Ανακοίνωση της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε για την 43η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου
Σαραντατρία χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στην ίδια θέση και αντιμέτωπη με την ίδια ακριβώς πρόκληση: Καλείται να θυμίσει ότι σε πείσμα κάθε φαινομενικής ακινησίας και συναίνεσης που υπηρετεί την εξουσία, η συλλογική δύναμη των καταπιεσμένων παραμένει αυτή η απρόβλεπτη και ανεξέλεγκτη κινητήρια δύναμη που δημιουργεί ρωγμές στα καθεστώτα, κατακρημνίζει κάθε εξουσία, όσο ισχυρή κι ακλόνητη αν δείχνει.
Η εξέγερση του Νοέμβρη υπήρξε μια από αυτές τις μεγαλειώδεις στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας, που οι κοινωνίες γίνονται οι ίδιες το υποκείμενό τους, παραβιάζοντας βεβαιότητες και κανόνες και ξεπερνώντας μηχανισμούς και γραφειοκρατίες. Τον Νοέμβρη επιχείρησαν να τον συκοφαντήσουν οι κομματικοί μηχανισμοί όταν ξέσπασε, δοκίμασε να τον ενσωματώσει η αστική δημοκρατία κατά τα πρώτα χρόνια της «μεταπολίτευσης», προσπάθησε να τον καταστείλει ξανά και ξανά το Κράτος, αποπειράθηκαν να τον οικειοποιηθούν διάφοροι όψιμοι «εκφραστές» του, μέσα στον διάβα των δεκαετιών. Αν όλοι αυτοί απέτυχαν, είναι γιατί αυτή είναι ακριβώς η κύρια ιδιότητα των ελευθεριακών εξεγέρσεων, που κάνουν τη γη να γυρίζει και τον κόσμο να προχωρά: να νικούν τις συκοφαντίες, να αποφεύγουν την ενσωμάτωση, να αντέχουν την καταστολή, να ξεπερνούν τις προσπάθειες οικειοποίησης. Ο Νοέμβρης παραμένει για γενιές ανθρώπων, το σύμβολο της ανυπακοής, της εξέγερσης, το σύμβολο κάθε καινούριας μάχης που δίνει η κοινωνία σε πείσμα των καιρών και των κυρίαρχων.
Σαραντατρία χρόνια μετά, αν η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με μία ολοένα και εντεινόμενη φτώχεια, ανεργία, υποχώρηση των δικαιωμάτων της, σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, είναι επίσης επειδή εγκατέλειψε την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και την παρέδωσε ασύνετα σε πολιτικούς και «σωτήρες».
Η εποχή της αυταπάτης τελείωσε και τελείωσε σκληρά. Πρόλαβε όμως πρώτα να εξαντλήσει όλα τα αποθέματα της κοινωνικής κίνησης που ζήσαμε στον ελλαδικό χώρο τα τέσσερα πρώτα χρόνια της κρίσης. Πρόλαβε να προσφέρει στο Κεφάλαιο τη δυνατότητα να πετύχει μερικές νίκες που είναι αμφίβολο αν θα τις κατόρθωνε, χωρίς τη συνεισφορά μιας κυβέρνησης, στον κόρφο της οποίας είχε προηγούμενα αποκοιμηθεί η κοινωνική αντιπολίτευση.
Τα προχθεσινά γεγονότα, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να απαγορεύει διαδηλώσεις, να θυροκολλεί την απαγόρευση στα γραφεία των οργανώσεων και τελικά να επιτίθεται για πολλοστή φορά στους διαδηλωτές με κλομπ, δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου – λάμψης, επιβεβαιώνουν τη σταθερή εναντίωση κάθε κυβέρνησης και κάθε Κράτους προς την κοινωνία, ακόμα κι όταν αυτή δε διάγει μέρες δόξας.
Κι όμως η κοινωνική κίνηση παραμένει ζωντανή: την είδαμε να εκτυλίσσεται στο κίνημα της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, τη βλέπουμε να ανασαίνει με καλάμι στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες που δημιουργούν μικρούς παφλασμούς στη νηνεμία που απαιτεί το Κεφάλαιο.
Η κίνηση αυτή έχει όλη την ελευθεριακή ευαισθησία του Νοέμβρη. Χρειαζόμαστε να της προσθέσουμε την κοινωνική οργάνωση σε κάθε χώρο καταπίεσης, στη δουλειά, στις γειτονιές, στις σχολές και στα σχολεία και τη συνείδηση της ανάγκης για ανεξάρτητη κοινωνική δράση χωρίς αυταπάτες για τη μεταρρύθμιση του Κεφαλαίου και τις καλές προθέσεις όσων την επικαλούνται.
Να οργανώσουμε από σήμερα τις αντιστάσεις μας, απέναντι στην επισφάλεια, τη φτώχεια, την αυθαιρεσία του Κεφαλαίου και των εργοδοτών, την καταστολή, τον ρατσισμό και τον φασισμό, ώστε το επόμενο ξέσπασμα να μας βρει πιο έτοιμους να νικήσουμε.
Τιμάμε την εξέγερση του Νοέμβρη, χτίζουμε την ελευθεριακή οργάνωση των κοινωνικών αντιστάσεων.
Προσυγκέντρωση της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε, 14.30 στην πλ. Κλαυθμώνος
