Ο θάνατος της 38χρονης λογίστριας Βασιλικής Παραστατίδου, μητέρας δύο ανήλικων κοριτσιών και επί 15 χρόνια εργαζόμενης στα Everest, δεν είναι αποτέλεσμα ενός ατυχήματος, δεν επρόκειτο απλά για μια «κακιά στιγμή», δεν υπήρξε κάποιο «τραγικό παιχνίδι της μοίρας» όπως ακούσαμε και διαβάσαμε κατά κόρον τις ώρες που ακολούθησαν μετά την γνωστοποίηση της σοκαριστικής είδησης. Το ακριβώς αντίθετο: η Βασιλική Παραστατίδου δολοφονήθηκε. Το όνομά της προστίθεται στην ατελείωτη λίστα των δολοφονημένων εργατών από τα αφεντικά τους, είναι ένα ακόμα θύμα στον βωμό του κέρδους.
Τα κροκοδείλια δάκρυα της εταιρείας που διαχειρίζεται το υποκατάστημα των Everest στην πλατεία Βικτωρίας, όπου εργαζόταν η δολοφονημένη λογίστρια και όπου έγινε η μοιραία έκρηξη, το μόνο που καταφέρνουν είναι να εξοργίσουν ακόμα παραπάνω. Οι εργοδοτικές πρακτικές της συγκεκριμένης αλυσίδας καταστημάτων άλλωστε είναι γνωστές εδώ και χρόνια: εργοδοτικοί εκβιασμοί με το τσουβάλι, εξαναγκαστικές παραιτήσεις και ασύλληπτα εντατικοποιημένη εργασία είναι τα συστατικά της λειτουργίας της συγκεκριμένης αλυσίδας καταστημάτων.
Στην περίπτωση της δολοφονίας της 38χρονης έχουν παραβιαστεί συνειδητά από την εργοδοσία τουλάχιστον πέντε βασικοί κανόνες λειτουργίας για όλα τα καταστήματα του επισιτισμού που είναι αναγκαίο να τηρούνται για λόγους υγιεινής και ασφάλειας. Καταρχήν, απαγορεύεται κάποιο κατάστημα να διατηρεί τον χώρο παραγωγής τροφίμων στο υπόγειό του. Αναρωτιέται κανείς πως γίνεται αυτή η καθημερινή παραβίαση ενός τόσο βασικού κανόνα για τον κλάδο του επισιτισμού από την πλευρά των Everest να έχει περάσει απαρατήρητη από τις αρμόδιες αρχές ελέγχου και μάλιστα σε ένα τόσο κεντρικό σημείο; Το ερώτημα είναι φυσικά ρητορικό. Άλλωστε όλοι οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες γνωρίζουμε πως όσο μεγαλύτερο, όσο πιο «βαρύ» είναι ένα όνομα στην αγορά (όπως τα Everest στην συγκεκριμένη περίπτωση) τόσο πιο εύκολο είναι από την πλευρά της εργοδοσίας να παραβιάζει εις βάροςτων εργαζομένων τον οποιοδήποτε κανόνα.
Δεύτερον, δεν χρειάζεται να έχεις κανείς κάποια ιδιαίτερη εξειδίκευση στους βασικούς κανόνες ασφάλειας για να γνωρίζει πως όταν μέσα σε μια κουζίνα γίνονται εργασίες επισκευών αποτελεί εγκληματική πρακτική να δουλεύει ταυτόχρονα και η κουζίνα καθώς και να γίνεται χρήση ζωντανής φλόγας κοντά σε εύφλεκτα υλικά όπως γινόταν την ώρα της έκρηξης στο κατάστημα της Βικτώριας. Κάτι τέτοιο αποτελεί ευθεία απειλή για την ζωή οποιουδήποτε ανθρώπου βρίσκεται στο σημείο. Επίσης, το προπάνιο, που χρησιμοποιούταν κατά την διάρκεια των εργασιών από τις οποίες προκλήθηκε η έκρηξη απαιτεί αυστηρότερους όρους πυρασφάλειας σε σχέση με το φυσικό αέριο κάτι που προφανώς δεν ίσχυσε κατά την διάρκεια των μοιραίων εργασιών στο κατάστημα της πλατείας Βικτωρίας.
Είναι επίσης προφανές πως οποιαδήποτε τέτοια εργασία δεν μπορεί να συντελείται κατά την διάρκεια λειτουργίας του καταστήματος ενώ εργαζόμενοι κάνουν την βάρδια τους και πελάτες βρίσκονται μέσα στο μαγαζί. Αλλά αυτό αποτελεί μια υποσημείωση για την εργοδοσία του Everest της οποίας τα μαγαζιά λειτουργούν ολόκληρο το 24ωρο και το να κλείσει ένα κατάστημα για να γίνουν οι εργασίες είναι εκτός λογικής. Άλλωστε μπορεί να χαθούν λεφτά που θα έμπαιναν στο ταμείο και το ρίσκο να χαθούν ανθρώπινες ζωές φαντάζει πιο ανώδυνο.
Η δολοφονία της Βασιλικής Παραστατίδου είναι ενταγμένη μέσα στο γενικότερο κλίμα του εργασιακού μεσαίωνα που έχει εγκαθιδρυθεί τα τελευταία χρόνια και καθορίζει τους όρους και τις συνθήκες εργασίας μας. Η υποτίμηση της εργασίας μας, η υποτίμηση των ίδιων των ζωών μας εξελίσσεται μέρα με την μέρα και ώρα με την ώρα. Την ίδια στιγμή τα θλιβερά επίσημα συνδικαλιστικά όργανα κρατάνε εγκλωβισμένη την οποιαδήποτε δυνατότητα αντίστασης και ρίχνουν στον αέρα απεργίες-πυροτεχνήματα προορισμένες να ηττηθούν από την ώρα της κήρυξής τους ενώ μέσα στους χώρους εργασίας η τρομοκρατία και η καταστρατήγηση κάθε έννοιας αξιοπρέπειας έχουν χτυπήσει ταβάνι.
Η εργοδοτική δολοφονία στα Everest είναι απλά ένα ακόμα ηχηρό καμπανάκι στα αυτιά του εργατικού κινήματος. Έρχεται να υπενθυμίσει με τον πιο επιτακτικό τρόπο πως ο οργανωτικός διαχωρισμός από την ΓΣΕΕ και η δημιουργία μιας νέας, ανεξάρτητης, ταξικής και πραγματικά αγωνιστικής συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας είναι μια από τις σημαντικότερες προυποθέσεις επιβίωσης της εργατικής τάξης.
Κάθε μέρα ο κόσμος του Κράτους και του Κεφαλαίου, ο κόσμος των αντεργατικών νόμων, του εργοδοτικού κυνισμού και της ρατσιστικής και αντιπροσφυγικής πολιτικής, επιτίθεται με δολοφονική μανία σε ντόπιους και ξένους εργαζόμενους. Κάθε μέρα αυτός ο κόσμος αφαιρεί ζωές. Η ανάγκη να οργανώσουμε την τάξη μας και να ανατρέψουμε αυτόν τον δολοφονικό κόσμο είναι κάτι παραπάνω από άμεση.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε καλεί σε συγκέντρωση στο σημείο της εργοδοτικής δολοφονίας στα Everest το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου στις 12:00, στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Χέυδεν στη πλατεία Βικτωρίας.
-ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΚΑΤΕΡΓΩΝ
-ΤΗΡΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΘΥΜΑ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
-ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ, ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ
