Αυξήσεις ωραρίων, πάγωμα μισθών
Το τελευταίο διάστημα και με πρόσχημα την οικονομική κρίση, οι μαζικές απολύσεις τεχνικών από εργοτάξια και εταιρείες έχουν γίνει καθημερινή πραγματικότητα. Η ολομέτωπη επίθεση του Κεφαλαίου που έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια και μία κυβέρνηση που έχει επιδείξει το πιο σκληρό νεοφιλελεύθερο πρόσωπο πλήρως εναρμονισμένη και με το εγχώριο αστικό μπλοκ εξουσίας και με την Ε.Ε., έχει οδηγήσει σε προλεταριοποίηση το μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζομένων. Η μεγάλη πλειονότητα των μισθωτών τεχνικών είναι ένα από αυτά.
Πρωτοπόροι στις απολύσεις τόσο το μεγάλο Κεφάλαιο όσο και το μικρό. Πολλά μικρά γραφεία είτε κλείνουν και οδηγούν κόσμο στην ανεργία, είτε κάνουν περικοπές προσωπικού διότι η εργοδοσία επικαλείται ότι «δεν βγαίνει» και παράλληλα επιφυλάσσει στους «τυχερούς» εργαζόμενους που παρέμειναν στη θέση τους «δουλειά για δύο». Με άλλα λόγια, αύξηση του ωραρίου και της αποδοτικότητας με πάγωμα του μισθού. Συμμέτοχες στο κερδοσκοπικό αυτό παιχνίδι είναι και οι «σοβαρές» και μεγάλες εταιρείες. Ήδη στην μεγαλύτερη κατασκευαστική εταιρεία της χώρας, την εταιρεία «Άκτωρ», έχει προκληθεί μεγάλο κύμα απολύσεων. Ιδιαίτερο πρόβλημα εμφανίζεται στους νέους αρχιτέκτονες, όπου η πλειονότητα είναι είτε άνεργοι, είτε μόλις απολυμένοι, είτε –στην καλύτερη περίπτωση– δουλεύουν για εξευτελιστικούς μισθούς.
Η άσχημη αυτή κατάσταση απαιτεί όσο ποτέ άλλοτε την οργάνωση της αντίστασης των εργαζομένων. Ήδη το ενεργό σωματείο στον εργασιακό αυτό χώρο, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ), έχει φτάσει τα 2000 μέλη και έχει αποδείξει (με όσες αδυναμίες και αν έχει) ότι μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Απαιτείται ευρύ κάλεσμα σε όλους τους τεχνικούς (μηχανικούς, εργοδηγούς, γεωτεχνικούς, σχεδιαστές) να συμπορευτούν με το ΣΜΤ, αλλά και να δώσουν συλλογικές μάχες τόσο σε καθημερινό επίπεδο (ενάντια στην εργοδοσία) όσο και σε κεντρικό συνδικαλιστικό (ασφάλιση, οχτάωρο, συντονισμός με σωματεία άλλων κλάδων).
Βασίλης Μπέλλος