Η εξέγερση του Νοέμβρη εγγράφεται σε μια πλούσια παράδοση άρνησης των κοινωνιών, να συμφιλιωθούν με τη φτώχεια, την καταστολή, την αντίδραση και τον πόλεμο που τους προτείνει η εξουσία ως μοναδικό τρόπο για να ζουν.
Σήμερα, με πιο ζωτικό τρόπο, είμαστε υποχρεωμένοι και υποχρεωμένες να αμφισβητήσουμε τον κόσμο στον οποίον ζούμε για να σταθούμε όρθιοι και όρθιες. Έναν κόσμο ο οποίος παρακολουθεί εδώ και 13 μήνες με μερική συγκατάβαση τη μεγαλύτερη γενοκτονία που έχει πραγματοποιηθεί στον πλανήτη μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όπου ακροδεξιοί και φασίστες ηγέτες καταλαμβάνουν την εξουσία ή κερδίζουν έδαφος σε όλον τον δυτικό κόσμο. Όπου ανερχόμενοι αυταρχισμοί και νεο-αντιδραστικές αντιλήψεις αμφισβητούν ευθέως όλο το ουμανιστικό απόθεμα που δημιούργησε η ανθρωπότητα τους τελευταίους δύο αιώνες. Έναν κόσμο όπου εδώ και μισό αιώνα σχεδόν πια, οι ανισότητες διευρύνονται σταθερά και η εκμετάλλευση εντείνεται διαρκώς, συντρίβοντας οριστικά το αφήγημα ενός καπιταλισμού που τείνει προς την μερική εξίσωση και την αφθονία. Έναν κόσμο που κινδυνεύει με ολική καταστροφή από τις επιδράσεις που έχει στο περιβάλλον και το κλίμα η ανάπτυξη με σκοπό το κέρδος.
Σε αυτόν τον κόσμο η υπεράσπιση των εξεγέρσεων και του αξιακού τους φορτίου, η υπεράσπιση της ιδέας ότι αμφισβητούμε την τάξη πραγμάτων και θέλουμε να την ανατρέψουμε στο όνομα της ισότητας με ελευθερία, είναι όρος επιβίωσης της ανθρωπότητας.
Πενήντα ένα χρόνια μετά τη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου, όλο το συνειδησιακό και υλικό οπλοστάσιο της Χούντας έχει βγει από την αποθήκη, βρίσκεται στα χέρια του Κράτους και στρέφεται εναντίον μας. Γενικευμένη φτώχεια, αντιδραστικό ιδεολογικό πλαίσιο, πλήρης εξαφάνιση συλλογικών δικαιωμάτων, κλειστά οικονομικά κυκλώματα εξάρτησης της κοινωνίας, καταστολή, εθνικισμός, ανοιχτή συμμαχία με τις πιο βάρβαρες δολοφονικές μηχανές του πλανήτη.
Η δεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει οξυμένη την πολιτική που άσκησε πριν από αυτήν η αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ: Μείωση του πραγματικού εργατικού εισοδήματος, ιδιωτικοποίηση όλων των βασικών κοινωνικών υπηρεσιών και οικονομικών δομών (ενέργεια, υγεία, μεταφορές, παιδεία, νερό), στρατηγική συμμαχία με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ. Τίποτα από όλα αυτά δεν έπαψε να είναι η σταθερή πολιτική του ελληνικού κράτους εδώ και μια δεκαετία, ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά.
Απέναντι σε αυτή τη συνθήκη, η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε, αναφέρεται στην ανάγκη ανασυγκρότησης των κινηματικών και ταξικών οργανώσεων, το οποίο να αναφέρεται στην οικονομική ισότητα, την κοινωνική ελευθερία, την αντίσταση στη μιλιταριστική και εθνικιστική βαρβαρότητα και τον πόλεμο και την ανάσχεση της περιβαλλοντικής καταστροφής που δημιουργεί ο καπιταλισμός.
Απέναντι στην πολλαπλή βαρβαρότητα που γεννά ο καπιταλισμός, η οργάνωση των εργαζομένων μπορεί να γίνει το κύτταρο που αμφισβητεί την κυριαρχία των αντιδραστικών και των δολοφόνων και να γεννήσει ξανά εξεγέρσεις που θα γκρεμίσουν τα κάστρα των δήμιων.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε καλεί στην πορεία μνήμης για την εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 15:00 στην πλατεία Κλαυθμώνος, με κατεύθυνση στην πρεσβεία του Ισραήλ
- Η πάλη ενάντια στην εξουσία και την εκμετάλλευση είναι πάντα δίκαιη
- Οργάνωση και αγώνας για ισότητα, ελευθερία, ειρήνη ανάμεσα στους λαούς
- Οργάνωση και αγώνας για αυξήσεις στους μισθούς, μείωση του χρόνου εργασίας, συλλογικές συμβάσεις
- Ανυποχώρητα στο πλευρό των μεταναστών/ριών και των προσφύγων, ενάντια στον ρατσισμό, τον φασισμό, τον εθνικισμό
- Λευτεριά στην Παλαιστίνη – Να συντρίψουμε τη στρατηγική συμμαχία του ελληνικού κράτους με το κράτος του Ισραήλ
