Η Εργασία δέχεται τα τελευταία πέντε χρόνια μια ασύλληπτη όσο και πρωτόγνωρη στην έντασή της επίθεση από το Κεφάλαιο, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και ειδικότερα μέσα στον ελλαδικό χώρο.
Κατακτήσεις της εργατικής τάξης και παραχωρήσεις του Κεφαλαίου που χρειάστηκαν περισσότερα από 150 χρόνια αγώνων για να κερδηθούν, καταρρέουν σα χάρτινοι πύργοι κάτω από το διπλό βάρος της καπιταλιστικής αντεπίθεσης με άξονα την κρίση του συστήματος αφενός και την αδράνεια στην οποία καταδίκασε επί δεκαετίες το εργατικό κίνημα η κυριαρχία εξουσιαστικών και πολιτικών αντιλήψεων στο εσωτερικό του αφετέρου.
Στην Ελλάδα ειδικότερα, η συνδικαλιστική έρημος που εγκαθίδρυσαν με σκληρή προσπάθεια οι πολιτικές δυνάμεις που δραστηριοποιήθηκαν στο εργατικό κίνημα, σε συνεργασία ή συνενοχή με το Κράτος και την εργοδοσία, οδήγησαν τις μαχητικές και πολυπληθείς απεργίες της περασμένης περιόδου σε στρατηγικό χαντάκωμα, εκφυλισμό και ήττα. Η συναίνεση, η αποδοχή και ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός προβάλλουν από πολλές μεριές και για πολλοστή φορά, ως η ενδεδειγμένη και αναπόφευκτη λύση.
Απέναντι σε αυτή τη νέα φενάκη που ξεπροβάλει ο κόσμος της Εργασίας πρέπει να προφυλαχθεί αυτή τη φορά από θανάσιμες αυταπάτες. Η βαρβαρότητα που βιώνουμε, των εκατομμυρίων ανέργων και των ακόμα περισσότερων φτωχών, της κατάργησης των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων στην εργασία, της καταστολής και της κρατικής τρομοκρατίας, του εκφασισμού και του κοινωνικού αυτοματισμού, δεν μπορεί να απαντηθεί από κανέναν άλλον πέρα από εμάς τους ίδιους.
Η απεργία – πυροτέχνημα που εξήγγειλε η εξαφανισμένη ΓΣΕΕ, φιλοδοξεί να είναι ένα ακόμα βήμα προς τη λογική της παραίτησης και της ανάθεσης. Πρέπει να εμποδίσουμε αυτό το βήμα να γίνει. Πίσω από τα κούφια λόγια του δήθεν πραγματισμού, η εργατική τάξη μπορεί και οφείλει να ανακτήσει την εμπιστοσύνη στις δικές της δυνάμεις, μπορεί και οφείλει να οργανώσει τη δική της αντεπίθεση.
Την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου θα βρεθούμε στον δρόμο, όχι για να καταδείξουμε την παραμικρή εμπιστοσύνη στους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς του κρατικού συνδικαλισμού που «οργάνωσαν» την απεργία, αλλά αντίθετα, για να εκφράσουμε την ανάγκη μιας διαφορετικής οργάνωσης και δράσης της εργατικής τάξης. Μιας οργάνωσης που θα στοχεύει στην προετοιμασία της Γενικής Απεργίας Διαρκείας και στην όξυνση του πολέμου με το Κράτος και το Κεφάλαιο που καταδυναστεύουν τις ζωές μας.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε και το ελληνικό τμήμα των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW) θα συμμετάσχουν στην απεργιακή διαδήλωση της 27ης Νοεμβρίου με κοινό μπλοκ, στην κατεύθυνση ανάδειξης της αναγκαιότητας συγκρότησης ενός ανεξάρτητου ταξικού επαναστατικού συνδικαλιστικού πόλου.
-ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
-ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Α.Π. ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ – IWW, 10. 30 πμ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΑΘΗΝΑ
