Οι εργαζόμενοι/ες στον κλάδο του επισιτισμού και στο «καμάρι της Ελλάδας» τον τουρισμό, βιώνουμε έναν συνεχόμενο πόλεμο ενάντια σε κάθε εργασιακό και ανθρώπινο δικαίωμα μας. Ειδικά στον τουρισμό, οι συνθήκες εργασίας την θερινή περίοδο, την λεγόμενη τουριστική περίοδο, αποτελούν συνθήκες απόλυτης σκλαβιάς και πλήρους εκμετάλλευσης με 12 ωρες εξουθενωτικές βάρδιες, 7 ημέρες την εβδομάδα, με διαμονή σε δωμάτια των τριών ή τεσσάρων ατόμων, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ως 6 μήνες, μερική ή ολική ανασφάλιστη εργασία και στο τέλος να περιμένει η ανεργία.
Τον χειμώνα όλα αλλάζουν και η επισφάλεια κυριαρχεί. Οι περισσότεροι/ες από εμάς βρισκόμαστε στο κυνήγι μιας ευκαιρίας που δεν θα είναι στο πλαίσιο: «Όποτε έχει δουλειά το μαγαζί». Τον χειμώνα βιώνουμε το άκρως αντίθετο τοπίο, λίγες ώρες την εβδομάδα, μηδενικά κλαδικά δικαιώματα, μηδενικά εργασιακά δικαιώματα όπως δώρα, προσαυξήσεις, άδειες μετ’ αποδοχών και όταν τα απαιτούμε, η απόλυση είναι η μόνη σίγουρη επιλογή της εργοδοσίας. Στην εστίαση και τα ταχυφαγεία η κατάσταση είναι ακριβώς ίδια. Για τα αφεντικά…ούτως ή άλλως δεν κάνουμε κάτι τρομερό σαν φύση επαγγέλματος, ώστε να δικαιούμαστε το οτιδήποτε, όπως συχνά μας αναφέρουν.
Η «εθνική ανάπτυξη» που διακηρύσσει το ελληνικό κεφάλαιο και η εκάστοτε κυβέρνηση του, βρωμάει τρομοκρατία, αυθαιρεσία και πατάει επί πτωμάτων. Το 2019 μόνο οι νεκροί διανομείς έφτασαν τους 18, αφού τα μέτρα ασφάλειας είναι λειψά και παραβλέπονται. Σε ξενοδοχεία, καμαριέρες έχουν αφήσει την τελευταία πνοή τους από υπερκόπωση. Ο ρατσισμός και ο σεξισμός κυριαρχούν σε κάθε πιθαμή του κλάδου με εκμετάλλευση μεταναστών/ριων και επιβολή σεξιστικών όρων εργασίας στις γυναίκες (βλέπε απολύσεις εγκύων, κανόνες ενδυμασίας και συμπεριφοράς, όρια ηλικίας).
Εργαζόμενοι και εργαζόμενες στον κλάδο, δεν μπορούμε να τους αφήσουμε να διαιωνίζουν συνθήκες σκλαβιάς, δεν μπορούμε να ζούμε σαν δούλοι. Ο εργοδοτικός και κρατικοσυνδικαλιστικός χαρακτήρας της ΓΣΕΕ έχει φέρει ως αποτέλεσμα την υπογραφή των πιο άθλιων μέτρων για τον κόσμο της Εργασίας, την κατάργηση των ΣΣΕ, την υπερίσχυση των ατομικών συμβάσεων που κατακερματίζουν απόλυτα τους εργαζόμενους, τους μισθούς- χαρτζιλίκια. Αυτόν τον συνδικαλισμό χρειάζεται να τον πετάξουμε έξω από το εργατικό κίνημα.
Χαράσσουμε τον δικό μας δρόμο της άμεσης οργάνωσης, στα υπάρχοντα σωματεία μακριά από πεθαμένες γραφειοκρατίες, μακριά από αυταπάτες της παραμικρής παραχώρησης από το Κεφάλαιο, δημιουργώντας απεργιακές επιτροπές σε κάθε χώρο δουλειάς.
Οι εργαζόμενοι/ες στον κλάδο του επισιτισμού-τουρισμού της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε καλούμε στην απεργιακή συγκέντρωση του συνδικάτου την Τρίτη 19 Ιουνίου στις 9.30 πμ στο υπουργείο Τουρισμού.
Απαιτούμε:
-Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, υποχρεωτικές για κάθε επιχείρηση , που θα περιλαμβάνουν αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας, με μείωση των ωρών εργασίας.
-Επαναφορά των βαρέων και ανθυγιεινών με επέκταση τους και σε άλλες ειδικότητες.
-Μέτρα που θα διασφαλίζουν την ασφάλεια και την υγιεινή στους χώρους εργασίας.
-Υποχρέωση των εργοδοτών στην παροχή μέτρων ατομικής προστασίας και οχήματος , κατάταξη τους στα βαρέα και ανθυγιεινά , απαγόρευση διανομών όταν επικρατούν ακραία καιρικά φαινόμενα , χιλιομετρικό όριο διανομών, για όσους/ες εργάζονται ως διανομείς.
-Επαναφορά του Εφαπαξ των ξενοδοχοϋπαλλήλων στην 20ετία.
-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες, καμία επισφαλή εργασία, κανένα πρόγραμμα μαθητείας και τζάμπα εργατικού δυναμικού.
