Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, η στιγμή του λιντσαρίσματος, η στάση των μπάτσων, όσων βρίσκονταν εκεί και φώναζαν: «Δώστε του κι άλλο», η στάση του κράτους, η υποταγή των ΜΜΕ στην ανάδυση των πιο αντιδραστικών ενστίκτων, οι φασιστικές φωνές που ζητούσαν αίμα, συνέθεσαν μία κατάσταση που έχει τόση δύναμη ώστε και οι πιο φωτεινοί άνθρωποι να γονατίσουν μπροστά στο τέρας. Δύο χρόνια τώρα, ο κόσμος που επιδιώκει κάθε στιγμή της ζωής του να ισοπεδώσει αυτό το ασήμαντο και σκληρό συναίσθημα του ανταγωνισμού και της κορύφωσής του, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, παλεύει όχι μόνο να κρατήσει ψηλά την μνήμη του Ζακ, όχι μονάχα να δει την δικαίωσή του στην δίκη, αλλά να υπερασπιστεί όσο γίνεται περισσότερο την ζωή και την ελευθερία, ασφυκτιώντας σε καιρούς απόλυτα σκοτεινούς.
Ζούμε σε μία περίοδο που το έδαφος για αντίστοιχες φασιστικές πράξεις δεν καλλιεργείται απλά. Αντίθετα, έχουν φυτρώσει ζιζάνια έτοιμα να τραβήξουν μέσα στο έδαφος αυτούς που περπατούν ξυπόλυτοι πάνω του. Η κρατική θανατοπολιτική για την πανδημία αφήνει στο έλεος της τις φτωχές ευπαθείς ομάδες, λειτουργώντας ως ασπίδα προστασίας στους λίγους κεφαλαιούχους να σώσουν το τομάρι τους. Η κρατική θανατοπολιτική για τους πρόσφυγες χτίζει αδιάκοπα ολοκληρωτικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, παραβιάζοντας κάθε ανθρωπιστική συνθήκη που ακολούθησε το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το πρόσωπο του Ζακ, του ανθρώπου που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ και εντελώς απρόκλητα, καθρεφτίζεται σήμερα στα πρόσωπα αυτών των κατατρεγμένων και γονατισμένων ανθρώπων. Στον πυρήνα αυτών των θανατοπολιτικών ζει ο φασισμός και οι ιδεολογίες που παράγουν, γεννούν καινούργιους κοσμηματοπώληδες, μεσίτες και μπάτσους.
Τα κοινωνικά κινήματα, τα οποία αποτελούνται από κοινωνικά καταπιεσμένες ομάδες, έχουν ανάγκη να αρνηθούν στο σύνολό τους την κυρίαρχη ιδεολογία της αδιαφορίας μπροστά στις κραυγές δυστυχίας, τις δικές τους και των υπόλοιπων αδύναμων, να φορέσουν τα παπούτσια της οργάνωσης ώστε να μην είναι πια ξυπόλυτοι και με μοναδικό όπλο την αλληλεγγύη να προστατέψουν τους Ζακ και τις Zackie αυτού του κόσμου, αυτούς/ες που είναι ακόμη ζωντανοί/ες, αλλά οι ζωές τους βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο. Καλούμε, λοιπόν, όλους εκείνους που δεν ξεχωρίζουν τους ανθρώπους σε κανονικούς και διαφορετικούς, που αρνούνται τον εκφασισμό της κοινωνίας, που διεκδικούν να σταματήσει η εξουσία του Κράτους και του Κεφαλαίου, η εξουσία της πατριαρχίας, της φοβίας ενάντια στους λοατκι+ ανθρώπους, του ρατσισμού και του μίσους, να ενώσουν τις δυνάμεις τους ώστε να ξημερώσουν νέες πολύχρωμες ημέρες που θα λάμψουν μέσα στο διάχυτο σκοτάδι του θανάτου.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε καλεί στην πορεία για τα δύο χρόνια από την βάναυση δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου την Κυριακή 20/9 στις 18.00 στην Γλαδστώνος, στηρίζοντας το κάλεσμα της «Ανοιχτής συνέλευσης για τον Ζακ/Zackie», για να πλημμυρίσουμε τους δρόμους του αγώνα για απόλυτη ελευθερία, απόλυτη ισότητα, απόλυτη δικαιοσύνη για όλους τους Ζακ και όλες τις Ζackie αυτού του κόσμου.
-Καμία, κανείς και τίποτα μόν@ του απέναντι στον κρατικό φασισμό.
-Αλληλεγγύη σε κάθε ταυτότητα που στοχοποιείται από την αστυνομία, το Κράτος και τους φασίστες.
-Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε τους δολοφόνους του Ζακ Κωστόπουλου.
-Nα καταδικαστούν για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως όλοι οι δολοφόνοι του στην δίκη στις 21 Οκτώβρη
