιούνη που οδήγησαν στον θάνατο της Γκαϊανέ συγκεκριμένα, ζητήθηκαν από το «πενταμελές» του σωματείου των αποκλειστικών και είχαν την υπογραφή του διοικητή του νοσοκομείου Ευθ. Γεωργόπουλου, ο οποίος τώρα διέταξε… ΕΔΕ για να δει ποιος φταίει.
Παρά τις υποκριτικές και θρασείς εξετάσεις των ίδιων των θυτών, ωστόσο, οι ευθύνες είναι σαφείς. Προσωποποιούνται στον ίδιο τον διοικητή, τη διοίκηση του υπουργείου και το «σωματείο» των αποκλειστικών, αλλά δε μένουν εκεί. Έχουν να κάνουν με τις πολιτικές 10 χρόνων -τουλάχιστον- που αποψίλωσαν τα νοσοκομεία από προσωπικό και μετέτρεψαν τους ασθενείς και τους οικείους τους σε ομήρους των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας. Έχει να κάνει με τις πολιτικές αποδεκατισμού των εργαζομένων και της μετατροπής τους σε φτηνό και αναλώσιμο δυναμικό που κάνει οτιδήποτε για ένα κομμάτι ψωμί. Έχει να κάνει με τις πολιτικές του Κεφαλαίου που κρατά τους μετανάστες και τις μετανάστριες όμηρους χωρίς χαρτιά και χωρίς δικαιώματα, προκειμένου να αναγκάζονται να δουλεύουν με την ελάχιστη αμοιβή.
Οι πολιτικές αυτές δεν είναι τυχαίες ούτε αποτέλεσμα της κρίσης και της κακής περιόδου γενικά και αόριστα. Είναι συνειδητές πολιτικές του Κεφαλαίου που στοχεύουν στην αποδυνάμωση των εργαζομένων και την εξαφάνιση των εργατικών δικαιωμάτων. Είναι πολιτικές που στοχεύουν στην ενίσχυση των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας και όσων πλουτίζουν από αυτές.
Η λύση σε αυτό δεν είναι για εμάς κάτι αφηρημένο. Απαιτεί συγκεκριμένα την κατάργηση των ιδιωτικών υπηρεσιών στα νοσοκομεία και την αντικατάστασή τους από δωρεάν πλήρεις δημόσιες υπηρεσίες που θα επιτελούν εργαζόμενοι/ες, ντόπιοι/ες ή ξένοι/ες που θα προσληφθούν στην Υγεία.
Χρειαζόμαστε προσλήψεις προσωπικού αποκλειστικής φροντίδας των ασθενών στα νοσοκομεία και όχι χωροφύλακες και αστυνομικούς. Χρειαζόμαστε υλικό περίθαλψης, φάρμακα και εξοπλισμό σταθερό και αναλώσιμο και όχι στρατιωτικό εξοπλισμό για να υπερασπιστούμε την ΑΟΖ της πετρελαϊκής Total. Χρειαζόμαστε γιατρούς στα νοσοκομεία και όχι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών.
Κυρίως, χρειαζόμαστε δικαιώματα και χαρτιά για κάθε μετανάστρια εργάτρια και κάθε μετανάστη εργάτη, για να μην εκβιάζεται για ένα ξεροκόμματο. Και ένα συνδικαλισμό αλληλέγγυο που να διεκδικεί τα δικαιώματα για όλους/ες και όχι συντεχνιακές και εθνικιστικές ενώσεις ρουφιάνων που καταδίδουν τις πιο αδύναμες συναδέλφισσές τους.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο: ο καπιταλισμός βλάπτει σοβαρά την υγεία και των ασθενών και των εργαζομένων. Καλούμε κάθε εργαζόμενο/η στην υγεία ή αλλού, να παλέψει για δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες περίθαλψης και υγείας, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών, ενάντια στον αποκλεισμό των εργαζομένων χωρίς χαρτιά.
Η ζωή της Γκαϊανέ Κασαρτζιάν χάθηκε στο βωμό ενός συστήματος κομμένου και ραμμένου στα μέτρα των ιδιωτών και του Κεφαλαίου. Εκεί χάθηκαν και οι ζωές χιλιάδων ασθενών που στερήθηκαν τις απαραίτητες υπηρεσίες υγείας στο όνομα των φιλελεύθερων πολιτικών του καπιταλισμού ενάντια στη δημόσια υγεία, στο όνομα του κοινωνικού κανιβαλισμού και του ανταγωνισμού των εργαζομένων.
Πρέπει να αλλάξουμε τον κόσμο για να πάψουμε να χάνουμε τους ανθρώπους μας.
- Νομιμοποίηση και πλήρη εργασιακά δικαιώματα ανεξαιρέτως σε όλους/ες τους/τις εργαζόμενους/ες.
- Δημόσιες δομές για τη δωρεάν υποστήριξη των χρονίως πασχόντων με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Καμιά ευκαιρία κερδοσκοπίας ιδιωτών, νόμιμων ή παράνομων, στο δημόσιο σύστημα υγείας.
- Άμεση ένταξη όλων των εργαζομένων, νόμιμων ή παράνομων, στα συνδικαλιστικά όργανα του εργατικού κινήματος.
- Άμεση διαγραφή του σημερινού «συνδικάτου» των «νόμιμων» αποκλειστικών νοσοκόμων από τα μητρώα του εργατικού κινήματος, το ΕΚΑ και τη ΓΣΕΕ
