«Καμία εκπαίδευση, καμία διαπαιδαγώγηση, καμία λογοκρισία ακόμα, δεν μπορεί να διασφαλίσει την ησυχία του Κράτους. Θα του χρειάζεται πάντα και μια αστυνομία», έγραφε ο Μ. Μπακούνιν 153 χρόνια πριν. Η κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και η κοινωνική εξέγερση που ακολούθησε 16 χρόνια πριν, θα υπενθυμίζουν πάντοτε πως Κράτος και Κεφάλαιο δεν έπαψαν στιγμή να φοβούνται όλα όσα σημαίνει ο Δεκέμβρης του 2008 μαζί με όσα μπορούν να αφυπνήσουν τα ταξικά ένστικτα. 16 χρόνια από τη νύχτα της 6ης Δεκέμβρη 2008, όταν οι ειδικοί φρουροί Κορκονέας και Σαραλιώτης άφησαν το αστυνομικό τους αμάξι, κατευθύνθηκαν προς τη γωνία Τζαβέλλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια και πυροβόλησαν εν ψυχρώ προς μια παρέα μαθητών, σκοτώνοντας τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.
Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, ο Κώστας Φραγκούλης, ο Νίκος Σαμπάνης, ο Κώστας Μανιουδάκης, ο Ζακ Κωστόπουλος, ο Βασίλης Μάγγος, δολοφονημένοι όλοι τους επίσης από τους ένστολους μπράβους του Κράτους, έρχονται να μας θυμίσουν ότι η καταστολή παραμένει στο τέλος της ημέρας ο βασικός πυλώνας οποιουδήποτε συστήματος υπερασπίζεται τον καπιταλισμό.
Ο Δεκέμβρης κατάφερε και μπόλιασε την ελληνική κοινωνία με τις ιδέες της οριζόντιας οργάνωσης, της οικονομικής δημοκρατίας, της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας από την επιτήρηση και την επικύρωση των αρχόντων και αποτελώντας υπόδειγμα για τις εξεγέρσεις των επόμενων χρόνων απέναντι στην επιθετικότητα του Κεφαλαίου σε κρίση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, συγκρότησε έναν σύγχρονο κοινωνικό διαφωτισμό.
Ωστόσο η παρούσα περίοδος που διανύουμε είναι μία περίοδος όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων και σχεδόν πλήρους επιβολής του Κεφαλαίου στην τάξη μας. Το Κράτος και το Κεφάλαιο βασανίζουν, βιάζουν και δολοφονούν, με τους εντατικούς όρους δουλειάς, την μισθωτή σκλαβιά. Δολοφονούν στα σύνορα, στα ΑΤ, στο δρόμο και στα τρένα. Οι μηχανισμοί καταστολής του σήμερα, στο πλαίσιο πολλαπλών πολεμικών μετώπων και όξυνσης των ανταγωνισμών του Κεφαλαίου, είναι πάντα παρόντες και πολύ εντονότεροι, όχι μόνο στο δρόμο αλλά φέρνοντας μας αντιμέτωπους με συνδικαλιστικές διώξεις, τηλεεργασία, αναδιάρθωση του ποινικού κώδικα, πολιτικές διώξεις, όπως αυτή του Ν. Ρωμανού, και όλα εκείνα που έχουν ως στόχο την πειθάρχηση.
Όπως τότε έτσι και τώρα η καταστολή και η φτώχεια δεν είναι ζήτημα κυβέρνησης αλλά Κράτους το οποίο οπλίζεται και εδραιώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο απέναντι στις αντιστάσεις της εργατικής τάξης. Η επίκληση, λοιπόν, στην προοπτική της κυβερνητικής αλλαγής ή της ωρίμανσης των συνθηκών έχει στόχο να κάμψει τις αντιστάσεις και να αμαυρώσει την αυθόρμητη αντίδραση της κοινωνίας απέναντι στην αδικία.
Δεν θα τους αφήσουμε! Η εξέγερση σήμερα και πάντα, θα υψώνεται απέναντι στην αντιδραστική φαντασίωση ότι οι κοινωνίες μπορεί να πάψουν να κινούνται.
Με όπλα την αλληλεγγύη, την οριζόντια οργάνωση, την δικαιοσύνη, την προστασία της ζωής μας, της ζωής της τάξης μας, της ζωής της ανθρωπότητας, τιμάμε τον Δεκέμβρη του 2008 και κοιτάζουμε στο μέλλον αυτούς που έρχονται.
-Οργάνωση κι αγώνας ενάντια στο Κεφάλαιο, το Κράτος, τον εθνικισμό, τον φασισμό, τον ρατσισμό και τον σεξισμό, ενάντια σε κάθε κοινωνικό διαχωρισμό. Σε όλους τους εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους σε όλες τις γειτονιές.
-Οργάνωση κι αγώνας για ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη, δημιουργία και ζωή αλληλέγγυα, χωρίς τάξεις, μπάτσους και αφέντες. Σε όλους τους εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους σε όλες τις γειτονιές.
Στηρίζουμε τις αντικρατικές/αντικατασταλτικές πορείες αύριο 6/12, στις 12:00 και 18:00 η ώρα αντίστοιχα.
Αθήνα: Προπύλαια.
Θεσσαλονική: Καμάρα.
Πάτρα: Παράρτημα.
Αναρτήθηκε σεΚείμενα αποφάσεων Ροσινάντε