Η εφετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη στην καρδιά μιας διαρκούς επιθετικής κρίσης του Κεφαλαίου, που μετρά ήδη 16 χρόνια. Σε όλο αυτό το διάστημα, νόμοι εργασιακής απορρύθμισης, μείωσης του εισοδήματος, περιορισμού των δικαιωμάτων και του ελεύθερου χρόνου, βρέθηκαν απέναντι σε μαζικότατες απεργίες, διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις υπεράσπισης όσων οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες κατέκτησαν σε δεκαετίες ταξικών αγώνων.
Τα τελευταία δύο χρόνια, το ξεκίνημα ενός ακόμα φονικού πολέμου, στον οποίον εργάτες σκοτώνονται και φτωχοί άνθρωποι φτωχαίνουν κι άλλο για χάρη των αφεντικών, το Κεφάλαιο επιχειρεί να μετακυλήσει την ενεργειακή κρίση στις πλάτες μας, αυξάνοντας κατακόρυφα το κόστος ζωής σε όλη την Ευρώπη και μειώνοντας επιθετικά το εργατικό εισόδημα.
Σε όλον τον κόσμο, από την πανδημία και μετά, η διάλυση της δημόσιας υγείας από τις πολιτικές του Κεφαλαίου οδήγησε σε αύξηση των ανισοτήτων και χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι για μαζική περιστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων. Ωστόσο, οι πολιτικές αυτές δεν μένουν αναπάντητες: στη Γαλλία, η απόπειρα του Κεφαλαίου να απορρυθμίσει επιπλέον το συνταξιοδοτικό σύστημα, προκάλεσε τη μεγαλύτερη κοινωνική εξέγερση από την εποχή του Μάη του ’68.
Στην Ελλάδα, οι πολιτικές αυτές ασκούνται από μια ακροδεξιά κυβέρνηση, η οποία έχει επιτεθεί σε όλα τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, έχει θέσει τον συνδικαλισμό υπό κρατική επιτήρηση, έχει ουσιαστικά θέσει την απεργία εκτός νόμου και έχει διαλύσει κάθε δημόσια υποδομή, στην υγεία, στην παιδεία, στις μεταφορές, στα δίκτυα, στην ενέργεια.
Η πολιτική αυτή, που πίσω από άνευ σημασίας φωνές ασκείται με τη συναίνεση της αντιπολίτευσης στο οικονομικό πεδίο, εκμεταλλεύεται την ανεκδιήγητη ανυπαρξία της ΓΣΕΕ, η οποία όχι μόνο δεν έχει οργανώσει την παραμικρή απάντηση, αλλά έχει επί της ουσίας σαμποτάρει κάθε κλαδική και εργατική κινητοποίηση.
Σε αυτό το σκηνικό, το τελευταίο που έχουμε να περιμένουμε οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι, οι άνεργες και οι άνεργοι, είναι να υπάρξει οποιαδήπτε βελτίωση της ζωή μας μέσα από τις εκλογές. Οι εκλογικές αυταπάτες υπήρξαν την τελευταία δεκαετία ο βασικός αγωγός εκτόνωσης των κοινωνικών αγώνων, που άνοιξε τον δρόμο για τις πιο σκληρές αντεργατικές μεταρρυθμίσεις.
Αυτό που χρειάζεται, είναι καμία αναμονή, καμία αυταπάτη για τις εκλογές. Αγωνιστική κλιμάκωση και δημιουργία εργασιακών και απεργιακών επιτροπών σε κάθε χώρο δουλειάς, που θα προετοιμάσει τη Γενική Απεργία, ανεξάρτητα από προεκλογικές, μετεκλογικές και κυβερνητικές εξελίξεις.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε καλεί σε μαζική συμμετοχή στις απεργιακές εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς, και καλεί στα Προπύλαια στις 11 πμ.
-Συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς στο ύψος των αναγκών μας και αποφασιστική μείωση του χρόνου εργασίας
-Κοινωνικοποίηση των δημόσιων αγαθών, δικτύων και
-Καμία αναμονή, καμία αυταπάτη για τις εκλογές
-Εργασιακές και απεργιακές επιτροπές σε κάθε χώρο δουλειάς- Αγωνιστική κλιμάκωση για την Γενική Απεργία
-Κανένας πόλεμος ανάμεσα στους λαούς, καμιά ειρήνη ανάμεσα στις τάξεις
