Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο κύμα της πανδημίας. Ακριβώς όπως είχε προβλεφθεί από υγειονομικούς και επιστήμονες ήδη από το χειμώνα. Παρά τις προειδοποιήσεις και τις εκκλήσεις, το Μάιο η κυβέρνηση είχε κηρύξει το τέρμα της πανδημίας για ακόμα μια φορά. Πού βρισκόμαστε όμως από πλευράς δεικτών; Βρισκόμαστε στα νούμερα του περσινού Νοεμβρίου από πλευράς μολύνσεων. Με τα μισά όμως τεστ σε σχέση με εκείνα τα οποία διεξάγονταν τον περασμένο Νοέμβρη. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η εξάπλωση των νέων υπο-μεταλλάξεων ΒΑ.4 και ΒΑ.5 της «Όμικρον» είναι πολύ μεγάλη μέσα στην κοινότητα και γίνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Για την ακρίβεια αυτό σημαίνει ότι από πλευράς μολύνσεων θα έχουμε τα ίδια νούμερα με τον περασμένο χειμώνα, όχι από Οκτώβρη, αλλά πολύ νωρίτερα, μέσα στο καλοκαίρι.
Η εξέλιξη της πανδημίας, από τη στιγμή που η κυβέρνηση επέλεξε για ακόμα μια φορά τη λάθος τακτική, δηλαδή τη «συνύπαρξη με τον ιό» όπως διαλαλεί και ο υπουργός καθημερινά, ακολουθεί ακριβώς το ίδιο μοτίβο με τα προηγούμενα κύματα. Η έλλειψη βασικών μέτρων προστασίας εδώ και δυο μήνες από τις μάσκες μέχρι και τη βασική ιχνηλάτηση οδήγησαν στην πρωτοφανή έκρηξη των κρουσμάτων.
Όσον αφορά το δεύτερο επιχείρημα της κυβέρνησης σχετικά με το Ε.Σ.Υ., ότι δεν πιέζεται ακόμα γι’ αυτό και δεν παίρνει μέτρα, πρόκειται για ένα ακόμα ψέμα. Γενικά η κατάσταση των νοσοκομείων και της πρωτοβάθμιας βαθμίδας υγείας αποτελεί από την έναρξη της πανδημίας το αγαπημένο πεδίο της κυβέρνησης για να ασκήσει την παραπληροφόρηση και την απαξίωσή της. Το Ε.Σ.Υ. πιεζόταν πριν την πανδημία με τις αλλεπάλληλες περικοπές κονδυλίων και απλά διαλύθηκε κατά την διάρκεια της πανδημίας. Οι ίδιοι άνθρωποι που δεν έβλεπαν θανάτους εκτός Μ.Ε.Θ., οι ίδιοι άνθρωποι που απέκρυψαν τη μελέτη στην οποία συμμετείχε ακόμη κι ο Τσιόδρας, οι ίδιοι που δήθεν εγκαινίαζαν κρεβάτια Μ.Ε.Θ. από τα οποία δεν βγήκε κανείς ζωντανός γιατί απλά δεν ήταν Μ.Ε.Θ., οι ίδιοι άνθρωποι που κράταγαν κλειστά κρεβάτια για VIP νοσηλείες, οι ίδιοι άνθρωποι έρχονται να μας πληροφορήσουν αν πιέζεται το Ε.Σ.Υ. ή όχι.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία κάθε χρόνο αποχωρούν από το Ε.Σ.Υ. πέντε χιλιάδες εργαζόμενοι/ες λόγω συνταξιοδότησης. Αυτό σημαίνει ότι κατά την διετία 2020-2022 αποχώρησαν δέκα χιλιάδες εργαζόμενοι/ες. Ουδέποτε αντικαταστάθηκαν από μόνιμους νεοπροσλαμβανόμενους/ες. Τη διετία αυτή αντιθέτως έγιναν άλλοτε εφτά, άλλοτε οχτώ και άλλοτε δέκα χιλιάδες προσλήψεις συμβασιούχων επικουρικών, ανάλογα με τις ανάγκες προπαγάνδας της κυβέρνησης. Στο σύνολο οι συμβασιούχοι, στους οποίους σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται όλο το Ε.Σ.Υ. πλέον, καθώς αποτελούν το νεότερο και πιο ενεργό κομμάτι των εργαζομένων, είναι συνολικά δεκαεπτά χιλιάδες. Ο αριθμός αυτός αναφέρεται σε όλους/ες συνολικά τους/τις συμβασιούχους από το 2014 και μετά.
Σε όλη αυτήν τη δυστοπική εργασιακή κατάσταση έρχεται να προστεθεί και η εκδικητική στάση της κυβέρνησης έναντι των ανεμβολίαστων υγειονομικών που είναι περίπου τέσσερις χιλιάδες. Αιχμάλωτοι σε μια κατάσταση που δεν βγάζει κανένα νόημα παραμένουν απλήρωτοι για περίπου ένα χρόνο, ενώ ταυτόχρονα το σύστημα στερείται τις υπηρεσίες τους. Καθώς η επωδός αντιμετώπισης της πανδημίας από την κυβέρνηση δεν είναι η ενίσχυση της Υγείας, αλλά της καταστολής και της αστυνομίας, φρόντισε να το αποδείξει απέναντι στους υγειονομικούς σε αναστολή όταν οι τελευταίοι απλά διαδήλωσαν κοντά στο πρωθυπουργικό σπίτι.
Επιπρόσθετα η μετατροπή των νοσοκομείων σε δομές υγείας της μιας νόσου οδήγησε δεκάδες χιλιάδες ασθενείς εκτός συστήματος για δυο ολόκληρα χρόνια με αποτέλεσμα τη ραγδαία επιβάρυνση της υγείας τους και πλέον την ταυτόχρονη, γι’ αυτό και μαζική, επιστροφή τους στο Ε.Σ.Υ.. Όλα τα παραπάνω δεν αφήνουν περιθώρια για παραπλάνηση και επικοινωνιακά παιχνίδια από κανέναν. Τα νοσοκομεία είναι πλέον στη χειρότερη τους κατάσταση. Όχι απλά πιέζονται από την κατακόρυφη αύξηση των νοσηλειών λόγω του νέου κύματος της πανδημίας, αλλά αδυνατούν να προσφέρουν και τις πλέον βασικές υπηρεσίες υγείας. Και μέσα σ’ αυτό το πεδίο δεν ξεχνάμε τις κυβερνητικές ορέξεις περί «νέου Ε.Σ.Υ.».
Απάντηση σε όλα τα παραπάνω μπορεί να δώσει μόνο το υγειονομικό κίνημα που από την πρώτη μέρα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή ενάντια στην καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης και στη διάλυση του Ε.Σ.Υ.. Μαζί με αλλά σωματεία και ομοσπονδίες, όπως του επισιτισμού και του τουρισμού, κλάδων των οποίων η υγεία των εργαζομένων έχει γίνει θυσία στα κέρδη, αλλά και με όλη την κοινωνία πρέπει να δυναμώσουμε τους αγώνες μας και τη δράση μας.
