Ανακοίνωση της Κλαδικής Υγείας της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε αναφορικά με την ταξική εφαρμογή των πρώτων εμβολιασμών κατά του κορωνοϊού.
Μετά από τόσους μήνες ταξικής και κατασταλτικής διαχείρισης της πανδημίας, συνεχίζοντας να βιώνουμε μια δυστοπία που μαζί με το θάνατο έφερε μια αναβίωση του σκοταδισμού, το νέο εμβόλιο έναντι του ιού ήρθε να δώσει μια ελπίδα. Όμως αφενός τα εμβόλια δεν είναι πανάκεια, δεν μπορούν από μόνα τους να δώσουν μια άμεση λύση του προβλήματος χωρίς την ανασυγκρότηση της δημόσιας υγείας από το πρωτοβάθμιο επίπεδο. Αποτελούν βασικό όπλο της λύσης, αλλά παραμένουν κομμάτι της. Όλα τα αιτήματα του υγειονομικού-εργατικού κινήματος λοιπόν παραμένουν επίκαιρα σήμερα, ακόμη και για μια ενδεχόμενη μετά-covid εποχή. Αφετέρου, όπως ακριβώς η ως τώρα διαχείριση της υγειονομικής κρίσης ήταν ταξική-κατασταλτική, έτσι και η εφαρμογή των πρώτων εμβολιασμών στην ελληνική περίπτωση είχαν σε εξωφρενικό βαθμό το στίγμα αυτής της κυβέρνησης και της βαλκανικής εκδοχής του κομματικού κράτους.
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η αλήθεια είναι πως στη περίπτωση του νέου εμβολίου έχουν γίνει ταχύτατα βήματα για την εφεύρεση και την ανάπτυξή του, που κάτι ανάλογο δεν έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν. Εν αντιθέσει με τα συμβατικά εμβόλια, τα οποία χρειάζονται μήνες για να κατασκευαστούν, τα RNA εμβόλια, αναπτύσσοντας τις εξασθενημένες μορφές του ιού, μπορούν να παραχθούν πιο γρήγορα χρησιμοποιώντας μόνο το γενετικό κώδικα του παθογόνου ιού. Από τον περασμένο Ιανουάριο είναι γνωστή η γενετική ακολουθία του SARS-CoV-2 κι αυτή η πληροφορία επέτρεψε την παραγωγή των διαγνωστικών τεστ, όπως και την έναρξη της έρευνας για ένα εμβόλιο από 90 περίπου φαρμακευτικές εταιρίες στον κόσμο.
Σκόπιμο θα ήταν να αναφέρουμε τις φάσεις παραγωγής ενός εμβολίου:
Φάση Ι: Το εμβόλιο δοκιμάζεται σε έναν περιορισμένο αριθμό υγειών ατόμων, τα οποία βρίσκονται υπό στενή ιατρική παρακολούθηση. Δοκιμάζεται για σύντομο χρονικό διάστημα και εκτιμάται το πόσο ασφαλές είναι το εμβόλιο και το κατά πόσο έχει ανεπιθύμητες ενέργειες.
Φάση ΙΙ: Οι μελέτες συνεχίζονται σε μεγαλύτερη ομάδα ατόμων. Ελέγχεται η αποτελεσματικότητα του προϊόντος και γίνεται καθορισμός της βέλτιστης δοσολογίας. Αυτή η φάση είναι συνήθως συγκριτική: υπάρχουν δύο ομάδες αναφοράς, η μία λαμβάνει ένα εικονικό εμβόλιο (placebo) και η άλλη το υπό δοκιμή εμβόλιο.
Φάση ΙΙΙ: Στη συνέχεια γίνεται μελέτη σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων, ο σκοπός είναι πάλι η σύγκριση της ανοσοποιητικής αποτελεσματικότητας του εμβολίου με ένα placebo σκεύασμα. Μόλις τελειώσουν με επιτυχία οι παραπάνω φάσεις, συλλέγονται τα δεδομένα που έχουν παραχθεί και διαμορφώνεται ένα αποτέλεσμα το οποίο δίνεται στις δημόσιες αρχές υγείας και εκδίδεται η άδεια κυκλοφορίας του εμβολίου. Αυτές οι φάσεις έχουν ολοκληρωθεί για το εμβόλιο έναντι του covid-19.
Υπάρχει και μια τέταρτη φάση, αυτή αφού το εμβόλιο κυκλοφορήσει, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις φαρμακευτικές ουσίες κάθε είδους. Εν προκειμένω για το εμβόλιο έναντι του κορωνoϊού οι πρώτες δόσεις ευρείας εφαρμογής προβλέπονταν για τους υγειονομικούς εργαζόμενους της πρώτης γραμμής αντιμετώπισης της πανδημίας. Όμως στην ελληνική περίπτωση είχαμε μια διαφοροποίηση. Η τέταρτη φάση προέβλεπε τη χορήγηση του εμβολίου στους αρίστους των αρίστων, δηλαδή στη νεοδημοκρατική νομεκλατούρα, τους υπουργούς/υφυπουργούς, γενικούς γραμματείς υπουργείων, γραμματείς των τοπικών οργανώσεων της Ν.Δ., κοινώς τα υψηλά ιστάμενα κυβερνητικά στελέχη και κομματόσκυλα. Έτσι ερμηνεύεται και η σπουδή της ελληνικής αστυνομίας να συνοδεύει και να φυλάει αυτές τις πρώτες δόσεις κατά τη μεταφορά τους στα κέντρα αναφοράς του κορωνoϊού στην Αττική. Ως βαθιά ταξικός θεσμός η αστυνομία έπρεπε να προστατεύσει τα σκευάσματα που προορίζονταν για τους γαλάζιους γαλαζοαίματους. Αφού λοιπόν μετά τις κυβερνητικές τυμπανοκρουσίες για εκατομμύρια ή 150.000 δόσεις, αυτές περιορίστηκαν σε 9.750, δεν απέμενε παρά η χρήση τους σε όσους αγωνίζονται τόσους μήνες για την υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας.
Πέρα από το φαιδρό και το γελοίο του πράγματος, αυτή η ξιπασιά συνάδει πλήρως με τα ως τώρα πεπραγμένα της κυβέρνησης, της αισθητικής και της ηθικής της. Ο αγώνας για να πέσει από το εργατικό κίνημα είναι μακρύς αλλά αναγκαίος.
