Καινούργιο φρούτο στους όρους εργασίας της Infoassist, το σύστημα «αφαιρώ το κατούρημα από το μισθό σας». Με συστηματικές μισθολογικές παρακρατήσεις από αργοπορίες λεπτών και δήθεν επικοινωνιακά τερτίπια του στυλ «επαγγελματισμός, ο πελάτης θέλει αποτελέσματα, θα γίνει αξιολόγηση και ρίχνετε την παραγωγικότητα», η εταιρία είπε να φάει κι άλλα φράγκα από το ήδη χαμηλόμισθο προσωπικό της. Το γεγονός ότι σε κάθε μας βάρδια καθόμαστε τουλάχιστον ένα μισάωρο παραπάνω (ορισμένο, θέλαμε να πιστεύουμε, ως υπερωρία) δεν παίζει κάποιο ρόλο για τα αφεντικά της INF(o)ASSIST, αφού ποτέ τους δεν έχουν καταβάλλει υπερωρίες σε συνάδελφο, με την σταθερή δικαιολογία της οικειοθελούς παραπάνω εργασίας και των κινήτρων bonus. Παρόλα αυτά οι κρατήσεις μισθών και το «φιλικό» κλίμα συνεχίζονται με εξαγγελίες για περαιτέρω μείωση του προσωπικού και απολύσεις στο τέλος του μήνα για όσους δεν συμμορφωθούν με τις νόρμες και την «αγγλικού τύπου» προσέλευση στην δουλειά.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι μάσκες της αμοιβαίας συνεργασίας πέφτουν όταν κάποιος από εμάς τολμήσει να διαμαρτυρηθεί για το μισθολογικό και εργασιακό καθεστώς εκεί μέσα. Ακόμα και ο πιο «αθώος» συνάδελφος καταλαβαίνει ότι τα επιδερμικά συνεργάσιμα αφεντικά του δεν είναι πρέσβεις καλής θελήσεως, αλλά διαχειριστές ανθρωπίνου δυναμικού με πυξίδα την κερδοσκοπία, κατά συνέπεια και αδίστακτοι όταν η τσέπη τους δεν γεμίσει. Χαρακτηριστική φράση, το «δεν φεύγουμε από εδώ αν δεν κάνουμε αίτηση», που αποτελεί μια πικρή πραγματικότητα της πόσης άμισθης δουλειάς παρέχουμε στην εταιρία, εγκλωβισμένοι στον χώρο εργασίας, προκειμένου να μην «πέσουμε» σε σχέση με τον μηνιαίο ελάχιστο στόχο, προκειμένου απλά να μην απολυθούμε. Κάποιοι, το δικαίωμα στην εργασία το κατακτούν ακόμα με πολύ ιδρώτα και κόπο στον σύγχρονο κόσμο της δουλειάς, όπως το κατέκτησαν και οι εργατικοί αγώνες του παρελθόντος. Ειρωνεία!
Δεν τους χαρίζουμε ούτε φράγκο! Αν τολμήσουν να εφαρμόσουν αυτές τις δήθεν εξαγγελίες τρομοκράτησης των συναδέλφων για παρακρατήσεις μισθών, τότε θα τους κυνηγήσουμε με κάθε εργαλείο και μέσο που διαθέτουμε, ώσπου να καταβάλλουν μισθό για κάθε λεπτό που έχουμε κάτσει παραπάνω, να μας πληρώσουν κάθε καθημερινή υπερωρία, να φάνε καταγγελίες για τους εξωφρενικούς αντεργατικούς όρους της σύμβασης και να βάλλουν την αυταρχικότητα και τους εκβιασμούς τους εκεί που ξέρουν: στις τσέπες τους (υποθέτουμε). Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τις απολύσεις που εξαγγέλλουν, όπως και για τα ωράρια της εξάντλησης (σπαστά οκτάωρα) .
Αν νομίζουνε ότι θα το κάνουμε τουμπέκι, είναι πολύ γελασμένοι. Δροσιά κι ανακούφιση για τις τσέπες τους αυτό το καλοκαίρι δεν θα έχει, όσο συνεχίζουν με αυτό το τροπάρι. Η οριζόντια ταξική οργάνωση των επισφαλώς εργαζομένων θα τους πάρει κι αυτούς αμπάριζα.
Κ.Π.