Η μάχη για τη διεκδίκηση κλαδικής συλλογικής σύμβασης μας βρίσκει σε μια συγκυρία, κατά την οποία το πραγματικό εργατικό εισόδημα συρρικνώνεται χρόνο με τον χρόνο όλο και περισσότερο σε έναν στίβο πρωτοφανούς λεηλασίας χάριν του Κεφαλαίου. Αυτό φυσικά δεν θα μπορούσε να συμβεί χωρίς τη συνεργασία όλων των κυβερνήσεων που έχουν περάσει, οι οποίες συνεισέφεραν με τις νομοθετήσεις περιστολής εργατικών δικαιωμάτων και καταργήσεις εργατικών κεκτημένων σχετικά με τις διαμαρτυρίες, τις κινητοποιήσεις, τις απεργίες, την ανεξάρτητη λειτουργία το συνδικάτων, τη δυνατότητα συλλογικής διαπραγμάτευσης και έθεσαν υπό αμφισβήτηση το ίδιο το 8ωρο.
Στο παρόν, όσο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει να προβαίνει σε σκανδαλώδεις ενέργειες καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της, δεν έχει παραλείψει την κορύφωση των επιθέσεων, φροντίζοντας να περιστείλει συνολικά τα κοινωνικά δικαιώματα, αυξάνοντας την καταστολή σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής από τα πανεπιστήμια ως τις πλατείες. Το ότι οι επιθέσεις τόσο στα εργατικά όσο και εκείνες στα ευρύτερα κοινωνικά δικαιώματα γίνονται παράλληλα δεν είναι τυχαίο. Είναι συνυφασμένα μέρη του ίδιου περιβάλλοντος και ως εκ τούτου οι κινήσεις τους είναι παράλληλες. Οι κυβερνητικοί και τα φερέφωνά τους δεν διστάζουν να βγουν δημοσίως και να στάξουν κυνικά το δηλητήριό τους με επιδοματικές πολιτικές που ισοδυναμούν με τσιρότα για την καταπολέμηση διαμελισμών, όπως και να μας δίνουν «συμβουλές» εξοικονόμησης εξόδων και να μας προειδοποιούν ότι «όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει».
Η διεκδίκηση κλαδικής συλλογικής σύμβασης στον χώρο μας και σε κάθε χώρο είναι η απάντηση ότι δεν θα συμβιβαστούμε με τη δυστοπία. Απάντηση ότι η προσαρμογή μας περνάει μέσα από τη συλλογική συσπείρωση στα συνδικάτα μας και τον αγώνα για ζωή και αξιοπρέπεια. Εφιστούμε την προσοχή στο ότι η κλαδική συλλογική φέρει συμβολικό και ουσιαστικό φορτίο. Και ενώ οφείλουμε να αξιολογήσουμε το συμβολικό πρόσημο, ότι οι υπογραφές συμβάσεων αποτελούν κεκτημένα που μπορούν να λειτουργήσουν ως χιονοστιβάδα και από τον ένα χώρο που υπογράφει να κινητοποιηθεί ο επόμενος, οφείλουμε ταυτόχρονα να δώσουμε στο περιεχόμενο των συμβάσεων την πραγματιστική, υλική απάντηση που θα δώσει την απαιτούμενη ανάσα στον κόσμο της Εργασίας. Τη στιγμή που ακόμα και οι κυβερνητικοί δηλώνουν δημόσια ότι ο χειμώνας που έρχεται θα είναι δύσκολος, αποποιούμενοι των ευθυνών που φέρει η εγκληματική πολιτική που προωθούν, θα πυροβολούσαμε τους εαυτούς μας στο πόδι αν υποτιμούσαμε το περιεχόμενο χάριν του συμβολισμού καταλήγοντας σε έναν συμβιβασμό που θα εγκλώβιζε την ποιότητα την εργασιακής καθημερινότητας και τις εργατικές απολαβές σε επίπεδα που είναι δυσανάλογα με το τρέχoν και αυξητικά μεταβαλλόμενο κόστος ζωής.
Παλεύουμε για υπογραφή συλλογικής σύμβασης, σε ένα κλάδο που η κερδοφορία των αφεντικών του αναπτύσσεται διαρκώς, και αυτή η σύμβαση δεν μπορεί παρά να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας και σε τίποτα λιγότερο. Καλούμε στην παράσταση του ΣΕΤΗΠ μπροστά στο κτίριο του ΣΕΒ την Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου, στις 7μμ. Παλεύουμε για την αναβάθμιση των διεκδικήσεων του σωματείου στην κλαδική συλλογική σύμβαση και απαιτούμε:
- 1.200€ κατώτατο μισθό με προσαυξήσεις 20% στο πτυχίο, 10% στο μεταπτυχιακό και 10% στο διδακτορικό
- Πλήρης κάλυψη εξόδων σεμιναρίων και επιπλέον πτυχίων, σχετικών με το αντικείμενο της εργασίας Πενθήμερη, εξάωρη εργασία για εργαζόμενους σε call centers, τετραήμερη οκτάωρη εργασίας για τους υπόλοιπους
- Προσαρμογή της τηλεργασίας στις ανάγκες των εργαζόμενων. Μέχρι 10 ημέρες τηλεργασίας/μήνα κατ’ επιλογή του/της εργαζόμενου/ης και αποζημίωση 8€ για κάθε ημέρα τηλεργασίας
- Ετήσια εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης ώστε να υπάρξει αναπροσαρμογή ανάλογα με τα δεδομένα κατά τη λήξη της
- Προσαύξηση 20% για εργαζόμενους/ες με ελαστικές μορφές απασχόλησης.
