Τον περασμένο Ιούνιο, εν μέσω της ταξικής εξέγερσης που είχε ξεσπάσει στην Τουρκία, ο 15χρονος Μπερκίν Ελβάν τραυματίζεται στο κεφάλι με κροτίδα από αστυνομικούς και οδηγείται στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση. Εννιά μήνες μετά, ο 15χρονος έφυγε από την ζωή και στην Τουρκία οι μνήμες της εξέγερσης της Πλατείας Ταξίμ ξυπνάνε εκ νέου καθώς χιλιάδες διαδηλωτές βγαίνουν και πάλι στον δρόμο.
Οι ομοιότητες με την κρατική δολοφονία του Αλεξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβρη του 2008 είναι προφανείς και καθόλου τυχαίες. Είναι άλλωστε το ίδιο σύστημα που δολοφόνησε τους δύο έφηβους, το ίδιο σύστημα που δύο μήνες μετά το χτύπημα στον Μπερκίν δολοφόνησε τον 18χρονο Θανάση Καναούτη στην Αθήνα, το ίδιο σύστημα που μεθόδευσε την φασιστική δολοφονία του 19χρονου αντιφασίστα Κλεμάν Μερίκ στην Γαλλία. Είναι το ίδιο σύστημα που έχει δολοφονήσει άπειρους ανθρώπους στην Ελλάδα, στην Τουρκία και σε όλο τον κόσμο. Και είναι η εργατική ενότητα και η διεθνιστική αλληλεγγύη που οφείλουν να ενεργοποιηθούν από το παγκόσμιο προλεταριάτο ώστε να τσακίσουν αυτό το σύστημα, που υπάρχει για να καταστρέφει και να αφαιρεί ζωές.
Την Τετάρτη το απόγευμα, στις 20:00, Τούρκοι και Κούρδοι σύντροφοι καλούν σε πολιτικό μνημόσυνο στη μνήμη του 15χρονου Μπερκίν Ελβάν, νεκρού από σφαίρα αστυνομικού, μπροστά στο μνημείο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Μεσολογγίου και Τζαβέλα στα Εξάρχεια. Οφείλουμε να είμαστε εκεί. Και οφείλουμε να είμαστε εκεί για πολλούς λόγους… Επειδή όπως το Κεφάλαιο έτσι και οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Επειδή τα μόνα σύνορα είναι ταξικά. Επειδή αυτός ο κόσμος αφαιρεί ζωές κάθε μέρα και είναι χρέος όλων μας να χτίσουμε έναν άλλο κόσμο, βασισμένο στην ισότητα, την ελευθερία και την αλληλεγγύη, μακριά από επίπλαστους διαχωρισμούς. Για όλους αυτούς τους λόγους ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα των ταξικών αδερφών μας και προσπαθούμε με όποιο τρόπο μας αναλογεί να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους εξεγερμένους από την Τουρκία.
Συγκέντρωση στο μνημείο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια, Μεσολλογίου και Τζαβέλλα, στις 20:00.