Οι 4.000 επείγουσες προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού από το 2019 ακόμα εκκρεμούν, ενώ οι νέες προσλήψεις (σύμφωνα και με τις προεκλογικές εξαγγελίες) περιορίζονται, με ανάλογους ρυθμούς, σε 6.500. Αριθμός πολύ μικρός σε σχέση με τις επαυξημένες ανάγκες, που δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε τις συνταξιοδοτήσεις και τις παραιτήσεις υγειονομικών εξαιτίας της εξαντλητικής εντατικοποίησης της εργασίας υπό δυσμενείς συνθήκες, λόγω της κραυγαλέας έλλειψης υγειονομικού προσωπικού. Τόσο στα μεγάλα νοσοκομεία, όσο και στα κέντρα υγείας της επαρχίας, γενικότερα στην πρωτοβάθμια βαθμίδα της υγείας, η λειτουργία τους επαφίεται στο φιλότιμο των εργαζομένων. Κι όμως η κυβερνητική αλητεία ενοχοποιεί τους υγειονομικούς εργαζόμενους/ες για τις παραιτήσεις, στο μοτίβο της ατομικής ευθύνης που τόσο χρησιμοποιήθηκε μέσα στην πανδημία, την ώρα που οι κυβερνητικές πολιτικές συντρίβουν μαζί με τις δομές υγείας και τους ανθρώπους που εργάζονται σ’ αυτές. Ολόκληρα κέντρα υγείας υπολειτουργούν, νοσοκομεία που εξυπηρετούν ολόκληρους νομούς και πόλεις συγχωνεύονται ή κλείνουν, σύμφωνα και με το νόμο για το «νέο ΕΣΥ», οι πραγματικοί μισθοί μειώνονται (ελέω ακρίβειας και στασιμότητας των ονομαστικών μισθών) και το ΕΣΥ, επισήμως αφήνεται να διαλυθεί μέσω της σύμπραξης με τον ιδιωτικό τομέα την στιγμή που υποχρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, σε αντίθεση με το μεγάλο κεφάλαιο της ιδιωτικής υγείας που σκανδαλωδώς ενισχύεται. Οι ελλείψεις στο ΕΚΑΒ είχε τα γνωστά αποτελέσματα των συνεχόμενων θανάτων το καλοκαίρι από αδυναμία έγκαιρης διακομιδής ασθενών σε νοσοκομεία, την επιστράτευση πυροσβεστών και στρατιωτικών στο ΕΚΑΒ, σε αντιπυρική περίοδο και για χάριν της εικόνας της τουριστικής βιομηχανίας, και την ανοιχτή και επίσημη πλέον συμμετοχή ιδιωτικών ασθενοφόρων στις υπηρεσίες διακομιδής ασθενών για τις ανάγκες του δημόσιου συστήματος υγείας. Μέσα σ’ όλη αυτήν την κατάσταση συνεχίζεται και η εργασιακή ομηρία χιλιάδων συναδέλφων/ισσων ως επικουρικών εργαζομένων παρ’ όλο που καλύπτουν πάγιες ανάγκες. Τέλος ακόμη ένα χτύπημα δέχτηκε ο τομέας που πρώτος τσακίστηκε από τα μνημόνια, η ψυχική υγεία, όπου πλέον ο έλεγχος της κρατικής γραφειοκρατίας στις δομές της γίνεται ακόμη πιο συγκεντρωτικός και ανορθολογικός, διαλύοντας τους όρους λειτουργίας δομών όπως το «18 Άνω» που συγχωνευόμενες μετατρέπονται σε ΝΠΙΔ.
Όλες οι επιλογές της ακροδεξιάς/νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης στην υγεία είναι βαθιά ταξικές σε βάρος της μεγάλης πλειονότητας του πληθυσμού και υπέρ της πριμοδότησης του ιδιωτικού κεφαλαίου, των δυνάμεων της αγοράς στον κλάδο της υγείας. Και προφανώς κανέναν και καμιά δεν πείθει το αφήγημα ότι η φοροεπιδρομή απέναντι στους ελεύθερους επαγγελματίες στοχεύει να χρηματοδοτηθεί η υγεία ή η παιδεία. Απλά πρόκειται για ακόμη μια ακόμη κυβερνητική εφαρμογή του «διαίρει και βασίλευε». Το συνδικαλιστικό-υγειονομικό κίνημα οφείλει να απαντήσει σε διαρκή βάση. Τα πενήντα χρόνια από την εξέγερση του Νοέμβρη είναι φάρος για το τι πρέπει να κάνουμε σήμερα, αλλά και να μας θυμίσει ότι η τότε εξέγερση παραμένει αδικαίωτη.
Η υπόθεση της δημόσιας υγείας είναι κοινωνική κι αφορά όλη την εργατική τάξη. Δυστυχώς οι επίσημες δομές του εργατικού κινήματος κινούνται μεταξύ μιας συμβολικής στήριξης ως το σαμποτάρισμα του αγώνα των υγειονομικών. Πρωτοβουλίες σε τοπικό επίπεδο, όπως ο αγώνας των εργαζομένων από κοινού με κατοίκους στην Κεφαλονιά, ο συντονισμός των αγροτικών γιατρών πανελλαδικά και ολόκληρων τοπικών κοινωνιών στην Κρήτη έχουν προς το παρόν αποτελέσει ανάχωμα σε συγκεκριμένες τοπικές εφαρμογές των κυβερνητικών επιταγών και της εφαρμογής του νόμου της κυβέρνησης, καταδεικνύοντας ότι αυτή δεν είναι ανίκητη. Πιάνοντας το νήμα από αυτές, συμμετέχουμε στη 48ωρη απεργία που έχει προκηρύξει η ΟΕΝΓΕ 29-30 Νοέμβρη, με την ταυτόχρονη στάση εργασίας που έχει ανακοινώσει η ΠΟΕΔΗΝ για τις 30, και την απεργιακή συγκέντρωση την ίδια μέρα στις 12 το μεσημέρι έξω από το υπουργείο υγείας.
Στηρίζουμε τα αιτήματα:
- -Διπλασιασμό των μισθών όλων των εργαζομένων στο ΕΣΥ-αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας
- -Μαζικές προσλήψεις μονίμων εργαζομένων-Μονιμοποίηση όλων των Συμβασιούχων-τουλάχιστον διπλασιασμό του αριθμού των εργαζομένων στο ΕΣΥ
- -Ένταξη στα ΒΑΕ
- -Χρηματοδότηση του Ε.Σ.Υ. στο ύψος των κοινωνικών αναγκών
- -Κατάργηση του νόμου για το «νέο Ε.Σ.Υ.»-όχι στις συγχωνεύσεις κλινικών και νοσοκομείων-Εκδίωξη των εργολαβιών
- -Όχι στη νέα αντιμεταρρύθμιση στην ψυχική υγεία
ΚΛΑΔΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ
