Να σταματήσουμε τα εγκλήματα κατά των μεταναστριών και των μεταναστών, να σταματήσουμε τα σχέδια πολέμου, να ζήσουμε μαζί σε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ανθρωπιάς
Ανακοίνωση της Τοπικής Ένωσης Χανίων της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε
Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που στα σύνορα του Έβρου στήθηκε, από πολιτικές και στρατιωτικές ελίτ του ελληνικού αλλά και του τουρκικού κράτους, ένα μακάβριο σκηνικό εθνικιστικής τρομοκρατίας κατά των ανθρώπων που επιχειρούν να περάσουν στην Ευρώπη σε αναζήτηση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης. Δυστυχώς, αντί για την προστασία από την βαρβαρότητα μέσω ασφαλούς διέλευσης στην Ευρώπη και το αυτονόητο-κάποτε-δικαίωμα παραμονής, μετάβασης και επιστροφής όπου οι συγκεκριμένοι άνθρωποι νιώθουν ασφαλείς, συναντάνε την κρατική και κοινωνική βαρβαρότητα.
Εκτός αυτού, οι ιδεολογικοί μηχανισμοί της ακροδεξιάς προπαγάνδας ζήτησαν και πέτυχαν την συνδρομή κάποιων εκατοντάδων πρόθυμων φασιστών και επίδοξων φονιάδων του εθνικιστικού όχλου, οι οποίοι δήλωσαν την επιθυμία να συνδράμουν στις δολοφονίες και στις σφαίρες κατά προσφύγων/ισσών και μεταναστών/τριών από την ελληνική συνοριοφυλακή. Παράλληλα σε όλη την ελληνική επικράτεια στήθηκε ένα σκηνικό εθνικιστικής προπαγάνδας, αλλά και ένας άνευ προηγουμένου ακροδεξιός παροξυσμός.
Όσων αφορά τα Χανιά, ρατσιστικές και εθνικιστικές συνομαδώσεις επιχείρησαν να ανταποκριθούν στην φασιστική προβοκάτσια του ελληνικού κράτους στα σύνορα, με κινητοποιήσεις στο λιμάνι της Σούδας που διαλαλούσαν τις δολοφονίες προσφύγων. Παρόλα αυτά το τοπικό κίνημα απάντησε άμεσα. Όταν οι εθνικιστές επίδοξοι φονιάδες αμάχων επιχείρησαν να κάνουν συγκέντρωση στο κέντρο των Χανίων, ενωμένες οι δυνάμεις του εργατικού και του κοινωνικού κινήματος, συνδικάτα της εκπαίδευσης, η αγωνιζόμενη κοινωνική αριστερά και ο μαζικός ελευθεριακός – αναρχικός χώρος έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα πως η πολυεθνική εργατική τάξη κρατάει τα Χανιά ασφαλή από τους φασίστες.
Όμως για να είμαστε δίκαιοι και να μην κατηγορούμε μόνο την κυβέρνηση των αρίστων παιδεραστών και τσαρλατάνων της ΝΔ, αξίζει να αναφέρουμε, ότι μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει και η αριστερό-ακροδεξιά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με την κατάπτυστη συμφωνία Ε.Ε. – Ελλάδας – Τουρκίας που υπέγραψε. Συμφωνία η οποία από το 2016 όξυνε σε οριακό σημείο την κατάργηση βασικών κατακτήσεων του ασύλου και ευθύνεται για μια σειρά από ρατσιστικά εγκλήματα επαναπροωθήσεων, εγκλεισμών σε απάνθρωπα καμπς και καταστολής της διάσωσης. Τα καθίκια που είχαν θέσεις ευθύνης στον ΣΥΡΙΖΑ αφού επιχείρησαν να καρπωθούν «στο εξωτερικό», κάθε δράση κινηματικής και κοινωνικής αλληλεγγύης του 2016 (την ίδια στιγμή που όχι μόνο δεν υπήρχαν εκεί αλλά τις κατέστειλαν όπως πλήθος στεγαστικών εγχειρημάτων!), υπογράψαν αφενός την συμφωνία, οργάνωσαν τις επαναπροωθήσεις και τον εγκλεισμό στα καμπς, και από την άνοιξη του 2016 έδωσαν όλο το ελεύθερο σε ρατσιστικές συνομαδώσεις και συμμορίες να ξεσαλώσουν – ιδίως στα νησιά της Χίου και της Λέσβου.
Ας μην ξεχνάμε επίσης τα τεράστια κονδύλια που όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 15 χρόνων πήραν από τα ευρωπαϊκά ταμεία για την προστασία των προσφύγων και τα οποία ξοδεύτηκαν σε μίζες τοπικών και εθνικών αρχόντων, διεφθαρμένων Μ.Κ.Ο. και αστυνομικών-στρατιωτικών εργολαβιών με τελικό αποτέλεσμα το χτίσιμο απάνθρωπων φυλακών μεταναστών/τριών. Το έργο αυτής της συμφωνίας κατάργησης κατακτήσεων του ασύλου συνέχισε και η σημερινή κυβέρνηση συμμαχίας φιλελεύθερων – ακροδεξιών, καθώς και η κυβέρνηση της Τουρκίας και τα ευρωπαϊκά κράτη που συχνά εκβιάζουν τα ζητήματα της εξωτερικής τους πολιτικής με φονικά «παιχνίδια» πάνω στις ζωές των μεταναστών/τριών και των οικογενειών τους. Ειδικά για το ελληνικό κράτος, τα γεγονότα στον Έβρο ήταν μια προσπάθεια εθνικιστικής/πολεμικής συσπείρωσης με αναφορά στο σύνηθες εκτονωτικό λαγό των «εξ’ ανατολών εχθρό» (πιθανόν σε συνεννόηση ανάμεσα σε κάποια στελέχη των ελίτ των δύο χωρών). Παράλληλα, το φονικό αυτό γεγονός λειτούργησε και ως «ξέπλυμα» των πιο ακροδεξιών ένστολων σωμάτων, μετά το φιάσκο τους στην Λέσβο και τον «εθνικιστικό εμφύλιο» ανάμεσα στον τοπικιστικό όχλο του νησιού και την αποτυχημένη εκδρομή των ΜΑΤ στην Μυτιλήνη – μόλις λίγες εβδομάδες πριν τα περσινά γεγονότα στον Έβρo.
Σήμερα, ένα χρόνο μετά και σε συνθήκες lockdown και πανδημίας, οι ζωές των ανθρώπων με μεταναστευτική βιογραφική διαδρομή βρίσκονται και πάλι στο στόχαστρο. Η πανδημία δεν σημαίνει πολιτικές μέριμνας για τις έγκλειστες οικογένειες μεταναστών/τριών αλλά αντίθετα ολοένα και πιο σκληρός εγκλεισμός στα απάνθρωπα και υπερχειλισμένα στρατόπεδα «φιλοξενίας», άθλιες συνθήκες με τα παιδιά μέσα σε σκηνές στις λάσπες, χωρίς θέρμανση και φαγητό της προκοπής, αποκλεισμό από τα νοσοκομεία και τα σχολεία, καταστολή της διάσωσης στην θάλασσα, επαναπροωθήσεις και άρνηση ασύλου. Ανάλογη είναι και η μοίρα και για αυτές/ούς έξω από τα καμπς: άρνηση επιδομάτων και ευρύτερα κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, εξώσεις προσφύγων από προγράμματα του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης που οδηγούν σε παράνομες επαναπροωθήσεις.
Για τους λόγους αυτούς η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε στηρίζει το κάλεσμα αντιρατσισικών και ελευθεριακών συλλογικοτήτων στην πόλη των Χανιών και καλεί το Σάββατο στις 13 Μάρτη, στις 12:00 στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς.
Kατεβαίνουμε στον δρόμο ενάντια στα εγκλήματα κατά των μεταναστών/τριών. Ο αγώνας και τα δίκτυα της ανθρώπινης μετακίνησης (συνώνυμο της ιστορίας του ανθρώπου, αλλά και της εργατικής τάξης) και της προσφυγιάς δεν μπορεί ποτέ να ανακοπεί και να ελεγχθεί από τα κράτη, όπως και οι αγώνες της αλληλεγγύης ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές και τον όχλο που τις υποστηρίζει.
Η ταξική πάλη και οι κοινοί αγώνες Ντόπιων και Μεταναστών/τριών θα νικήσουν τον φασισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Να σταματήσουμε τα εγκλήματα κατά των μεταναστριών και των μεταναστών, να σταματήσουμε τα σχέδια πολέμου, να ζήσουμε μαζί σε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ανθρωπιάς.
