Η Ήβη καθώς περπατούσε ένα πρωί στους δρόμους της πόλης της, τα Χανιά, δέχτηκε δολοφονική επίθεση από φασισταριά με μορφή λεβεντόπαιδων, για τους οποίους μία τρανς γυναίκα δεν είναι άνθρωπος, δεν μπορεί να κυκλοφορεί στους δρόμους όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι, αποτελεί απειλή σύμφωνα με το μολυσμένο φαντασιακό τους και πρέπει να την εξαφανίσουν ως υποκείμενο από προσώπου γης. Ως πιστοί, λοιπόν, στις διαταγές της πατριαρχίας, του σεξισμού και της τρανσφοβίας, φουσκώνουν τα μούσκουλά τους με ματσίλα και μίσος και ξεκινούν να εφαρμόζουν κατά γράμμα κάθε διαταγή. Την ταπεινώνουν και εκείνη αντιδρά, ως απάντηση στην αντίδραση της την ξυλοκοπούν και την παρατούν στον δρόμο αιμόφυρτη.
Ο κόσμος τριγύρω αμέτοχος. Στις συνειδήσεις μέρους της κοινωνίας, η Ήβη προκάλεσε με την παρουσία της και μόνο στον χώρο, «πήγαινε γυρεύοντας» περπατώντας στους δρόμους ως τρανς γυναίκα, και γι’ αυτόν τον λόγο η ενοχή μεταφέρεται πάνω στις πλάτες της. Μία γυναίκα μόνο βρέθηκε να σταθεί στο πλευρό της, καταδεικνύοντας την αλληλεγγύη που χρειάζεται να δείχνουμε όλοι οι άνθρωποι απέναντι σε φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές. Την φρόντισε, κατέγραψε τις πινακίδες τους, με αποτέλεσμα να έχουν την δυνατότητα να προχωρήσουν σε καταγγελία. Συναντήθηκαν την επόμενη μέρα και ξεκίνησαν τον αγώνα τους ενάντια σε θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό. Υπέβαλαν μήνυση για έγκλημα με ρατσιστικά κίνητρα, τα καθάρματα απάντησαν με ψευδή καταμήνυση και τελικά η υπόθεση θα εκδικαστεί τον Σεπτέμβριο, με την επιζήσασα να καλείται να απολογηθεί.
Στον αγώνα της Ήβης δεν γίνεται να λείπουμε. Είναι ένας αγώνας που δεν μας αφορά μόνο ως αλληλέγγυες σε έναν άνθρωπο που δέχτηκε φασιστική επίθεση, αλλά για έναν παραπάνω λόγο, για έναν βαθύτερο λόγο. Γιατί, η Ήβη, είναι αδερφή μας, ο αγώνας μας είναι κοινός ως γυναίκες που η πατριαρχία μας εμποδίζει να ζήσουμε ελεύθερες, ισοπεδώνει την αυτοδιάθεσή μας, υποτιμά την ύπαρξη μας, καθιστά τις ζωές μας σε κίνδυνο, οικονομικά, σωματικά και ψυχικά. Είναι ένας αγώνας που δίνουμε όλες μαζί, όχι μόνο ενάντια στους επίσημους εκφραστές του ρατσισμού, το Κράτος και το Κεφάλαιο, αλλά και στην βάση της κοινωνίας, στις καθημερινές κοινωνικές μας σχέσεις, εκεί όπου καλλιεργείται το έδαφος για κοινωνικές αντιλήψεις γεμάτες μίσος.
Εμείς, ως ομάδα γυναικών της Α.Π. Ροσινάντε, δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να στηρίξουμε την Ήβη. Γνωρίζουμε πως τα δικαστικά έξοδα είναι πολλά και πως χρειάζεται αδιανόητη ψυχική δύναμη στις δικαστικές αίθουσες, ώστε να πιέσει το κράτος να καταγράψει το έγκλημα ως ρατσιστικό και συγκεκριμένα τρανσφοβικό και σεξιστικό, την ίδια ώρα που η υπεράσπιση των καθαρμάτων θα την κακοποιεί για δεύτερη φορά. Η αναγνώριση των ρατσιστικών κινήτρων, είναι ό,τι σημαντικότερο έχουμε να διεκδικήσουμε ως φεμινιστικό κίνημα σε τέτοιου είδους διεκδικήσεις και η διαρκής παρουσία μας είναι απαραίτητη. Γι’ αυτό καλούμε όλες τις γυναίκες να στηρίξουν αυτόν τον αγώνα με όποιον τρόπο μπορούν.
-Αλληλεγγύη στους τρανς, τους μη δυαδικούς και τους ίντερσεξ ανθρώπους, οι ζωές τους έχουν αξία
-Πλήρης αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων τους, δικαίωση σε όλες τις διεκδικήσεις τους
-Αναγνώριση των ρατσιστικών, σεξιστικών, τρανσφοβικών και ομοφοβικών κινήτρων σε αντίστοιχες επιθέσεις από το κράτος
-Ούτε στα Χανιά, ούτε πουθενά – Τσακίζουμε τρανσφοβία και σεξισμό σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε κοινωνική σχέση
