Το πολυδιαφημιζόμενο σχέδιο για την ανάκτηση της «τρωθείσας ανταγωνιστικότητας της Εμπορικής Τράπεζας» μπαίνει σε εφαρμογή. Πρόκειται για ένα σχέδιο που εισάγει τους τραπεζοϋπάλληλους σε μια νέα εργασιακή πραγματικότητα και ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για το χτύπημα θεμελιωδών δικαιωμάτων σε ευρύτερους εργασιακούς τομείς.
Η Εμορική καταφέρνει, με σειρά εκχωρήσεων από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μέσα σε διάστημα 6 ετών (2000 – 2006), να ξεπουληθεί στη γαλλική πολυεθνική Credit Agricole (κατέχει σήμερα το 82% των μετοχών), η οποία σε χρόνο ρεκόρ αμφισβητεί βασικά εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στην πράξη, με το επιχείρημα της βελτίωσης της παραγωγικότητας.
Αποτέλεσμα της γαλλικής τακτικής ήταν η κατασπατάληση βασικών πόρων του ομίλου, η «εθελούσια» έξοδος εκατοντάδων εργαζομένων, οι μειώσεις μισθών, η εντατικοποίηση της δουλειάς, η τοποθέτηση καμερών για την παρακολούθηση των εργαζομένων, οι απλήρωτες υπερωρίες, η πρόσληψη νέων εργαζομένων κάτω από «ειδικό« καθεστώς, κατά παράβαση συμβάσεων και κατοχυρωμένων εργασιακών σχέσεων.
Το μοντέλο που ανακοίνωσε στις 26 του Ιούνη η διοίκηση της Εμπορικής, δια στόματος Α.Strub, έχει ως στόχο να εισάγει την τράπεζα στο «νέο οικονομικό περιβάλλον», δηλαδή στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται στο χώρο των τραπεζικών καρτέλ την περίοδο της κρίσης. Τα αποτελέσματα των καινούριων μέτρων που θα κληθούν να πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι και οι καταθέτες είναι:
Μείωση του προσωπικού κατά 1.500 θέσεις εργασίας, κλείσιμο 57 καταστημάτων σε όλη τη χώρα και μείωση του γενικού και διοικητικού κόστους κατά 21%.
Ισχυρό χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις με το νέο σύστημα αξιολόγησης, το οποίο ρίχνει ουσιαστικά την ευθύνη για την γενικότερη πορεία της τράπεζας στους ίδιους τους εργαζόμενους, συνδέοντάς τους ευθέως με την παραγωγικότητα και την κερδοφορία της επιχείρησης και δείχνοντάς τους κάπου στο βάθος την πόρτα της «εθελούσιας»…απόλυσης.
Οι εξελίξεις στο χώρο των τραπεζών έχουν ήδη προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις των εργαζομένων. Οι τραπεζίτες φαίνεται πως πάνε για σκληρό πόκερ, μετά την άρνησή τους να προσέλθουν στη συνάντηση με την ΟΤΟΕ. Η διοίκηση της ομοσπονδίας αδρανεί στην πιο κρίσιμη στιγμή για όλο τον κλάδο, με την αμυντική της στάση και την αδυναμία της να οργανώσει τον αγώνα, να ενημερώσει και προετοιμάσει τους εργαζόμενους στην κατεύθυνση της ανατροπής των νέων μέτρων της Εμπορικής και της ακύρωσης όποιας προσπάθειας επιβολής εργασικού μεσαίωνα στον κλάδο.
Ειρήνη Τσίλα