Ανακοίνωση της Κλαδικής Εκπαίδευσης της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Σε αντίθεση με τον πρόσφατο ισχυρισμό της νέας υπουργού Παιδείας, η υπεράσπιση του ασύλου όπως και κάθε κεκτημένου κοινωνικών αγώνων αποτελεί ιδιαίτερα ώριμο αίτημα της Κοινωνίας. Την Τρίτη 23/7 η κυβέρνηση καταθέτει νομοσχέδιο για την κατάργηση του ασύλου διακόπτοντας την καλοκαιρινή ραστώνη όπως συνέβη και με την εξίσου βολική χρονικά ψήφιση του νόμου Γαβρόγλου.
Με πρόφαση το αφήγημα περί ανομίας και εγκληματικότητας στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, η νέα κυβέρνηση συνεχίζοντας το έργο της προηγούμενης, επιδιώκει να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στο άσυλο, σε μια προσπάθεια ποινικοποίησης του φοιτητικού συνδικαλισμού και απονέκρωσης των διεκδικήσεων στην τριτοβάθμια. Το επικείμενο νομοσχέδιο προβλέπει την αυτεπάγγελτη επέμβαση της αστυνομίας με ένα απλό τηλεφώνημα, για «να μην χρειάζεται να χάνουμε χρόνο για να χαρακτηρίσει κάποιος την πράξη» (sic). Η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποκτήσει την κοινωνική νομιμοποίηση ώστε να ψηφίσει το τσάκισμα κάθε συνδικαλιστικού δικαιώματος και κάθε μορφής συλλογικοποίησης μεταξύ φοιτητών/ριών ή/και εργαζομένων στα ιδρύματα.
Η συγκεκριμένη κίνηση εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αντιδραστικοποίησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας, με πρόσχημα την εξάλειψη της διακίνησης ναρκωτικών. Η όξυνση της καταστολής μέσα στις σχολές στοχεύει στη δημιουργία ευνοϊκότερων συνθηκών για το Κεφάλαιο. Για να γίνει αυτό, το Κράτος πρέπει να ποινικοποιήσει τη διεκδίκηση, να συντρίψει κάθε αντίσταση, να απονεκρώσει κάθε κίνηση, να απαλλαχθεί από την παραμικρή υπόνοια συλλογικοποίησης των καταπιεσμένων στο πλαίσιο του ταξικού ανταγωνισμού.
Η τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει πολλά προβλήματα και το άσυλο δεν είναι ένα από αυτά. Υπάρχει η συνεπής υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, οι πρόσφατες συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων σε πολλές πόλεις και ιδρύματα, η κανονικοποιημένη επιβολή υπέρογκων ποσών στα μεταπτυχιακά, τα λοκ – άουτ του περασμένου εξαμήνου, οι διοικήσεις των τμημάτων που απειλούν φοιτητές/ριες και εργαζόμενους/ες για τη συνδικαλιστική τους δράση. Τις τελευταίες ημέρες προέκυψε και μία ακόμη δήλωση για κατάργηση του νόμου περί ίδρυσης 4ης νομικής σχολής στην Πάτρα, όπως είδαμε να συμβαίνει το προηγούμενο διάστημα με την απόσπαση της διδακτικής επάρκειας στις καθηγητικές σχολές, για να ικανοποιούνται η ζήτηση και η προσφορά στην αγορά που καθορίζεται από τις ανάγκες του Κεφαλαίου.
Η νομοθετική κατάργηση του ασύλου είναι κομμάτι μιας επίθεσης που δεν περιορίζεται στο πεδίο της καταστολής, αλλά ορίζεται από την υπεράσπιση των συμφερόντων του Κεφαλαίου μέσα στις σχολές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο συμβολισμός που προκύπτει από τη μεταφορά της έρευνας από το υπουργείο Παιδείας στο υπουργείο Ανάπτυξης. Δίνεται χώρος στις επιχειρήσεις να εκμεταλλευτούν σε μεγαλύτερο βαθμό την, συχνά απλήρωτη, ερευνητική δραστηριότητα που συντελείται δίχως οι εργαζόμενοι/ες να έχουν έλεγχο του προϊόντος που παράγουν. Η κατεύθυνση της συγκεκριμένης πολιτικής της κυβέρνησης είναι εκείνη που επιδιώκει τη μεγιστοποίηση της εισόδου της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στα ιδρύματα, κρίνει απαραίτητα τα δίδακτρα στα κρατικά πανεπιστήμια για τους λίγους άριστους, θεσπίζει χρονικό όριο σπουδών εντατικοποιώντας κι άλλο τις σπουδές, ανακουφίζεται με ξύλο σε φοιτητές και φοιτήτριες, ονειρεύεται την τριτοβάθμια ιδιωτική. Η συντηρητική τροπή που θέλει να επιβάλλει η κυβέρνηση στην παιδεία χαρακτηρίζεται από την πρόσφατη αναγόρευση των μητροπολιτών Άνθιμου και Ευστάθιου ως επίτιμων διδακτόρων του ΑΠΘ και του Πανεπιστημίου Πειραιά αντίστοιχα, αν και εγείρονται ερωτήματα για τον λόγο που μένει έξω από μια τέτοια διαδικασία -διόλου χρήσιμη για την πρόοδο της ανθρωπότητας- και ο καταδικασμένος Αμβρόσιος.
Ως φοιτητικό τμήμα της Κλαδικής Εκπαίδευσης της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε στηρίζουμε την πορεία για την υπεράσπιση του ασύλου την Τρίτη 23/7 στις 18:00 στα Προπύλαια.
Αφού από την πλευρά του Κράτους γίνεται κάθε δυνατή προσπάθεια κατάργησης του ασύλου, οι φοιτητικοί σύλλογοι χρειάζεται να ανασυγκροτηθούν για να απαντήσουν στην καταστολή του συνδικαλισμού φοιτητών/ριών και εργαζομένων στην τριτοβάθμια, στην ποινικοποίηση των αγώνων και της συλλογικοποίησης. Το φοιτητικό κίνημα να δώσει την απάντησή του στον δρόμο και να αποτελέσει τον κορμό μιας κοινωνικής κίνησης που μέσω των υλικών διεκδικήσεων παράγει πολιτική, υπερασπίζεται το δίκαιο των καταπιεσμένων και την ελευθερία, που θέτει αιχμές για έναν διαφορετικό κόσμο!
-Κάτω τα χέρια από το άσυλο!
-Καμία ανοχή στην απόπειρα περιστολής των δικαιωμάτων μας.
-Κοινός αγώνας φοιτητών/ριών – εργαζομένων στον κλάδο της εκπαίδευσης.
-Να υπερασπιστούμε τα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος!
